Verzamelde gedichten

[p. 94]

Recapitulatie

Wij zagen neer op onze schone handen,
Onze eindelijk voltooide nagels, onze te vrouwelijke pols.
In de spiegel stemden wij onze glimlach af
Op het belang van de avond, het uiteenvallen van de

nacht,

De komende ochtendschemer, met of zonder taxi
Misschien dronken, zeker ontrouw, hongerig met

klokkende magen,

En met de pijn van onze voeten omhooggestegen.

Dromers met bijziende ogen, hardhorende componisten,

meisjes in baljapons,

Die onder een lantaren in haar tas naar geld zoeken,
De poederdoos aanraken, de huissleutel betasten, een

dubbelgevouwen brief.

[p. 95]

 

Liefde werkt snel als vergif, of vriendelijker als aspirine.

 

De begeleidende hoofdpijn zal zeker verdwijnen,

 

De hongerige ingewanden komen tot rust, de

 

voortplantingsdrift

 

Resigneert, verandert in monologue intérieure, in

 

gevoeligheid

 

Van de vingers, de tong bij het kussen, in verhoogde

 

reukzin,

 

Afkeer te gaan slapen, vaderliefde, trek in melk of

 

sinaasappelsap.

 

De bakkersknechts, die naar hun werk gaan, nemen er

 

iets van mee,

 

De schoonmaaksters weten er raad mee, met bezem en

 

dweil.

 

De huizen brengen hoogte en diepte in onze gevoelens.

 

Het water, de wind, het beginnende licht restaureren

 

de rest.