Briefwisseling. Deel 3: 1640-1644

2976. C. Barlaeus⁶⁾. (L.B.)aant.

Fasciculum epigrammatum tuorum tradidit mihi Muydensis satrapa, quorum alia Latio, alia nostro sermone effers. Perinde enim tibi est, quâ me lingua exerceas, dummodo loquacitatem meam provoces, et muto dudum detorqueas vocem. Quae Belgice lusisti in Damasippum pictorem⁷⁾, pastilli nobis sunt et offulae melle soporatae, licet pictori cicuta sint alliumque. Illud in vitriarium nostrum⁸⁾, plane ad palatum meum est, et ipso vitro pellucidius. Illis versibus elatior,

pedibus per summa volaret

Culmina, nec teneras plantâ contingat aristas⁹⁾.

6) Gedeeltelijk uitgegeven in Barlaei Epistolae, blz. 868. De beide versjes van Tesselschade zijn uitgegeven in Tesselschade Roemers en hare vrienden in 1632-1649, Leiden, 1852, blz. 41 en 42. - Zie No. 2960.

7) Het vers Van een verloopen schilder (vgl. Gedichten, III, blz. 175).

8) Het vers Op de dichtconst van Ian Vos glasmaker (t.a.p., blz. 177).

9) Naar Verg., Aen., VII, vs. 809.

[p. 276]

Dignus est bonoru mamore, ob egregias naturae dotes, quas si arte expolivisset, invidendus esset saeculo. Comoediam jocularem scripsit¹⁾, quae sub proelo est, tam densa facetijs et e media plebe petitis salibus, quam tragoedia graviter dictis. Tesselae misi tetrastichon tuum²⁾; respondit tetrasticho parisyllabico, nec ineleganti:

V reeden wel gegront,

Hoewel se schier een graw is,

Is smaecklijck in mijn mont,

Omdat se nimmer lauw is.

Etiam viduis sua bilis inest. Addit in litteris suis:

Het snerpent heijl van ons hooch Hoffwyckse Poëet

Behaeght mij echter noch, het sij dan kout off heet.

Epigrammata reliqua, nisi a te profecta scirem, imputarem prioribus saeculis. Incipis loqui et scribere apertius. Iterum censura mea illa distinxi, at sine populi suffragio. Inventionibus felicissimus es, et quae invenisti argute satis eloqueris. Elaboratissimum est illud in Reginae adventum³⁾; nec patrem secutus infeliciter fuit filius, ubi scribit:

Puduit quoque frigoris orbem,

Dum calet Auriacus.

Ego heroïcos aliquot deproperavi, quos aliâ occasione depromam:

Altera iam nostris mater Berecynthia terris, caet⁴⁾.

Illa quae incerti autoris vocas⁵⁾, supra genium huius aevi sunt, praesertim illud: Cum sustinere vellet, Aulus abstinet⁶⁾. Illud in secundas nuptias me non suffragante scripsisti⁷⁾:

Incipe conjugij votum suadere secundi;

Opto bonam rursus ducere, nolo malam.

Sculpitur hic effigies Elizabethae Principis Bohemiae⁸⁾. In eam haec lusi:

Fortuna domitrix, augusti maximi Regis, caet⁹⁾.

Sed nolim hoc a pluribus legi, ne gratia novitatis pereat.

Vale, Hugeni praestantissime, et ubi militem ex hybernis exciveris, ipse ex hybernis prodi, et in Muydensi te arce, vel hic Apollinem aut Parlamenti futurum praesidem siste. Filijs meis verbis bene precare. Amstelod., VI Apr. CIƆIƆCXLII.

Iterum urgeo, ut epigrammata tua edas, nec alio fine remitto has chartas, ne turbata volent .....

1) Nl. de klucht Oene, die in 1642 gespeeld en gedrukt is.

2) Zie blz. 269.

3) Nl. In adventum Reginae Magnae Britanniae (vgl. Gedichten, III, blz. 178).

4) Aangehaald worden de 6 eerste versregels van Barlaeus' gedicht In adventum..... Reginae Mariae ..... gratulatio (vgl. Poem., I, blz. 155).

5) Zie Gedichten, III, blz. 175, 176.

6) Dat is vs. 4 van het versje Impar conjugium (t.a.p.).

7) T.a.p.

8) Elizabeth (1618-1680), de oudste dochter van Frederik V van Boheme en Elizabeth Stuart, was eene geleerde vrouw. Zij heeft alle huwelijksaanzoeken afgeslagen en is als abdis der abdij van Herford gestorven.

9) Hier is ingelascht het 8-regelige vers van Barlaeus, In effigiem .... Elizabethae (vgl. Poem., I, blz. 178).