De cleyn vverelt

[fol. 57r]

[Empedocles verhaelt, en maect den Rechters vroet]

Empedocles verhaelt, en maect den Rechters vroet,
Van de schaduvve des esels een ghelijckenisse goet.

Ierem. 22.

Doet recht en oordeelt tot allen tijden.
En vvilt den mensche die verdruct vvort bevryden.

[fol. 57v]

 

ALs den vvysen Empedocles op een tijt vvas comen,

 

Om eenen die beschuldicht vvas, voor t'recht te vertalen

 

Soo heeft hy die VVet-houders slapende vernomen,

 

Tot vvelcke hy dees redenen begonst te verhalen:

 

Een reysenaer huerde eenen esel sonder falen,

 

Maer op vvege moest hy schuylen, vvant t'vvas seer heet,

 

En die vverelt vvas verlicht met der sonnen stralen,

 

Dus doock hy onder die schaduvve des esels ghereet.

 

Die meester vanden esel en vvou sulcx (Godt vveet)

 

Niet gedoogen, maer heeft self daer onder vvillen rijuen.

 

Dus sachmen tvvee reysenaers, met cleyn bescheet,

 

Om die schaduvve van eenen esel kijuen.

 

Hier mede liet Empedocles syn taele blijven.

 

Die rechter hoorde toe, en heeft hem vast aenghekeken.

 

Segt ons voort dees gheschiedenis, sprac hy met verstijuen

 

Doen begonst Empedocles al lachende te spreken:

 

VVel te rechte moechdy eenen esel syn gheleken,

 

VVant met meerder behagen ghy die schaduvve plaisant,, dreeft,

 

Dan die saeck des misdadighen, soot is ghebleken

 

Doen ghy saet en sluymden. Och hoe iammerlijck elck lantt,, sneeft

 

Daer t'recht slaept, en boosheyt d'overhant,, heeft.