Gedichten. Deel 1
(1899)–P.C. Hooft–
Auteursrecht onbekendOp de Musch van Oreade.'T musje, lusje van mijn mejsje,Ga naar voetnoot+
Plant zijn' pootjes op het vlejsje
Van haer blank' en poesle krop;
En het steekt zijn bekjen op,
5[regelnummer]
Om te pikken nae de perlen.Ga naar voetnoot5)
'T schelmpje denkt, Ik wed, die kerlenGa naar voetnoot6)
Moeders zijn van 't lekkre meel,
Daer men toertjes, voor de keelGa naar voetnoot8)
| |
[pagina 315]
| |
Van Juppijn en al' zijn' gasten,
10[regelnummer]
Af gaet bakken. En de bastenGa naar voetnoot10)
Smelt men ('t is doch hemelsch ijs)
Tot een dronkjen op die spijs.
Ach! hoe zouw der eentje smaeken?
Kond' jk slechts daer achter raeken.
15[regelnummer]
Hadde mij 't geluk zoo lief;
'K past' op kat nocht kiekendief.Ga naar voetnoot16)
Oft zij beeten, greepen, greezen;
Af en moght me niemandt teezen.Ga naar voetnoot18)
Die een brokje van die kost,
20[regelnummer]
Die een slokje van die most
Eens te lijf slaet; met dat brassen
Is hij strax der doodt ontwassen.
Maer, al wat jk hap oft stip,
T'elken rejsjen hael jk slip.Ga naar voetnoot24)
25[regelnummer]
'K zie een vogheltjen, in 't glaesjen
Mij de neb biên. Quaem j' 'er, baesjen,
Ujt, je waert haest op gesnapt.
'K heb zoo meenghen mug geknapt;
Die, bekoort door 't versche bloozen
30[regelnummer]
Van mijn mejsjes kaekeroozen,
'T bloedtje snoepte, daer zij sliep,
Dat daer over wracke riep.
'T glibbrigh graentje spat daer heenen,Ga naar voetnoot33)
En het spot met al mijn steenen.
35[regelnummer]
Vat ik het; het wil te noô
Van zijn al te taey een stroo.
'T hooftje wort mij heet. Het faelen,
Wil jk 't op den grondt verhaelen?
Neen: 't waer jammer hals gekrast,
40[regelnummer]
Daer zoo schoon een koorn op wast.
|
|