Der lijden vreucht

In houdende, eenighe geestelijcke liedekens

[p. 25]

Een Liedeken,

Op de Wyse: Ick ly in 't Hert pijn onghewoon.

HOe treurt ghy dus mijn droeve Ziel,
En bent soo klachtich, en schier onmachtich,
Van Druck en anghst dat op u viel,
Dult u aendachtich, Godt is Almachtich,
Hy can door Gracy soet u haest ghenesen,
Lijdt u maer met Ootmoet, Wat hy sent is al goet,
Buyght u met vresen.

2. Mijn Ziel ons is niet toegheseyt, in desen

Leven, Dan Druck en beven,

Laet ons nu met Ootmoedicheyt,
Ons gaen begeven, tot die verheven,
Boven sit in zijn Throon en siet beneden,
Op die, die in Ellendt, soo jammerlijck geschent
Sijn teeder Leven.

3. Wat Gracy u van hem gheschiet,

't Is van Genaden, 't zijn Godts weldaden,
Want hy en sal verlaten niet,
Die nae zijn Raeden, vroegh ende spade,
Hier nu gehoorsaem sijn, nae zijn behagen,
In druck, in Vreught en Pijn, nae waerheydt niet na schijn,
Lydt sonder klaeghen.
4. Des Heeren lust is zielen Vreucht,
Troost en vermaecken, in alle saecken,
Vyt zijn Fonteyn spruyt ziels geneught,
Hy doet vreught smaecken, of 't lyden raecken,
't Staet al in sijne hant, by kant haest wenden,
Sijn Geest is 't onderpant, waer door hy doet bystant,
Tot aen den Enden.

[p. 26]

 

5. Rust dan mijn Ziel, en weest te vreden,

 

Rust dan te deghen, laet u nu pleghen,

 

Rust in ghedult, treedt daer in heen,

 

Weest niet verlegen, Godt kent uw' wegen,

 

Het sal haest enden, al dan sult ghy rusten,

 

Hier boven by 't getal, en hooren 't soet geschal,

 

Met volle lusten.

Liefd' verwint.