Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

Den goeden Enghel, vertroost en versterckt de goede menschen, die vervolghinghe lyden, om de rechtveerdigheyt, ende van ander versmaet worden.

Stemme: Petitte Courante.
Ofte: Ionghman ick hoor u suchten, u duchten.

EY waerom wildy suchten, en duchten,
Om quaede clapperny:
't En can u ziel niet letten, besmetten,
Laet vlieghen al voorby:
't En can u zijn geen hinder, niet minder,
Daerom voor Godt en zijt,

[p. 45]

 

Blijft de selve voor hem altijt.

 

Wilt om der lieden praeten, niet laeten,

 

't Goet werck dat ghy beghint:

 

Deucht wort van helsch ghedrochten, bevochten,

 

Door menigh storrem wint.

 

Wilt daerom niet ophauwen, verflauwen,

 

Gaet altijts voort, en voort,

 

Blijde, gherust, en onghestoort.

 

Niet meer moet daer op passen, als't bassen,

 

Van eenen quaeden hondt:

 

Als sij't al hebben ghesproken, ghebroken,

 

Dan stoppen hunnen mondt:

 

S'en connen door u swijghen, niet krijghen,

 

Conscienci' wordt bewaert,

 

't Quaet sy segghen u niet beswaert.

 

Oock wiltmen u versmaden, met daden,

 

Blijft altijdt stil in vre:

 

't En can op u niet winnen, van binnen,

 

Als ghy Godt maer hebt me.

 

Geessel, boeyen, noch schanden, of banden,

 

Laet commen al dat wilt;

 

Godt zal u wesen eenen schilt.

 

Wilt-men u door veel klachten, verachten,

 

En houden u voor sot:

 

Sa, sa, wilt sonder veynsen, van peynsen,

 

'k Ben niet beter als Godt;

 

Wiens wercken, m'in 't quaet keerde, onteerde:

 

Godt heve't al bly ghedooght;

 

Daerom u dan tot lijden pooght.

 

Van waer m'u comt bespringhen, wilt singhen,

 

Godt zy ghebenedijt:

 

Soo zult ghy blijde leven, verheven,

 

Al doet-men u veel spijt:

 

Laet het u niet verdrieten, ghenieten,

 

Daer vooren zult Godts Rijck,

 

Met hem besitten eeuwelijck.