Van den Eeckhoorn, en den Egel.
DEn Eeckhoorn kan bequamelijck tot het geslacht van de Muysen gevoeght worden, hy heeft de ondertanden langer, en den blinden-darm in groote den maegh gelijck.
Dit gediert wordt byna over al gevonden, maer meest in de Noortsche landen, daer sy schoonder van verwe zijn: haer spijse zijn appelen, kastanje, haes-noten, beuke-noten, pijnkarlen, en oock Eyckels. Somers vergaderen sy haer kost in de holen tegen den Winter.
Sy paren in de Lente, ende maecken haer nesten op de hooge bomen tusschen de tacken van rijsen en bladeren, haer Iongen (seght men) dat den derden, of vierden dagh uyt het nest lopen: in het baren werpen sy vier a vijf Iongen tseffens.
Haer aert en verstant wordt daer in vertoont, datse door natuerlijck ingeven haer eerste poten voor handen gebruycken. Als sy lopen sleept haer de staert achter na, sittende steecken sy die op tot over den rugh, en in het springen worden door de selfde als van een vleugel geholpen, daer sy weten in de hitte der sonne haer selven mede te decken; over een Revier varende, of op een schors sittende, de staert voor een zeyl te gebruycken.
Het onweder voorsiende, weten die gaten, daer de windt in komen sal, te stoppen, en van de andere zijde te openen.
In Virginia zijn groote Eeckhoorns zwart en wit, maer meest grauw; daer zijn oock vliegende Eeckhoorns, die door het uyt-strecken van de beenen en het vel wel 30 a 40 Roeden ver vliegen.
De verwe van dese Dieren verandert sich na de Landen, in welcke sy voortgebracht zijn: in Hooghduytslandt zijnse in haer eerste jaren zwart, daer na worden sy root, in Poolen vael, met ros vermenght, in Russia asch-grauw.
Romerus schrijft, dat in Pedolia Dieren loopen soo groot als den Eeckhoorn, levende in de aerde, dewelcke met een verscheyde gevleckte huydt bedeckt zijn.
Hy wordt lichtelijck tam, en met alderley kost gevoet; als hy eet, soo staet hy op sijn achtervoeten, en brenght met de voorste de kost na de mondt.
Auteursrechtvrij