Briefwisseling. Deel 2: 1634-1639

[p. 195]

1450. Don Emanuel van Portugal¹⁾. (H.A.)

Het antwoord van Z.E. en van u op mijn verzoek heb ik ontvangen. Ik ben u dankbaar voor uwe moeite, maar zou toch gaarne hebben, dat gij aan Z.E. deedt begrijpen ‘la difficulté, voire l'impossibilite, qu'il y a pour moy de faire ce qu'icelle estime tant facile. Je confesse que, si la rente que je presente pour hipoteque de ce que je desire emprunter, estoit sur quelque particulier, j'eusse aisement trouvé ce qu'il me falloit, sans importuner personne, mais ceste opinion commune qui, comme vous scaves, regne a present partout: qu'il ne faut avoir affaire aux grands en matiere d'argent ou de prest, me renvoie sans effect de quelque costé que je me tourne. C'est pourquoy en l'extremité ou je me voy abandonné a la discretion, ou plustost indiscretion de mes crediteurs, je ne puis plus autre chose que de reclamer encor une fois l'assistance de son Ex.^ce par une missive icy joincte’ ..... De la Haye, ce 22^eme Septembre 1636.

1) Emanuel van Portugal, zoon van Emanuel en van Emilia van Nassau, kreeg als jongen eene compagnie in dienst der Staten en bekleedde van 1619-1623 als eerepost het gouverneurschap van het vorstendom Oranje. Hij verdween uit de Nederlanden, werd in 1628 Carmeliet, maar vluchtte in 1633 en werd protestant. In 1638 werd hij ritmeester, in 1645 kapitein en in 1656 gouverneur van Steenwijk. Hij genoot f 2000 jaarlijks, volgens het testament van Prins Maurits, en kreeg groote geschenken van Frederik Hendrik en van Willem II, maar was altijd in geldverlegenheid. (Vgl. Lodewijk Mulder in De Gids, 1886, III, blz. 434, vlgg.)