Voor-beeldt der waere deught

[p. 33]

Voor-beeldt der waere deught

Eerste sinne-beeldt.

De geluckighe Geboorte van den H. Casimirus, door wiens deughden het Polsch Ryck, ende andere Landen verlicht worden.

Delectabile oft oculis videre solem. Ecclesiatae II.

Wat groot geluck te zyn bestraelt
Van soo een Son, die op ons daelt!

[p. 34]

Uyt-legginge

Van het voor-gaende Sinne-beeldt.

O Wat een vreught en sietmen niet,
Soo wee de Son haer straelen schiet!
Den glans van soo een soet gesicht
Den mensch, en heel de aerd' verlicht;
Al dat te voor in't doncker lagh,
Veel blyer comt het voor den dagh:
En berghen, velden, boom en gras,
En daer't voor in't duyster was.
Daer is een blydtschap romment om,
De Son die kryght den willecom.
Men siet het al veel schoonder staen,
Jae lacht de Sonne soetjes aen.
De Visschen, Vogels, en den mensch
Her-leven weer naer vollen wensch.
Den Visch, die in den duyst'ren nacht
Schier doodts scheen, en bykans versmacht,
Die sietmen spelen inden grondt,
Nu weer verquickt, en heel gesont;
Hy swemt voorwaer wel eens so fris,
Die queelde in de duysternis.
Den Vogel singht oock eens soo soet;
Siet wat de nieuwe Son al doet.

[p. 35]

 

Dat sonder Son schier sigh begeeft,

 

Door't sonne-licht het weder leeft.

 

Maer waer toe dient dit praeten hier?

 

Hoort, hoe het past op Casimier,

 

Dit cleyn, en heyligh Coninckx Kindt,

 

Van d'eerste jeught van Godt bemindt,

 

VVas 't oock niet een op-gaende licht

 

Voor menschen, en voor Godts gesicht?

 

Geen schoonder voorbeeldt vande Son,

 

Oock als het leven maer begon;

 

Men sagh, dat in dit cleyn gewas

 

VVat heylighs, en wat wonders was:

 

Soo wie dit schaepjen maer besagh,

 

Stracx gaf't hem eenen soeten lagh;

 

Eene jeder seyd': dit heyligh Kindt

 

Moet oock van Godt wel zyn bemindt.

 

Men sagh de straelen van de deught

 

Door't Conincx Hof, dat wierdt verheught,

 

Den glans die hadt soo veel gemaeckt,

 

Dat jeder was in't hert geraeckt;

 

Jae heel het Hof, en ' Polsche Ryck

 

VVierdt haeren Prins in deught gelijck.

 

Jck hop', dat noch al ander landt

 

Bestraelen sal dien sonnen-brandt,

 

En dat noch menigh stadt en sticht

 

Sal branden van dit Sonne-licht.

[p. 36]

 

O grooten Godt vol Majesteyt,

 

O Sonne van Rechtveerdigheydt,

 

Geeft, dat dit licht door u beleydt

 

In veerder landen sigh verspreydt,

 

En veele menschen door den schyn,

 

Met u in't licht der glori' zyn.