Der lijden vreucht

In houdende, eenighe geestelijcke liedekens

[p. 54]

Een Liedeken

Nae de Wyse: Mijn Ziel is soo stil en soet.

MYn ghekruyste JesU soet,
Mijn leven en mijn Vreucht,
Ghy alleen kent mijn Gemoet,
Vernoeghen met uw' Deucht,
Al uw' lust, is mijn Rust,
O! mijn lieve Bruydegom,
Ghy alleen, anders geen,
Bent doch al mijn wechs waerom,
Laet uw' minnestrael,
Straelen in mijn quael,
Op dat ick neerdael.

2. Geen dinck scheydt my van uw' min,

Mijn Koninck, Dorst en Heer,
Door uw' kracht ick't al verwin,
En dit 's mijn Herts begeer,
't Heyligh Cruys, is mijn Huys,
Door uw' goetheyt en ghenae,
Door't ghespuys, en ghedruys,
Doen ick soo mijn Pelgrommae
In't af-zijn van hem,
Maer ick hoor zijn stem,
Lieffelijck en tem.

3. O! Mijn lief, neemt ghy my waer,

En op mijn ganghen ledt,
Maeckt uw' wil my openbaer,
Door stil sijn of Ghebedt,
In't Gemoet, mijn Ontmoet,
Met uw' lieffelijck aenschijn,
Soo 's mijn Hert, vry van smert,
En van alle lydens pijn,

[p. 55]

 

Seght my maer uw' wil,

 

Ick gae bly en stil,

 

Sonder yets verschil.

 

4. Heer dit is alleen mijn Vreucht,

 

Te doen wat u behaeght,

 

In dees' deucht mijn Ziel verneucht,

 

Maer anders gaet s' en klacht:

 

Gunt my rust, in uw' lust,

 

Want dit maeckt my jeughdich groen,

 

't Maeckt mijn Ziel, dat ick kniel,

 

Met ootmoet uw' wil te doen,

 

Straelt dan meer en meer,

 

Laet ick buyghen neer,

 

Nae mijn liefs begeer.

Liefd' verwint.