Logo DBNL
Memoires 2000-B (2022)

Memoires 2000-B

(2022)–Willem Oltmans–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Amsterdam

1 juli 2000

Westerkade

Hans Lonis begint straks meteen met schilderen, wat ik een prima idee vind. Eduard komt ook.

Om 09:45 uur ontmoetten Eduard, Hans en ik elkaar op Singel 111. Toen we na gedane arbeid wilden vertrekken, ging Eduards telefoon af, net toen we bij de lift waren. Ik verwachtte dat hij met ons in de lift naar beneden zou stappen, maar tweemaal maakte hij een wegwuifgebaar: hij leek ineens hoogst zenuwachtig. Hij was zo luid aan het telefoneren terwijl hij via de trap naar beneden liep, dat je het door heel het huis kon horen. Ik zei tegen Hans: ‘Dat wil ik niet, waarom doet hij zo idioot?’ Ik zei er iets van toen hij beneden kwam, waarop hij woest de straat uit holde. Wat hij mankeerde en wie de persoon was met wie hij belde, weet ik niet. Maar ik rook meer dan duidelijk onraad. De verhouding met Eduard staat al jarenlang op een laag pitje omdat ik bepaalde zaken niet vertrouw. Zo verstopt hij mijn boeken altijd achter andere in zijn boekenkast. Heb ik iemand, die ik voor Eduard verborgen zou willen houden? Nee, onze relatie is altijd ongelijk geweest, ik vertel altijd alles, terwijl hij de helft van zijn leven voor me verborgen houdt.

Vanmorgen heb ik eindelijk Adèle Luns bereikt, die nog steeds in de war is. Nu wil ze weer in Brussel gaan wonen, boven Joseph. Ze barstte in huilen uit over haar zoon. Erg vreemd.

14:10 uur

Ik bracht een tiental shirts naar Singel 111. Het ruimt op en geeft me ademruimte in dit hok op de Westerkade.

Dewi Douwes,1 het zusje van Indro, belde. Ze zei dat de Hermance, de zuster van Piet Schaepman, me wilde spreken. Later belde Hermance, 81 jaar. Piet had ondanks het goede contact dat ik met hem had nooit met één woord over mij gerept. Zo ging dat.

Peter Giesen schrijft een vooruitblik op Het zwarte schaap met Florrie Rost van Tonningen. Centraal staat ‘immer een figuur

die aversie wekt en door zijn omgeving wordt uitgespuwd. Doorgaans is dat een potsenmaker in het genre Menno Buch-Anton Geesink-Willem Oltmans.’2 Dus nu ben ik een potsenmaker. Mag. Voor mij geen Volkskrant dus.

De Sociale Dienst heeft razendsnel gereageerd op mijn schadevergoeding met een brief over het stopzetten van de uitkering, onder bedreiging van een boete en wat al niet meer.

Johan en Ien Struwe zijn op Singel 111 komen kijken en stonden perplex. Ik geef mijn oude bureau aan Johan voor alles wat ze voor me hebben gedaan. Dit massief eiken oud Engelse bureau was ooit van grootvader Hendrik van der Woude, dat mijn moeder had geërfd en waar mijn vader vervolgens jarenlang aan gewerkt heeft. Toen ik eind november 1969 op Amerbos ging wonen, schonk mijn moeder me dit bureau. Ik heb er sindsdien aan geschreven.

Ik houd mijn hart vast voor hoe ze Florrie Rost van Tonningen zullen behandelen bij Het zwarte schaap. Het begint zo.3

