Vondelingskens

[p. 37]

M'n Poëzie

O! Snaren van m'n jonge ziel,

Ik voelde uwe trillen zacht...,

Wijl 't woordjen op u nederviel,

Dat door m'n tranen lacht.

O! Zacht en zangerige woord,

Waarin ik peerlen vind,

Hebt gij m'n vreugde niet gehoord

Toen 'k worden mocht uw kind?

O Gij, die m'n gedachtjes kust

En wiegt m'n droefenis,

't Is, of m'n innerlijke rust

Door u beveiligd is.

O lieflijkheid! o zanggetril!

Verwarm het harte mijn,

Dat arm... verlaten hart, en wil

M'n eeuw'ge rijkdom zijn.