Van Amulius, Schilder.
Ten is niet lange gheleden, seght Plinius, dat Amulius zijnen tijdt oft beloop hadde, den welcken van statighen en stueren wesen was, nochtans seer vrolijck in zijn verwen, en hy hadde dat voor een ghewoonte, ghenuechte te nemen in te maken eenigh cleyn dinghen, oft vercleynende wercken. Hy maeckte doch een Minerva, de welcke de oogen over al scheen te wenden nae de ghene diese besaghen, t'zy van wat sijde dat sy stonden. Dit was (acht ick) een tronie vlack van vooren, met de oogen recht uyt siende, en hier heeft t'gemeen volck dan zijn speculatie in. Hy maeckte weynich werck, en nemmermeer en wrocht hy, of hy en hadde den langen Tabbaert aen, om den statighen Man te maken, Iae al was hy op zijn steygeringe, oft by zijnen Esel op het werck. Oock al het werck dat hy oyt maecte, was voor t'gulden Palleys van Nero: en daer by quam het, datmen weynigh van zijn dinghen vondt.
Auteursrechtelijk beschermd