Der lijden vreucht (1649)

Der lijden vreucht

(1649)–Judith Lubbers– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

In houdende, eenighe geestelijcke liedekens

Vorige Volgende


Een Geestich Ghedicht VErblydt u in den Heer, O! Uytgelesen Bruyt, JesUs u Bruygoms Leer, Vast in Herte sluyt, Die hier gewandelt heeft, By vierendertich Jaren, En doen heeft hy door liefd', Met sijn Bruyt willen Paren, In't bloeyen van zijn Jeucht, In 't beste van zijn tijt, Met eene groote Vreucht, Oock in dien dach verblijt, Ick segge in dien dach, Als hy des menschen sonden, Met liefde op hem nam,
[pagina 94]
Door al zijn doode Wonden, Daerom treet vroomlijck na, Die soo is voor gegaen, En wilt sijn soete stem, Met Liefde nemen aen Hy roept soo over soet, Met lieffelijcke woorden, Komt alle gaer tot mijn, Van 't Oost West Zuyd' en Noorden, Komt alle gaer tot mijn, Ghy die daer zyt belaen, Ick sal u vriendelijck, In mijn Armen ontfaen, Wat BrUygom vryden oyt, Met sulcke soete Reden, Die sulcken langen wech, Door koud' en heet quam treden, Door sulcken ongemack, Door hongers noodt en schandt, Dat men noydt diergelijck, Ter Werelt niet en vant, Die d' Rijckst te voren was, Heeft d' Armst willen wesen, En dat om onse sondt, En qualen te genesen, Wat Herte oyt soo wreet, Die door dees soete stem, Van binnen niet door-sneet, Mijn lieve Suster treet, Doch in u Bruygoms sporen, En laet al zijn verdriet, U Herte eens bekoren,
[pagina 95]
't Is nu de rechte tijt, Van uwe Ouderdom, Ghy hebt de Iaren nu, Van uwen Bruydegom, Maer rechte Ouderdom, Bestaet niet inde Iaren, Oprechte ware deucht, Dat maeckt de grijse haren, Ick segh oprechte deucht Niet die hier wort geacht, Maer die om JesUs liefd', Doch alles hier veracht, Op gene lyden acht, Al gaetmen hem ontleden, 't Is al in zijder macht, Hy kant met voeten treden, Mijn lieve Suster dit's, Int cort mijn 's Herten wens, Bidt Godt dat hy ons geeft, Te leven na zijn wens, Dat wy soo mogen sijn, Dat wy in Druck en Lyden, Gelijck als in vermaeck, Ons staech mogen verblyden, En dat wy soo gaen voort, Tot aen ons eynde toe, Al door de Enge Poort, Sonder te worden moe, Al langhs de smalle padt, Die daer leyt tot den Leven, Dit wensch ick voor groet, Dat Gode ons wil geven. Amen. Siet voor u.

Vorige Volgende