Ik miste echter een deel van de uitzending doordat ik de tenniswedstrijd op Wimbledon tussen Sjeng Schalken en Mark Philippoussis te spannend vond. Ogenschijnlijk staat het gezicht van Inge Diepman op ‘etter’, dat maakt ze zeer duidelijk als ze vraagt wat Florrie van Hitler vindt, terugkijkend na al die jaren. ‘Hitler is een groot man geweest, hij was een volksvertegenwoordiger, geen dictator,’ antwoordt Florrie. Er worden beelden getoond van gaskamers en crematoria van Auschwitz. Florrie kijkt niet naar de beelden. Ze vind het propaganda dat er alleen over de vernietiging van de Joden gesproken wordt terwijl de slachtoffers aan Duitse kant nooit worden benoemd. Ze verweert zich heldhaftig. Vredeling noemt haar een pathologisch geval, niet goed snik, omdat zij de waarheid stelselmatig blijft ontkennen. Documentairemaakster Lily van den Bergh noemt Florries ideeën gevaarlijk. Awraham Soetendorp vroeg om deze uitzending met Florrie niet af te maken: ‘Het gif dat deze vrouw en anderen verspreiden...’ Alsof Florrie dat zou doen. Ze houdt zich super en zeer waardig. Hans van der Leeuw, oud-onderzoeker bij het niod, zegt dat Rost van Tonningen tot zelfmoord is gedreven door de manier waarop hij werd behandeld door de Nederlanders aldaar. Inge Diepman stelt haar vragen op een walgelijke manier.

Henk Vredeling vindt dat de nsb een volstrekt verfoeilijke beweging was en ook dat er met mevrouw Rost van Tonningen

iets niet in orde is. Maar ze blijft overal super kalm onder. Florrie wil betogen dat ze vasthoudt aan het ideaal van raszuiverheid, maar Soetendorp, Vredeling, en vele anderen praten er meteen overheen en kletsen er allemaal op los. Florrie krijgt nauwelijks kans tot wederwoord. Soetendorp zegt opnieuw dat deze uitzending teveel eer voor Florrie is. Ze tonen vervolgens een fragment van Richard Edmonds van de British National Party die in een videoboodschap voor een bijeenkomst bij Florrie thuis waarschuwde dat Londen en Amsterdam Afro-Aziatische steden zullen worden. Hij heeft gelijk. Diepman kapt Florrie, die op deze boodschap in wilde gaan, midden in haar betoog af. Meer dan onhebbelijk. Minderwaardig. Wouter Gortzak stelt dat Florrie een ongeëmancipeerde vrouw is omdat ze vasthoudt aan het erfgoed van haar man. Rens Broekhuis en consorten moeten zich doodschamen. Ik ben er ontdaan van. En die mensen noemen zich journalisten. Het volgende zwarte schaap is Theo van Gogh.

In de reportage over Claus liet men mij zeggen hoe ik destijds de roddel over Claus' vermeende homoseksualiteit met een persconferentie wegvaagde. En ook hebben ze erin gelaten dat toen Beatrix koningin werd en naar Den Haag ging, ‘zij idioot begon te doen.’4

2 juli 2000

Er is weer een lading over naar het Singel. Hans Lonis was er vanmorgen niet. ‘Ik begin om 06.00 uur,’ zei hij.

Met pijn denk ik ook afscheid te moeten nemen van mams Philips radiootje, dat altijd bij haar bed stond, met het Zuid-Afrikaanse draaisysteem. Het is beter zo. Er zijn zo langzamerhand al heel wat spullen overgeheveld naar Singel 111, zelfs schoenen. Ik ga de schilder van Carla Tichelaar inschakelen voor de slaapkamer, zodat Peter erin kan. Daarna moet hij ook mijn werkkamer schilderen. Ik wil opschieten.

Ik heb meer geld dan ik dacht. Ik heb vier miljoen op de spaarrekening staan en dan heb ik nog acht ton over voor de werkzaamheden aan het huis en de inrichting. Het vermogen wat mam voor ons drieën had was iets van 1,2 miljoen. Ze moest het eens weten. Nellie moet haar 60.000 rand hebben ontvangen en Wouter Kok moet ook zijn geld gekregen hebben, maar hij blijft stil.

Eduard belde eind van de morgen. Zijn klusjesman in Frankrijk had voor 2.000 gulden schade aan zijn auto gereden. Daar was

hij gisteren zo nerveus over. Ook Volodja Molchanov belde. In Adonis begon na veel gedoe iemand me te zuigen. Ik wist meteen dat het een Yank was, van Chinese afkomst. Hij deed het perfect met veel sperma als resultaat.

