Roseliins oochies, ontleedt (1639)

Roseliins oochies, ontleedt

(1639)–Daniel Joncktys– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


XV. SOo den gebulten Stagirijt Gesien hadd, in syn's levens tijdt, De OOCHIES van mijn ROSELIIN, Van vvat vermogen datse zijn; En in syn hert had opgetelt Haer onbegrijppelijck gevveld, En vvat nauvv-keuriger bedacht Haer ondoorgrondelijcke kracht;
[pagina 96]
Hoe dat den glinsterenden schijn Van haer bly-geestich crystallijn (VVanneer hy onse borst bestraelt) Tot binnen in het herte daelt, En daer syn vreemde krachten uytt; Soo hy geen levend-loose kluyt, Of drooge sout-zuyl vvas gevveest, Maer vol van leven, en van geest; Ick vvedd', hy hadd't gevoelen van Synn Meester mé genomen an; Als dat de vvercking van 't gesicht Door het uyt-stralen vverd verrichtt. En gy, Galene, sooje saegt Hoe ROSELIIN de vvereld plaegt, En brandt, en blaeckt door haer gesicht, Al vvat Latonaes Soon belichtt, En proefden hoe haer OOG bestraelt; Ick vvedd', gy riept, Ick hebb gedvvaelt: Dêes OOGEN zijn vol vvonder vuyr, En van geen vvaterig natuyr.

Vorige Volgende