Middelnederlandsche dramatische poëzie
(1907)–P. Leendertz (jr.)[p. 181] | |
+Een tafelspeelken van twee personagen om up der Drij Conijnghen avond te spelen.
Ghewonelicke vruecht.
Holla! Ic hadde daer bijcans ghevallen!aant.
Ic hoorde hier zo groote ghescallen,
Dus moestic commen binnen ghestreken.
Comt inne, tes ghenouch ghekeken,aant.
5
Ende groet den conijnc, alzoot betaemt,
Sonder langhe dralen.
Alwarigh Voortsel.
Ic ben al te zeer beschaemt;
Doettet ghije: ghij connet alte wel.
+Ghewonelic vrueght.
Wa, neen, ghij heet Alwarigh Voortstel;
Van u zo meughenze zeer zijn verhuecht.
Alwarich.
10
Neen, groeten ghije; ghij heet Ghewonelic Vruecht;
Bij uwer duecht veel droufheyt vergaen es.
Ghewonelicke.
Ghewonelicke vruecht nu verre ghedaen es
Midts Pieter Dier tijt, die nu voorhanden es,
Niet alleen hier maer in allen landen es;
15
Die doet ghewonelicke vruecht verdrooghen,
Soot blijct voor ooghen.
Alwarigh.
Willic mij dan pooghen
Om te groeten den conijnc van hoogher fame?
| |
[p. 182] | |
Ghewonelicke.
Ja ghij, en trauwen.
Alwarigh.
God moet u groeten, heer conijnck verheven,
Ende al tghezelschap groot ende cleene.
20
Wij commen hier, zeer licht te beene,
Tot uwer feeste, zo ghij muecht mercken,
Om svruechs versterken.
+Ghewonelicke.
Ons simpel ghewercken
Goetwillich ansiet, her conijnc gent,
Want wij zullen u gaen schijncken en present,
25
Alzo ic meene.
Alwarigh.
Een present?
Ghewonelicke.
Ja.
Alwarich.
Ic en hebbe gheene.
Ghewonelicke.
Neen? Hoe stadij alzo? Wat zijdij een slurf!
Es daer niet in uwen curf?
Ic meene jaet, bij ja bij neen.
Ghewonelicke.
Het es een present alzo ic schatte.
Waer pleeghmen pickelbeenen te draghen
Up zulcke daghen?
Alwarich.
Ja, wilt dan ghewaghen
35
Wat wij brijnghen up dit saeijsoen.
| |
[p. 183] | |
+Ghewonelicke.
Dat zal ic gaen doen
Ter heeren dezen conijnc, die de crone draecht;
Want wij brijnghen hem een suver maecht,
Die een conijnghinne ooc es beseven;aant.
40
Die willen wij hem tot een present gheven
Zonder sneven.
Alwarich.
Heijlaes, ic moeter om beven.
Waer es u maecht, wat stadij en calt?
Ghewonelicke.
Men zalse hier varijnc sien.aant.
Alwarich.
Hij goer, dat zalt.
Wij zullen hier duer u clappen en talen
45
Eenen zac met schande behalen!
Maer haddij ghesweghen, ten ware gheenen noot.
Ghewonelicke.
Noch zegghic, wij brijnghen een maecht mijnjoot;
Rasch wilse halen uut uwen curf of mande,
Ende gheefse den conijnc; ten es gheen schande.
50
Hij zalder te blijder af zijn van zinne,
Want hem wel dient een conijnghinne,
Om zijnen tijt wat te vergeten.
Alwarich.
Helpt tantgapen, tes een mespele.aant.
Ghewonelicke.
En wiltze niet eten,
Maer geefse den conijnc onversaecht,
55
Want dit es de zelve conijnghinne ende maecht,
| |
[p. 184] | |
Daer ic u van te voren af hebbe ghezeijt.
Nempse in dancke.
+Alwarich.
Bediet dees mespel upden conijnc snel,
Of anders es u ghifte schoone
Niet weert een boone.
Ghewonelicke.
Ten eersten de croone,
60
Die met vijf tacken wert ghezien,
Die machmen up eenen conijnc bedien,
Wanof den eersten tac mach zijn ghezeijt
In alle dijnghen rechveerdicheijt;
Den anderen wijsheijt, die enen conijnc betaemt,
65
Of anders en es hij gheenen conijnc ghenaemt;
Den derden goedertierentheijt, dats te zijne zaecht;
Den vierden voorsienicheijt, den vijften maecht:
Dat dient eenen conijnc, zo ie begrijpe,
Ende dat de mespele es bruin en rijpe
70
Dat bediet, dat elc conijnc ghepresen
Moet hebben een rijpe ende manierlic wesen
Up zijn onderzaten tallen stonden.
Alwarigh.
Tes ontbonden.aant.
Ghewonelicke.
Waert wel gedaen!
Alwarigh.
75
Dat doen de zonden.aant.
Ghewonelicke.
Tes wel ontbonden.
Alwarich.
Al ons vermonden
Ghewonelicke.
Int beste wilt slaen.
| |
[p. 185] | |
Alwarich.
Tes wel ontbonden.
Ghewonelicke.
80
Waert wel ghedaen!
Ghewonelicke.
Die hoochste conijnc (dats Christus gheprezen)
Wilt u, her conijnc, ende al te samen
85
In hemelrijcke croonen. Zecht alle Amen.
Lanc al tsamen xcviij vs
|
|