Verzamelde gedichten

[p. 174]

Hongervoorjaar

Soms keert die tijd terug: vreemde soldaten
gaan door de stad, verslinden onze lente,
plukken de sterren achter 't huis der blinden,
schieten de duiven uit de til der linden,
niet zonder liefde voor bebloede veren,
gebroken vogelblikken, stijve klauwen.
Zij wijzen naar die duiven, dan naar onze vrouwen,
nog steeds onwillig onze taal te leren.
Wij gaan het huis in, eten van de lege tafels.