Verzamelde gedichten

[p. 55]

De Schone Slaapster

De Prins

Heb je gehoopt dat ik zou komen
Zoals ik kwam: een jongeman
Die lachende je kinderdromen,
De meisjeszoetheid van je nam?

Hoe heugen mij die gouden uren,
Die glazen stilstand van de tijd,
Toen ik je glimlach mocht verduren,
Je haar over mijn hand gespreid.

Jouw hand lag roerloos in het gras,
Je luisterde naar ieder teken
Dat door het stille bos kwam breken,
Terwijl je langzaam van je slaap genas.

Niet zonder weemoed toch, niet zonder
De vrees zelfs voor de zaligheid.
Maar toch vertederd door het wonder
En onuitsprekelijk gevleid.

[p. 56]

De Prinses

Ik speelde reeds met jou in mijn gedachten
Toen ik een meisje was met hangend haar
En in de spiegel zocht naar een gebaar
Dat bij mij slapen zou en overnachten.

Toen wist ik immers niet dat jij het was
Die eens zou komen en mij doen ontwaken
Door met je hand mijn ogen aan te raken
Alsof je mijn geheim verlangen las.

Maar toen je kwam: een jongeman die lachte
En bloemen vlocht in mijn ontbonden haar
En in een oogopslag naar alles trachtte
Wat ik verborgen hield een dromend jaar,
Toen wist ik dat de prins die ik verwachtte
De slaap gewekt had van mijn wimperpaar.