Cent emblemes chrestiens
(2006)–Georgette de Montenay–
Auteursrechtelijk beschermdmet een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher
[pagina 16a]
| |
Souw oock de Noot hem Wel gheluckich achten mogen,
Om Dat een kreij met hem was Hemel-hooch ghevlogen?
Neen! als hij meent te sijn van laecheijt alderverst
Soo laet de kreij hem los dan valt hij dat hij berst.
Alsoo laet Godt wel toe Der godtloosen verheffen,
Op dat Haer hooghe val met meerder slach souw treffen.
Hij plet haer Hoovaert trots vermorselt haer tot stof,
Verweckt sijn volck hier Door om hem te singen Lof.
| |
La Corneille a en soy ceste finesse,
De monter haut pour sa noix mieux casser
Dessus la pierre en plus grande rudesse.
Ainsi Dieu laisse aucuns peruers hausser,
Pour tout à coup les desrompre & froisser
Plus grieuement, à fin qu'il soit notoire
Que tout orgueil luy seul fait abaisser,
Et ce voyant qu'on luy en donne gloire.
| |
[pagina 16b]
| |
 | |
xvi.
En, vt sublimi cornix petit alta volatu,
Deiectura, suo quam tulit ore, nucem.
Saepe etiā ad summos surgit sceleratus honores,
Frangendus casu tristius inde suo.
|
|