Roseliins oochies, ontleedt

LI.

SVyre dagen,

Stuyre vlagen,
Heeft u plagen
Noch geen end?
'T is te lange.
Ah! hoe bange
Valt 't verlangen,
In elend.

Mag mijn Ooge

Niet beoogen
'T soet vermogen
Van u OOG;
VVil d'elende
Noch niet vvenden,
Na mijn end, en
Dood ick poog.

Oud-bejaerde,

Grijs-gebaerde,
Gansch-ontaerde
Van de jeugd;

[p. 140]

 

Die in 't suchten

 

Schept genuchten,

 

Droefheyds vruchten

 

VVt de vreugd;

 

Soo u heugde

 

'T gêen verheugde

 

Vvve Ieugd, en

 

Iongen dag,

 

V begeren

 

Soudt gy keeren,

 

En niet vveren

 

Mijn geklach.

 

Eertijds vvaren

 

'T blonde haren,

 

Blauvve a'eren

 

In yvoor;

 

'T soet belichten,

 

'T vlammen-stichten

 

Van tvvee Lichten

 

Drong flux door.

 

Nu en raeckt u,

 

Nu en smaeckt u,

 

Nu vermaeckt u

 

Niet dan goud:

 

'T gêen gy schatte

 

Boven Schatten,

 

Eertijds, dat en

 

Geld noch houdt.

 

Een verrompelt,

 

Een verfrompelt,

 

Een verschrompelt

 

Monster-dier,

 

Saegt gy blincken

 

Syn geschincken,

 

Dêed' u drincken

 

'T minne-vier;

 

'T goud-geflicker

 

Maeckt' u quicker.

 

Selfs eenn Icker

 

Wt de hell

 

Sou beklijven,

 

Bragt hy schijven,

 

En verdrijven

 

V gequel.

 

Ionge jaren

 

Soecken 't paren,

 

Om een klaren

 

OOgen-gloed.

[p. 141]

 

Ouvve socken

 

Gouvve brócken,

 

En verslocken

 

Haer aen 't goed.

 

Mijn gedachten

 

Niet en achten,

 

Niet en vvachten

 

Dan een mensch.

 

VVilje? ttout gy

 

Dan om 't goud vry:

 

Maer onthoudt my

 

Niet mijnn vvensch.