De documentaire over violist Yehudi Menuhin5 wordt nog een keer uitgezonden. De wereld heeft toch zeer bijzondere Joden voortgebracht.

In Gaynews staan twee artikelen over mijn overwinning.6 Daar noemen ze mij een ‘herrienicht’. Dat zullen ze later ook wel over me zeggen, maar zo is het dus niet. Niets aan te doen. Mijn dagboek vertelt het ware verhaal. In het artikel staat ook hoe de ontmoeting met Bertie Hilverdink van betekenis is geweest voor de acceptatie van mijn homoseksualiteit. Ik zal Bertie de artikelen toesturen.

Florrie belde. Ik probeerde haar te verzekeren dat ze zich soeverein en wijs had gedragen. Ze stond boven die idioten, inclusief rabbijn Soetendorp, die meer minuten kreeg dan Florrie.

Ik werk aan hoofdstuk 23 van In het land der blinden...: Lockheed.

3 juli 2000

Maarten Huygen schreef over Florrie Rost van Tonningen in Het zwarte schaap.7 ‘De weduwe van de vlak na de oorlog overleden groot-collaborateur is een kermisnummer, een ideologisch monster van Frankenstein, maar niet een bedreiging voor onze samenleving.’ Het doet er tegenwoordig niet meer toe wat men schrijft. Ik moet me inhouden, maar fuck them. Het is geen postzegel waard.

Hans Lonis heeft vandaag als een razende gewerkt. Morgen zal hij eerst de slaapkamer schilderen, zodat Peter een kamer voor zichzelf heeft in Amsterdam. Ik zal nog wachten met de schilder van Carla. Ik bracht Hans Lonis vanavond tjaptjoi met kip.

4 juli 2000

Pieter Lakeman stuurt mij een deurwaarder op mijn dak om mij zo ver te krijgen zijn onheuse nota alsnog te betalen, en ook brengt hij Peter Nicolaï, Ellen Pasman en Hans Vermeer voor de tuchtraad.8 Ellen vroeg of ik dacht dat Nicolaï onder één hoedje met Lakeman bezig zou kunnen zijn.

Eduard zit Hans Lonis op te porren om ook voor zijn vriendin Bep te gaan schilderen, maar Hans geeft mij eerst voorrang. Hij vertelde toen hij met Eduard op weg naar Frankrijk was ze bij diens ouders waren afgestapt, en dat toen Hans iets over mij zei Eduard dit direct afkapte met de opmerking: ‘In dit huis wordt de naam Oltmans niet genoemd.’ Fijne vriend. Maar ik denk dat Eduard aanvoelt dat ik het wel met hem heb gehad. Treurig.

Ik was behoorlijk pissig op Johan Struwe die lacherig reageerde toen ik vertelde dat Hans Lonis kon liplezen: ‘Een doofstomme schilder... ha ha ha.’ Het wond me zeer op, maar ik zei natuurlijk niets want Johan had voor mij de tegelzetter geregeld. Aarzelend belde Gino me of ik een briefje voor hem wilde typen. Het lijkt of hij vanavond wil blijven. Eens kijken of hij op de Westerkade wil wonen, op zijn minst voor een tijdje.

5 juli 2000

Gino kwam pas om 00:15 uur in plaats van 23:00 uur, dus het werd erg laat. Zijn lichaam is aan het veranderen nu hij de dertig is gepasseerd, maar het is nog steeds hard en lekker. Vlak nadat hij binnenkwam, belde hij ‘Mamito’ in Peru met een telefoonkaartje. Het wond me toch in hoge mate op, want het ging maar door - twaalf minuten, zei hij later. Hij legde me uit hoe je via een telefoonkaart goedkoop overal naartoe kan bellen.9 Hij werkt 's avonds, maar heeft zoals gebruikelijk problemen. Gino heb ik toch liever niet al te vaak over de vloer.

