| |
Een Geestelijck Gedicht, Gemaeckt voor mijn uytvercooren beminde Suster Machteltje Lubberts, Wien ick alles goets wensch als mijn eyghen Ziele.
HOe star-oogt mijn Gesicht,
Het siet een wonder licht,
Ick voel inwendich smert,
Ick weet niet wat my let,
Ick weet niet wat my schort,
Ick ben met liefd' omgort,
Ick ben van liefd' gewondt,
Ick wensch te zijn genesen,
Waer ick in liefd' gesont,
Dan soud' ick niet meer vresen,
Ick hoor soo veel gewach,
Maer 't schijnt soo hoogh so veer,
| |
| |
Neemt my doch byder hant,
En laet my niet met vreen,
Het maeckt een soet geschil,
't Wil met my op de been,
Want Heer mijn geest en can,
Int laeghste deel niet rusten,
Mijn Hert getuychter van,
Daerom mijn liefste Lief,
Mijn lust en al mijn leven,
My soo heel mocht bereyden,
Laet ick my soet en stil,
Ghy kent alleen mijn pijn,
Ghy weet mijns Herts gedachten,
Dat my best kan versachten,
Ontfanckt dan dit gebedt,
Mijn Geest magh in u stromen.
Liefd' verwint.
| |
Een ander Gedicht.
Als een bedruckte Moeder,
D' Eensaemheyt is mijn lust,
Verdrucktheyt is mijn vreucht,
| |
| |
In all's wat Godt toeveucht,
't Gewas heeft tal noch maet,
't Sal hebben eeuwich duyr.
d' Een denckt wat Mensch is dit,
Sy heeft in als verdriet,
s' En heeft noch sin noch wit,
Tot stichtingh van sijn naest,
Heeft hier Godts Geest bestuur,
Sy schijnt altijt verbaest,
'tIs off'er niet en waer,
s' Is als een vremdelingh,
Ick denck ghy seght al waer,
Daer gae ick soo mee heen,
En ick ben wel te vre'en,
'k Word' op mijn reys niet moe
Godt sal mijn reden all',
In d' alderhoogste klaerheyt.
Liefd' verwint.
Die inde Liefde blijft, | die blijft in Godt, |
En Godt blijft in hem, | Noyt soeter stem. |
|
|