Roseliins oochies, ontleedt

[p. 111]

XXIX.

VVIe heeft mijn hert gerooft?

Is't niet 't beminde hoofd,
Mijn ROSELIIN?
Voorvvaer, sy moet het zijn.

Sy moet het zijn. Oy! Oy!

Mijn tenger hert een proy
Voor't moordend licht,
Van ROSELIINS gesicht?

VVat sal ick doen, O smert!

Hoe raeck ick aen mijn hert?
Sal 'k by haer gaen,
Die't heeft, en houd gevaen?

VVil ick vveerom mijn Schip

Gaen stooten aen de klipp,
Van dees Syrêen,
Daer soo veel schip-breuck le'en?

Is't hert nu vveg, vvil ick

Oock brengen in den strick
'T geheele lijf?
'T is beter dat ick blijf.

Is't beter? als gy zijt

Vvv's levens voedsel quijt,

[p. 112]

 

Vherten-gloed,

 

Hoe kond gy leven, Bloed?

 

Ha, doodelijcke pest!

 

Na vvat sy hell ick best?

 

Cupido, vry,

 

Gaet gy tot haer, voor my.

 

Soo niet: reyck my den band,

 

VVaer mé uvv's Moeders hand

 

De herten bindt;

 

Ick ben te gaen gesint.