Besluit der dichtlievende uitspanningen, met verscheidene byvoegzelen

[p. 16]

Navolging Van een' fabel van La Fontaine,

Liv. III. Fab. 4. pag. 96.^*

DE Kikkers, steeds gewoon in onrust saam te leeven,
Bestormen onbesuisd der Goden Opperbaas,

Met zulken vreesselyk geraas,

Dat hy gedwongen wierdt een' Poelvoogd hen te geeven,
Hy wierp haar uit een' wolk een' vreedzaam' Koning toe.

Daar heb je 'er een. Al dat gesnater

En ram'len, zei hy, ben ik moê.

De Koning viel, en plompte in 't water,

Met zo vervaarelyken smak,

*

Les Grenouilles se lassant

De l'etat⁽¹⁾ Democratique,

Par leurs clameurs firent tant

Que Jupin les soûmit au pouvoir⁽²⁾ Monarchique.
Il leur tomba du Ciel un Roi tout pacifique:
Ce Roi fit toutefois un tel bruit en tombant,

Que la Gent marécageuse,

Gent fort sotte & fort peureuse,

S'alla cacher sous les eaux,

Dans les joncs, dans les rozeaux,

Dans les trous du marécage,

Sans oser de long-temps regarder au visage
Celui qu'elles croyoient être un geant nouveau.

Or c'étoit un Soliveau,

De qui la gravité fit peur á la prémiere,

Qui de le voir s' avanturant

Osa bien quitter sa taniere.

Elle approcha, mais en tremblant.

Une autre le suivit, une autre en fit autant;

Il en vint une fourmiliere;

Et leur troupe à la fin se rendit familiere,

Jusqu'à sauter sur l'épaule du Roi.

Le bon Sire le souffre, & se tient toûjours coi.
Jupin en a bien-tôt la cervelle rompuë.
Donnez nous, dit ce Peuple, un Roi qui se remuë.
Le Monarque des Dieux leur envoye une Gruë,

Qui les croque, qui les tuë,

Qui les gobe à son plaisir.

Et Grenouilles de se plaindre;

Et Jupin de leur dire: Eh quoi! vôtre desir

A ses Loix croit-il nous astraindre?

Vous avez dû prémierement

Garder vôtre Gouvernement;

Mais ne l'ayant pas fait, il vous devoit suffire,
Que vôtre premier Roi fût débonnaire & doux:

De celui-ci contentez-vous,

De peur d'en rencontrer un pire.

(1) Où le Penple gouverne.

(2) Qui a un Prince seul.

[p. 17]

 

Dat al' de kikkers, elk zyn best, (brik quak quak quak!)

 

Zich in de kanten, in de holen,

 

In 't riet, in modder, in de biezen strax verschoolen.

 

Geen een van allen was zo stout,

 

Dat hy den Poelvoogd dorst begluuren met zyn' blikken.

 

Het was een Olifant! een Reus, om van te schrikken...

 

En och! het was een blok van hout!

 

Een van de moedigsten, die in den kryg der Muuren^*

 

Veel' lauwren hadt behaald, nam voor 't eens te avantuuren.^†

 

Hy nadert beevend, gants eerbiedig en gedweê.

 

Een tweede volgt, een derde meê,

* In zekere Vertaaling van een schimpdicht van Juvenalis vertaalde de Heer Zeeus Mures door Muuren. In den Poëetenkryg van 1715 gaf dit aanleiding tot verscheiden' koddige Steekschriften. Zie den brief van Mathanasius aan Papyrius Carpitanus.

† Een' gemeene spreekwyze, die zo goed is in 't Hollands, als Avanturer in 't Franscb.

[p. 18]

 

En strax steekt al 't gespuis de kykers uit de biezen.

 

Zy zien zyn' houte Majesteit,

 

Die zonder spreeken, als een Blok, op 't water leit.

 

Dit doet hen het respect verliezen.

 

Flux gingen zy 'er met doezynen boven op,

 

En doen den Baas wat op zyn kop.

 

Zy brikquakquakken weêr, en schreeuwen, als voor deezen:

 

Daar moest een andre Koning weezen!

 

Gezantschap naar Jupyn met ysselyk misbaar!

 

Die zendt genadigst hen een' grooten Oyevaar,

 

Die met de borst vooruit, en fiere lange stappen

 

Den poel omwandelt, en voor kortswyl onder 't klappen

 

Een' Kikker vyf of zes inslingert voor ontbyt,

 

En kraaktze, recht met appetyt.

[p. 19]

 

Daar meê op nieuws geschreeuwd! Hola! 'k versta geen dwingen

 

Zeit Jupiter: dat 's uit! Ik weet, hoe 't weezen moet.

 

Gy kost de weelde niet verdraagen, Muitelingen!

 

Uw eerste meester was te goed.

 

Nu heb je uw' zin. Nu moet je zwygen,

 

Of 'k zweer, je zult nog slimmer krygen.

 

 

 

* * *

 

 

 

Het wispeltuurige Gemeen is niemands vriend.

 

Nooit wel! Elk uur wat nieuws! En eeuwig stof tot klaagen!

 

De Wettige Overheid, moet, zonder 't volk te vraagen,

 

Zelf zonder bril zien, en hen geeven, wat hen dient.^*

1755.

* Die in deeze Fabel eenige toepassing meent te vinden, moet ze niet zoeken in Europa.

(1) Où le Penple gouverne.

(2) Qui a un Prince seul.