Der lijden vreucht

In houdende, eenighe geestelijcke liedekens

[p. 18]

Een Geestelijck klaegh Liet,

Op de Wyse: Geswinde Boode vande Min.

O JesU toont my u aenschijn,
Verlicht mijn gemoet,
't Is anders, Heer, of ick verdwijn,
In dees tegenspoet,
Geeft toch kracht, om te gaen,
Door uw' macht, op de paen, die ghy
Soo gebaent hebt voor my,
Dat ick met gedult,
Soo magh sijn gehult,
Hoe ghy 't wendt of schickt,
Dat mijn herte noyt en schrickt.

2. Maer sonder u en magh ick niet,

Dat is u bekent,
In druck ben ick een wanckel riet,
'k Klaegh u mijn ellent:
Want terstont met geclagh,
Maeckt mijn mont, groot gewach, en 't hert
Is benauwt door anghst en smert,
En dit doet my pijn,
Dat ick niet kan sijn,
Soo na wil en wensch,
Een volkoom' gelaten mensch.

3. Ick bid u, o lieve Heer,

Om uw' dierbaer bloet,
Voecht mijn heel na uw' begeer
Dat ick wijs en vroet,
Magh verblijt nu gaen voort,
Inden strijdt, soo 't behoort, in 't Cruys,
Al ist hier stadich mijn huys,

[p. 19]

 

Daer ick in bewaert,

 

Worde op der aert,

 

Tot ghy my ontbint,

 

Die mijn ziele soo bemint.

 

4. Ick offer u Ziel' en Lichaem,

 

Eenich eeuwich Godt,

 

Maeck my tot uw' rijck bequaem,

 

Al mijn deel en lot,

 

O! mijn lust, o! mijn vreught,

 

O! mijn rust, en geneucht, mijn Geest,

 

Hout in u gestadich Feest,

 

Als ick maer bevrijt,

 

Blijf van 's Vyants nijt,

 

My gelaten, still'

 

Voegh ootmoedich na uw' wil.

Liefd' verwint.