Amoris divini et humani antipathia

[p. 130]

Languor Amoris. XXII.

Rusbroch.
VBi igitur Amor intus exigit & inuitat ad Dei
vnionem, & creatura sese erigens, totum of-
fert, & exhibet quidquid praestare potest, neque
tamen ad hanc vnitatem pertingere valet, inde
quidam nascitur languor spiritualis. siquidem in-
timis cordis medullis, vbi vitae initium residet, a-
moris vulnere confectis si obtinere non liceat
quod prae omnibus desideratur, permanere autem
oporteat vbi esse animus plane recusat, ex his vi-
delicet duobus languor iste conflatur. nam cum
Deum adipisci non liceat, neque eo tamen frau-
dari aut carere animus velit aut possit, ex his duo-
bus in eiusmodi homine quaedam foris & intus
existit & oritur aestuosa impatientia, quae quam-
diu durat nulla est creatura neque in caelis, neque
in terris, in qua illi vel quietem, vel aliquod sola-
tium capere libeat. & haec Amoris aestus, & im-
patientia cor hominis exedit, eiusque ebibit san-
guinem, quae rationi morem gerere & obsequi
non vult, donec re amata potiatur. in hoc gradu
sensibilis ardor amoris tam ingens est, vt in omni
hominis vitâ non fit feruentior, idque adeo, vt
absque vllo externo labore corporea hominis na-
tura clam laedatur, & absumatur

Rusbroch.

[p. *64]

Amore langueo.

Ie meur d'amour mon cher espoux: Ie le sens bien a vostre poux.

[p. 131]

Langueur de l'Amour.

XXII.

Que croyez vous, chaste espouse, que seruent

Les beaux bouquets des fleurs (qui se cōseruent
A peine vn jour) pour vn mal eternel?
Ce medecin l'annonce incurable,
Et vostre poux d'vn battement durable
Dit, que l'Amour est vn mal eternel.

Curad Amor esse mal
Que pues vos sois el autor
Le sahreis curar mejor.

Van liefde queel' ick totter doot:
Dijn pulst maeckt kenbaer uwē noot.