Der lijden vreucht
(1649)–Judith Lubbers–
AuteursrechtvrijIn houdende, eenighe geestelijcke liedekens
Op de Wyse: Alst begint.
DIe klare Son, uyt 's Hemels hooghe throone,
Verlicht ons Hert met stralen overschoone,
| |
[pagina 67]
| |
Op dat wy moghen wandelen in't licht,
En dat sijn liefde ons soo magh omvanghen,
Dat wy door al ons' woorden doen en ganghen,
Ons Schepper loven, en ons naesten sticht.
2. Laet ons zijn trouw in't geen ons is gegeven,
En dat met alle neertischeyt beleven
Gelijck als dee die goede getrouwe knecht,
Dan sal Godts gracy helder in ons schijnen,
En alle duysterheyt heel doen verdwijnen,
Die ons belet om voort te gaen oprecht.
3. Daerom neemt waer met al uw' kracht en sinnen,
Voldoet d' aenspraeck die u ontmoet van binnen
Op dat ghy doch gaet na des Heeren wil,
Schroomt niet als u ontmoet verdriet of lijden,
Dat is den wegh, men magher niet besyden,
Gaet maer recht voort ootmoedich ende stil.
4. O! Wel dien mensch die ghetrouw wort bevonden,
Voor d' oogen Godts, diens vreught niet is om gronden,
Dien Godt hem schenckt door sijn genadicheyt,
Het hondertfout wort hem in desen leven
Gegeven, gelijck alser staet geschreven,
Van die ghetrouw zijn Heer altijt verbeyt.
5. Och! JesU, wilt uw' oogen tot ons wenden
Troost ghy zijt toch ons' eenigh hoop en al,
Ghy hebt ons Heer tot uwen dienst vercooren
Laet doch ons hert alleen uw' stemme hooren,
En u naevolghen in dit Tranen-dal.
| |
[pagina 68]
| |
6. Want sonder u kan geen dinck ons vermaken,
Ons Geest moet u van binnen stadich smaken,
Want ghy Fonteyne zijt van alle Vreucht,
Daerom, o! Heer, wilt ons door u verstercken,
En laet uw' Geest gestadich in ons wercken,
Om voort te gaen in die volmaeckte deught.
Liefd' verwint. |
|