Briefwisseling. Deel 2: 1634-1639

1037. P.C. Hooft¹⁾. (A.B)

Om een' gelijkenis te gebruiken van 't gewas dezer landouwe, ik hoorde noit van barmhartigheit, die, om eenen vriendt uit het vaeghevier te helpen, zich zelven in de hachlijkheit van den mondt der helle ging waeghen, en door zulken vuir proeve doen, dat de fijnte zijner trouwe meer dan 24 karaten mocht haelen. 'T welk van haer met minder ongerijmtheit geseit kan worden, dan van 't goudt van 25 karaten, 't welk zeker alchijmist zich vermat te kunnen maeken; gemerkt de fijnte van dat metael haer bestek heeft, die van de trouwhartigheit geenszins, gelijk ik kome van te leeren bij de blijken mij getoont door U Ed. Gestr., die 't gelieft heeft den voorstandt van mij en de mijnen te beijveren door haer genaede, op gevaer van de ongenaede des Vorsten. Wat dat in hebbe, kan ik, alhoewel zonder ervaerenheit, t' over bevroeden, ende moet belijden, tot grootmaeking van de haere, dat ik mijner standtvastigheit zooveel goeds niet zouw toevertrouwt hebben. Vinde mij nochtans zulx gesticht door dezen voorgank Uwer Ed. Gestr., dat ik mij darre sterk maeken, zoo mijne geringheit haer emmermeer kan te staede koomen, te beschrijen de naeste trap aen die, waerop zijne voeten gevestight heeft degeene, die alleen ende met uitsluiting van de reste der menschen verdient te draeghen den naam van Constantijn. Maghtige redenen van de weighering des Vorsten - ongewis oft ik 't wit raek - weete mij wel in te beelden, ende schep daeruit te voller 't gewight uws volhardens. Niet bezeft te hebben de kleenigheit, die 't waer voor dat hof, ijder met zijn' tael te gemoete te komen, vergeeve U Ed. Gestrengheit aen eenen onverzochten hoveling, die 't echter wel behoort had te bezeffen, uit redenen op die stoffe hem meermaels voorgekomen. Ook hebben mij hierin vervoert de ijver tot de glorije Uwer Ed. Gestr., daer 't vaederlandt mij dunkt zijn deel aen te eighenen, ende 't gevoelen, dat dezelve van eenigh aenzien en baet moght wezen in 't beweghen des persoons, dien wij van doen hebben. Oolijke zorghvuldigheden van luiden, die 't nauw zoeken, daer 't nauw bij komt. Dies achte met U Ed. Gestr., dat men eeven hoog zeilen zal met den zeker wel bondighen franschen brief, zoo d'achtbaerheit van den teekenaer haere waerde gelden magh. Ik kusse ter knie de zeeghbaere handt zijner Doorl. voor de eere haerder genaede, ook de gelukkighe penvoerster, die mij ten besten doet hoopen van 't geluk, dat voorts te verwachten staet, ende draeghe haer eeuwlijk ende aellijk op .... Brussel, 31 Oct. 1634.

1) Uitgegeven door Huydecoper, t.a.p., blz. 338; Van Vloten, t.a.p., III, blz. 9.