20:00 uur

Ik spreek er niet graag over, maar ik ben erg opgewonden over mijn nieuwe woning. Hans Lonis is al heel ver met het schilderwerk, en Theo de tegelzetter heeft erg mooi werk geleverd. De keuken is nu betegeld. En Diederik wil morgen het blauw tapijt voor de slaapkamer al leggen. Het schiet flink op. Hans was erg moe dus ik bracht hem twee slaappillen.

Roy Vermeulen lijkt me een ideale tandarts. Ik heb met hem een afspraak gemaakt om eventueel implantaten in te laten zetten. Ik zie er tegen op, maar ik vrees dat het moet gebeuren.

Ik had Maarten Meijer twee dagen geleden een briefje gestuurd, wat hij vond van het idee om tweeënhalf miljoen bij

Lombard te beleggen en anderhalf miljoen bij abn amro. Hij was het eens met de opzet.

Bij abn amro om een en ander te regelen, zag ik Willemse en zijn hulpje, en benadrukte jegens hen nog eens dat ik vanwege de behandeling door Gerwig indertijd nu twee miljoen bij Lombard Odier ga beleggen. Even later was ik bij Lombard en regelde met Weng de Beaufort alles.

Peter belde nog laat op. Ik weet dat hij opgewonden is om te vertrekken. Hij krijgt een heerlijke reis. Ik heb een pakket met spulletjes voor Peter aan Trees gezonden zodat het er is als hij overmorgen in Tilburg aankomt.

Ik neem een slaappil om zeker te weten dat ik genoeg slaap heb.

6 juli 2000

Eindelijk verlaat Peter zijn Zuid-Afrikaanse ‘val’ om weer zichzelf te kunnen zijn. Hij had van Trees gehoord dat er een pakket gereedstond. Ik heb het altijd heerlijk gevonden hem te verwennen.

Ik verhuis intussen rustig spullen door naar Singel 111.

Ik heb niets meer van Van Aartsen vernomen sinds ik hem Memoires 1925-1953 een tijd geleden toezond. Nu stuurde ik het hem niet om een bedankje te krijgen, maar meer om hem achtergrondinformatie te verschaffen over mij, voor het geval ik hem nog eens zal spreken. Ik schreef hem opnieuw een briefje dat ik hem graag een keer wil spreken, van persoon tot persoon, vertrouwelijk.10

Het geklets met de tegelzetter en de tapijtlegger is allemaal erg vermoeiend. Het blauwe kleed in de slaapkamer ligt er al. Aanstaande donderdag en vrijdag de huiskamer en de werkkamer. De timmerman begint maandag, dus we zullen zien. Ik heb een nieuwe stofzuiger en een nieuwe koffiepot gehaald. Het marmer in de woonkamer is mooi, het is duur, maar ik kan het nu betalen. Inmiddels hangt er ook een koperen naamplaatje bij de voordeur.

Ellen kwam langs om 17:00 uur, en ik nam Hans Lonis mee uit eten naar een slecht restaurant dat hij had uitgekozen.

Christo Landman belde weer. Hij is in Nederland met zijn vrouw Marie en vertrekt morgen naar België. Hij heeft niets gezegd over de 20.000 gulden die hij vorig jaar van me wilde hebben voor informatie. Blijkbaar heeft hij goed begrepen dat ik niet van plan ben die te betalen, omdat hij niet heeft gele-

verd wat hij beloofd had.11 Hij zei dat Den Haag wezenlijk veranderd was. Ik zei dat het in Amsterdam nog veel erger is en dat de ver-Hillbrowisering hier in volle gang is, wat waar is. Hij zei dat ik met mijn miljoenen naar Zuid-Afrika moet komen. Maar dat is minstens even erg.

7 juli 2000

Gino is vannacht gebleven dus ik heb geen oog dicht gedaan, maar het was wel fijn.

Ik heb een roze en een witte bank gekocht, die in de kamer komen te staan bij de piano. Ik heb ook een zware gepantserde deur aangeschaft.

