Roseliins oochies, ontleedt

LIII.

DIen dag, die my uvv' OOGEN,

Na lang-gelede pijn,
Het eerst vveer sal vertoogen,
Sal d'aengenaemste zijn.

Die sal, om 't vvelbehagen

Van u lief-lockend Licht,
Meer dan all' ander dagen
Met offer zijn verrichtt.

VVerd my dat Licht gegeven

T'aenschouvven in den nacht;

[p. 143]

 

Die nacht sal lange leven

 

In mijn vernougt gedacht.

 

Die sal, om 't hooge achten

 

Van uvven Oogen-schijn,

 

Meer dan all' ander nachten

 

Van my bevvieroockt zijn.