Emblemata amatoria

Afbeeldinghen van minne. Emblemes d'Amovr

[p. 141]

Veltdeuntjens.

ROsemondt die lach en sliep,
Blies Violen uyt haer lippen:
Pan die sach't en yling liep
Soetjes op haer borsje knippen.
Mit dat hy zijn duym liet slippen,
Viel een Moerbey van het lof,
Die recht op haer boosem mickte,
Dies hy riep vvant hy verschrickte,
Och och och de speen is of.

HAesjen op het loopen stelde
Bey haer voetjens vlug, soo gauvv,
Datse met haer zoolen nauvv
Kreuckte 't kruytjen van den velde,
Dat ghelaen vvas metten dauvv;
Denckt of't binnenst haerder sielen

[p. 142]

 

VVas van vrees in svvare smart:

 

Geeraert vvas haer op haer hielen

 

VVelhem lach haer in haer hart.

 

 

 

VAlckenoochje sat en loerde,

 

Achter't riedt met smalle blaen,

 

En zy sach het veer vast aen,

 

Dat haer Vryer Bocxvoet voerde,

 

Die niet ver vvas daer van daen.

 

Pottert riep haer helle keeltjen

 

Hoort u hart alleen dan my?

 

VVant hy arremde' haer ghespeeltjen:

 

Die keeck bril, en deur droop hy.

 

 

 

SVVaentjen, die haer hartenvvee

 

Aen haer Lief niet dorst verklaren,

 

Sat en klaechd' het aen de baren

 

Op den Oever van de Zee.

[p. 143]

 

Straf is hy en batser mee

 

Als den Noorden vvindt te vynen;

 

Koeler als de vvatervliet;

 

Spitser als het drooghe riet,

 

Schooner als de Sonneschynen.

 

 

 

EErijckjen sat onbeladen

 

Sluymerlog in't grasjen bol,

 

Daer haer schaepjens vvit vvan vvol

 

Haren hongher graech versaden:

 

Bloemert vvierp met Roosebladen

 

In haer aensicht neck en krop.

 

Haer ghelaet begost te stranghen.

 

Hy ghedienstich, van haer vvanghen,

 

Lasse met zijn lippen op.

 

 

[p. 144]

 

KLare sal een Kransjen maecken:

 

Mits zy hutselt om het kruyt,

 

Hippelt daer een Vorschjen uyt,

 

Zy besterft als Linnelaecken.

 

Eelhart vliechter by en spuyt

 

Snorrend sap uyt VVijngaertbesen

 

In haer aensicht; en onthaeckt

 

Al haer kraech, tot op het naeckt.

 

Daer me vvasche stracx ghenesen.

EYNDE.