Stormen en stilten

[p. 6]

Nachten

Nachten zonder dromen - het is goed
weer te rusten in de moederschoot,
in de ademhaling van het bloed,
eeuwen voor het eerste morgenrood,
voor de wind zijn vleugels opendoet
en de stranden van het licht ontbloot.

Nachten van vergeten - het gelaat
als een zwerfsteen rustend in het dal
van de armen, en de stilte staat
ondoorzichtig tegen een heelal,
dat er nooit geweest is, niet bestaat
en zich nimmer openbaren zal.