‘Ja,’ antwoordde deze, ‘gij hebt hem altijd zijn zin gegeven, dat deugt niet, dat maakt de menschen hard, zelfzuchtig en ongevoelig.’
‘Ongevoelig? Neen, Suzanne, Pierre heeft een goede inborst, hij is wispelturig, maar er bestaat geen beter hart op heel de wereld.
Moederlijke verblindheid, hoe treurig zijn uwe begoochelingen, en wat boezemt gij helderzichtigen medelijden in! Suzanne antwoordde niet meer.
Zij had vernomen, dat Pierre met zijne boeken onder den arm Madeleine gewoonlijk aan den hoek der straat opwachtte, en zij dan wat met hem bleef praten, voor zij haar weg naar school vervolgde; het was tijd daar een einde aan te stellen en haar een bewaker te geven.
Zij beraadslaagde er met Adelar over:
‘Wat onaangenaamheden zal die bedorven knaap ons nog berokkenen: hij gelijkt op eene aardappelscheut uit den kelder, zoo langgerekt, zoo bleek en zonder kracht,’ zei hij wrevelig, als had zijn onvoordeelig uiterlijk ook van zijne ondeugden deelgemaakt.
Het dochtertje van Katherine moest, om naar den naaiwinkel te gaan, nagenoeg denzelfden weg als Madeleine naar hare school afleggen. Zou deze hun meisje niet kunnen vergezellen? Zij zag er bezadigd uit en was leelijk, dit gold als waarborgen van degelijkheid en fatsoenlijke houding. De voordeelen en nadeelen er van werden in de weegschaal gelegd, en
Auteursrecht onbekend