|
| |
| |
| |
¶Voorrede op de Psalmen Dauids,
Aen de Edele, Gestrenge, VVeerde, Eerbare, VVyse, ende
Voorsienighe Heeren Mijne Heeren representerende de Staten des Landts van
Hollandt ende Zeelandt.
ALs ick dit Psalmenboeck (daer ons de geest des Heeren
Door Dauids mont end' penn' heeft troulijck willen leeren
Hoe God de weerelt heel, maer sonderlingh' sijn kerck'
Seer vvonderlijck regeert) vvel les' en ouermerck':
End' aensie den man Gods die seer hert vvort bestreden,
Met commer, moeyt' end' ancxt end' duysent
swaricheden,
End' nu vint hulp' end' troost aen God in synen noot:
Nu light heel hulpeloos verslonden vanden doot,
Van menschen kleyn end' groot ja schier van God
verlaten
Soo dat reedts ouer hem sick roemen die hem haten:
Daer nae van stonden aen krijght vveder d'ouerhandt,
Als een die van den storm behouden scheept aen t'landt,
End' vrolijck singt den lof des Heeren der heyrscharen,
Die hem dus heeft verlost van vreeselijcke baren:
So laet' ick my staen voor, Mijn Ed'l' end' vveerde
Heeren
Dat ick v met dit vverck behoore te vereeren.
Want heeft de groote God die d'aerd' end' Hemel schiep,
Oyt syne stercke macht, sijn vvijsheyt hoogh' end' diep,
Sijn vvonderdaden groot end' sijn ghenaed' besonder
Den menschen laten sien, end' hun verthoont groot
wonder
Dat is voorvvaer gheschiedt corts in ons Vaderlandt,
Daer elck een heeft ghespeurt des Heeren rechte handt,
Die sijn ellendigh volck als voortijts met veel plaghen,
Met commer end' verdriet versocht heeft end' geslagen.
Hy heefts' als eerd' oft slijck van hem verstooten schier,
End' metter handt gheleydt door vvater end' door vier.
Hy heeft ghesmackt het vleesch van synen goedertieren
Den honden tot een aes, ja rauen ende gieren.
| |
| |
Hy heeftse tot een schrick gemaeckt end'
tot een spot,
Als t'volck dat teenemael verlaten is van God.
Hy heeftse vvijt verjaeght van hare Vaders
eruen,
End' doen in ballingschap ghins ende vveder
svveruen.
Doch heeftse vvederom ten laetsten door sijn cracht
In hare Vaderlandt met vreughden vve'erghebracht,
Ghelijck hy voortijts deed' doe sijn volck
uytvercoren
Int landt van Babylon verstroydt vvas end'
verloren.
Hy brachts' in hare landt na tseventighste
jaer,
Daer sy sijn lof end' roem verhaelden luyd' end'
claer:
Als dat hy vvel meer hadd' verlost d'Israeliten
Door Aods stoute hant, van vvreede Moabiten,
End' Deborah vervveckt de vvys' end' vrome
vrouvv
Die t'samen met Barach uyt een ghemoet
ghetrouvv
Van Canaans ghevvelt end' svvare tyrannyen,
Het volc Gods met het svveert soud' lossen end'
bevryen.
End' daer na Gedeon de vrom' end' stercke helt
Dies' oock ghereddet heeft uyt Madians
ghevvelt.
Iephthes end' Samson voorts teghen de
Philistinen
Op dat hem sijn ghemeynt' in vvaerheyt soude dinen
Hy heeft in Israel een lamp altijdts bevvaert
Daer med' haer duyster nacht soud' vverden steed's
verclaert.
Siet nu oock Dauid hier de goed' end' trouwe Vader
Van God den Heer vervveckt, die t'volc Gods brengt te gader,
Daer sy sijn vvaren dienst end' leuendige vvoort
Ghenieten vry end' vranck end' volghen onverstoort!
Ghy siet hem vvel ghemoet sijn lieue schaepkens leyden
Aen t'vvaterrijcke landt op schoone groene vveyden.
Doch ist niet sonder moeyt' end' sonder svvaren strijdt,
Want God veel volcx vervvect die met haet ende nijdt
Den Vader synes volcx door een ghemoet verbolghen,
En houden geenssins op van seer herdt te vervolghen.
Doch siet ghy Goliath ter ne'er int sant
ghevelt,
Den vyant schier ontbloot van alle sijn ghevvelt.
Ghy siet voor hem verjaeght de vvreede Philistienen
| |
| |
End' sijn benyders boos' die hem
ootmoedigh dienen.
Hy heeft des Sauls handt end' Conincklijcke macht
Met hop' end' met ghedult in groot ghevaer gebracht.
Doch heeft hem God vervveckt ontrouvve
Ziphienen
Doëg end' Semei die vrienden te sijn
schenen:
Nochtans uyt een valsch hert hem brengen in verdriet.
T'volck dat hy heeft verlost en spaert hem selue niet:
De ghene die sijn broot aen sijn disch hebben gh'eten
Sijn met een fel ghemoet seer teghen hem verbeten.
