De cleyn vverelt

[fol. 70r]

[Van Apuleus vvort hier voort gheleert]

Van Apuleus vvort hier voort gheleert,
Hoe dat hy in eenen esel vvort verkeert.

Psalm. 94.

Als die mensch in eeren vvas, hy en hevet niet verstaen,
Maer is d'onredelijcke dieren naer ghegaen.

[fol. 70v]

 

Een vveerdinne veruaren in guychelrye,

 

Verschiep dicvvils haer selven ('t is een vvonderlijc beduye

 

VVant als sy haer bestreeck met eenighe meesterye:

 

Soo vvert sy eenen voghel, en vlooch ter deuren uyt.

 

Apuleus dat siende, nam oock vvat van dit cruyt,

 

En soo haest als hy hem daer mede heeft ghevvreuen,

 

Soo is hy ghevvorden eenen esel ruyt,

 

En liep naer den stal, den huysgoden beneven,

 

Om de roosen te eeten daer haer hooft verheuen,

 

Mede vvas verciert, maer hy vvert ghesmeten.

 

Ende soo haest en vvas hy van daer niet verdreuen,

 

Hy vont een ander roose, diemen hem sach eten.

 

Met dien heeft hy vveer syn esels huyt vergheten,

 

Ende vvert een mensche, soo hy vvas te vooren:

 

Dees roose beteeckent voorsichticheyt en vveten,

 

En hy is een esel die de vvijsheyt vvil verstooren.

 

VVant daer en is gheen Coninc, hoe hooch ghebooren,

 

Heeft hy gheen vvysheyt, in sijn Conincrijcken.

 

Hy en moet vvel eenen ghecroonden esel ghelijcken.