Verweckinghe tot die vreese Gods.
EErsame beminde sone I. overmidts die menschen heel onbevreest leuen, daer nochtans die vreese Godts is een beginsel van alle vvijsheydt, sonder vvelcken die menschen niet deuchelijck en connen leven. Maer zijn als een schip sonder Roer inde Zee, oft gelijck een Peert sonder toome, vvelck niet te bestieren en zijn: Waeromme ick u vermane tot die vreese Godt: Ende dat ghy sult dencken dat God ouver al teghenwoordich is, en dat hy alle dinghen siet en weet, en dat hy gheen goet ongheloont en laet blyven, noch gheen quaet onghestraft. Want denckt vry, heeft hy die Enghelen niet ghespaert als zy quaet deden, ende Godt ghelijck vvilden vvesen, heeft hy oock Adam en Eva niet ghespaert als zy onghehoorsaem vvaren, ende heeft hy alle die Werelt om haer boosheyt laten vergaen: Soo sal hy ons oock niet sparen als wy niet veel en leuen. Daerom seyde Susanna die eerbaer Godtvreesende Vrou, datse liever vvoude sterven, dan sondighen inde teghenwoordicheydts des Godts, Want het is grouwelijck ende vreeslijck te vallen inde handt Godts. Vreest dan die mogentheyt Gods, die macht heeft over ziel en ouer lichaem. En die ten oordeel sal comen ende eysschen rekeninghe van u voorleden leven, en gheven een ieughelijck loon nae zijn vvercken: den goeden dat eeuwighe leven, en die quade d'eeuwighe verdoemenisse. Dus vreest Godt ende onderhout zyn ghebodt, dat is van alle Schrifturen het slot.
Auteursrechtvrij