574.
Maar nog-eens: welke vaste punten, buiten den stroom gelegen, biedt
ons de Natuur aan?
Welke punten?
Die Natuur zelf, de geheele Natuur! Wie háár
bestudeert, zonder vóóroordeel, zonder pas-geknipt vooruit
bestemd rezultaat, met den vasten wil om vry studeerende, de waarheid te
vinden, waarlyk hy zal niet meedryven! De stroom moge hier-en-daar
afbreuk doen aan z'n streven... niet alle afgelegde mylen verheid, mogen
immer zooveel mylen vooruitgang wezen... hy zal naderen, naderen, altyd
naderen! En dit naderen tot waarheid is 't ware gulden-vlies dat er voor ons
van Colchis te halen valt. Altyd zal er iets nieuws te veroveren vallen, want
't getal vyanden - wanbegrippen - is eindeloos. Maar by elke overwinning op
dwaling, in onszelf of anderen behaald, zal onze kracht stygen. Onze eerzucht
groeit aan, naar-mate ze meer wordt bevredigd... elke nieuwe prikkel zal
aanvuren tot nieuwen stryd, tot nieuwe verovering... en voorzeker zal hy
ten-slotte de rykste zyn, de tevredenste, de gelukkigste, die 't grootst aantal
minotauren in den doolhof van ons maatschappelyk Creta zal verslagen
hebben.
Auteursrechtvrij