Vervolg der dichtlievende uitspanningen

[p. 330]

Appel van een onverwacht vonnis.

Ach, tot wat ramp ben ik gebooren!

Myn' waerden Vrient Mauricius

Kan myn Kolykzang niet bekooren.

^* Scribleer, bekleê de plaets van^† Matanasius,
Koom my te hulp! Gy zult myn' Vrient haest beter leeren,

En hem zyn' dwaeling af doen zweeren,

^§Zo dra gy 't Geestig, 't Fyn, het Schoon

Van zulk een Dichtstuk spreidt ten toon,

Gelyk een' overvloet van keurelyke Bloemen,
Daer Flora zich dit Jaer wat laet op zal beroemen.
'k Sla uw verzoek niêt af, zegt hy; maer heb gedult,

Dan zult ge uw' wenschen zien vervult.

'k Moet eens nog stichtelyke en wyze Paralellen
Uitpluizen, en voor elk in 't helderst daglicht stellen.

Welk heuch'lyk Antwoort! welk eene Eer,

Heb dank, heb driemaal dank, Scribleer!

* Scribleer voor Scriblerus. Zo schryven onze voornaemste Dichters, als 't pas geeft, Homeer, Tibul, Virgyl, Tibeer, Ulys, Vitel, enz. De Franschen zeggen altoos, zo wel in Ondicht als in Dicht, Homere, Tibulle, Virgile, Tibere &c. en de Engelschen Homer, Virgil, Horace, Tully, voor Cicero, en diergelyke.

† De Geleerden weeten, dat die groote Man voor eenige Jaeren overleeden is; sed uno avulso, non deficit Alter.

§ De Leezer zal aanstonts bemerken, dat dit alles enkele Boertery is, [Badinage zou men in 't Fransch zeggen.] Anders zou ook die Eigenlof op ver na zo wel niet ruiken, als de Bloemen, hier gemeld.