Ephraims stam valt af met synen aenhanck heel,
Wy hebben, segghen sy, met Dauid gants gheen deel,
Wy vvillen Sauls stamm' end' Benjamins gheslachten
Met onser Vaders wet end' seden voorts natrachten.
Hoe menigh herden strijt, hoe menigh vvederstoot
Wert hem ghelevert steets veel svvaerder als de doot?
Maer God verhoort de syn' in alle haer ghebeden
Hy is die altijts heeft haer vyanden bestreden,
End' heeft sijn volc altoos met groot gevvelt end' macht
Wt allen ancxt end' noot end' uyt verdriet ghebracht.
Hy heeft sijn heylig vvoort den volcken doen verclaren
End' Christi synes soons verlossing' openbaren,
De palen van Syon tot aen de Zee verstreckt
End' synen stercken erm aen d'eylanden ghereckt.
Ia doe het byna scheen dat goluen ende baren
All' ouer t'gantsche lant vervvoedigh souden varen,
End' hebben't al ghelijck verslonden uyt den gront,
Soo heeft de Heer sijn volck verlost ter seluer stont.
Een yegh'lijck kome dan den naem des Heeren prysen
Een yeg'lijck laet' om hoog' sijn stemm' end' handen
rysen
Om Gods ghenaed' en trouvv' te singhen met geschal,
End' syne vvercken groot te roemen ouer al.
Maer Hollandt sonderlingh' end' Zeelandt wijs end'
vroet
Looft Gods des Heeren naem end' sijn ghenade goet:
Vertelt den volcken al de groote vvondervvercken,
Die hy seer schijnbaerlijck aen v heeft laten mercken:
| |
| |
End' voorts ghy steden schoon van all' dit
Nederlandt
Doet uwe ooghen op, aenmerckt des Heeren handt:
Ontfangt eens synen Soon' end' sijn woort hoog'
gepresen
End' wilt hem nu voortaen niet meer rebelligh wesen.
Het aertrijck teenemael beu' onder Godes macht
Sijn wijsheyt, sijn gericht werdd' van elck een betracht.
Ghy Vorsten groot end' rijck, ghy Coningen van
weerden
Ghy volcken die bewoont den rijcken schoot der
eerden:
Oft die met schepen snel bezeylt de wilde Zee:
End' met haer kielen scherp de baren snijt ontwee
Om uyt een vreemt ghevest v neering' t'ouervueren,
Ghy all' die v bekent te sijn Gods creatueren
Gheschapen naer sijn beelt: t'sy schamel ofte rijck
Groot, kleyn, eel oft oneel, comt looft God all' gelijck,
Laet eenmael varen hen'n der menschen valsche wanen
End' laet v eens te recht met Godes Woort vermanen,
Laet hem alleene sijn v salicheyt, v deugt.
V hop', v toeverlaet, v blyschap ende vreugt.
End' looft hem dan te recht met stemmen ende snaren
Singt Psalmen synen naem om sijn lof te vermaren.
Comt aen voegt v hier by end' hoort de stemme soet
Van eenen Coninck weert end' een Prophete vroet,
Van eenen haerder vroom, die s'Heeren wonderdaden
V hier vertellen leert end' louen sijn ghenaden,
Ghelijck als hyse self heeft menighmael beproeft
Doe sijn hert' allermeest vertzaegt was end' bedroeft.
Dit boecxken sal v vry verquicken uwe herten
End' heylen troostelijck v seeren ende smerten.
Soo ghy verdrucket wordt end' swaer vervolging' lijdt
Dit boeck sal v ghemoet bevvaren in den strijt.
Sijt ghy by een vremdt volck uyt uwen land' verdreuen
Dit boeck te recht betracht sal v vertroosting' gheuen.
Soo ghy met nootdruft sijt oft armoet hoogh' beswaert,
Hier vint ghy eenen schat die v Gods Soon verspaert:
Oft sijt ghy in een block oft op een steen ghevanghen,
| |
| |
Hier sult ghy van den Heer v slaking
stracx ontfanghen.
Sijt ghy van herten sieck, vol cranckheyts, oft vervvont
Den meester vint ghy hier die v vve'er maeckt ghesont.
Sijt ghy in honghers noot, ghy sult hier spys' genieten,
God sal v dorstigh hert' met vvater ouergieten.
Sijt ghy in lyden svvaer, v hert sal hier verlichten,
Sijt ghy met ancxt bevaen, v vreese sal hier svvichten.
Cort om, daer is gheen noot, noch lyden alsoo svvaer
Dat hier niet vvort gheheylt end' verlicht teenegaer.
Ia self de doot en kan den mensche gheenssins schaden
Die met Dauid te recht bemercket Gods ghenaden.
Dies kom' een yegh'lijck voort, ende loue God den Heer
Hem sy in eeuvvicheyt lof, danck, roem, prijs end' eer.
Uwe dienstwillighe
Philips van Marnix.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd