De Vlaamsche vertelselschat. Deel 4

[p. 44]

CCCXXXII. Waarom de katten na het eten met het lijf schuddenaant.

De ratten en muizen staken eens de koppen bijeen, om zich voor eeuwig te vrijwaren van de katten, die maar altijd-aan onvoorziens en onverwachts hen op het lijf kwamen gesprongen. Zij beraadslaagden en besloten een bel in het eten van de kat te doen.

Zoo gezegd, zoo gedaan. De kat at het eten op en de bel er bij. Nu hoorde men ze altijd van ver aankomen. Zoo konden ratten en muizen zich bijtijds uit de voeten maken.

Sindsdien snuffelt en hersnuffelt de kat aan al het eten dat haar voorgeschoteld wordt. En daarmede is zij dan nog niet tevreden. Eens dat zij het eten heeft binnengespeeld, schudt zij nog 'ne keer met het lijf, om zeker te zijn dat zij ditmaal geen bel heeft ingeslikt.