Peter was in Tilburg aangekomen. Hij belde me en vertelde dat hij dacht dat alleen Trees en Marianne hem zouden komen verwelkomen, maar drie andere zussen hadden zich achter een deur verborgen. Wat heerlijk voor hem. Hij heeft nog nooit zoveel genoten van een trip als van deze: ‘I am spoiled forever.’ Peter zei dat hij de doos bij Trees had uitgepakt en hij was ontzettend blij met alles wat ik had uitgezocht. Trees had iedere keer een gilletje gegeven als ze het mooi vond. Hij gaat om 20:30 uur zijn bagage ophalen.

Ik heb Eigen Haard geschreven niet langer bereid te zijn huur te betalen zolang de deur niet normaal sluit.

Na al het geilig gestoei met Gino was ik aan een echte cock suck toe, wat een groot succes werd.

8 juli 2000

Florrie Rost van Tonningen is het via de rechtbank onmogelijk gemaakt naar een flat in Arnhem te verhuizen. Ze verloor de zaak die werd aangespannen door buurtbewoners van de flat. Ze wil nu maar eerst drie maanden in Vlaanderen iets huren.

Ik bracht het getekende portret van Peter, en de spiegel over, en ook het Delfts blauwe bord indertijd aan mijn vader uitgereikt ter gelegenheid van de uitgave van zijn vertaling van de Instituten van Justianus.12 Het is verbazingwekkend wat ik in één week op de fiets vervoerd heb. Hans Lonis was al vroeg aan het werk. Ik betaalde hem 1.000 gulden.

Kok zegt toch nog steeds stomme dingen. Nu roept hij weer dat Haider de Europese Unie provoceert omdat hij in Oostenrijk een referendum wil houden over de sancties die de Euro-

pese Unie dat land hebben opgelegd omdat hij met zijn fpö in de regering zit.13

Wat zal Peter genieten nu hij zijn ‘gevangenis’ in Hillbrow heeft verlaten. Poek Zumpolle had met Eduard een diner voor woensdag gepland, wat noch Peter, noch ik zo snel al ambiëren dus dat heb ik Poek meteen duidelijk gemaakt.

Ik heb een bureau met een teakhouten blad uitgezocht, dat vrijdag geleverd wordt.

Anna Sprenger stuurde een aardig briefje over hoe het zat met de verzekeringen.14

Theo van Gogh zit in Het zwarte schaap en ja hoor, het gaat weer over antisemitisme en de Holocaust. Dat programma is in totaal verkeerd vaarwater terecht gekomen. Theo had in een column geschreven over ‘(...) copulerende gele sterren in de gaskamers,’ en dat wordt nu natuurlijk weer helemaal opgeblazen.15

Peter belde vanavond. Er sprong opeens een stop en toen zat hij in het donker, maar Trees kwam hem snel een kaars geven. Zijn date, Harry, is elektricien en onderweg naar hem.

9 juli 2000

Ik kijk er zo naar uit Peter het huis te laten zien. Het is zijn pensioenvoorziening, zoals ik altijd beoogde hem een steun in de rug te geven voor zijn oude dag, net als mam en Pip voor mij hebben gedaan.

Bij deze verhuizing zal ik afscheid nemen van mams radiootje uit Zuid-Afrika, zoals straks ook de laatste zes tanden zullen worden verwijderd om implantaten te plaatsen. Vermeulen heeft gezegd dat sommige kaken één centimeter zijn. Mijn kaak is drie centimeter dus die zal het wel houden.

Alex belde, de voormalig rode baret, nu 25 jaar, die werkt in het Bastionhotel in Arnhem. Hij wil meer dan zijn huidige baan te bieden heeft. Prima. Ik zal hem aanmoedigen. Het gaat goed met hem en hij wordt serieus.

Bertie belde ook. Hij had de artikels uit Gaynews naar aanleiding van mijn overwinning in de arbitragezaak ontvangen, en zei dat hij eigenlijk de hoofdprijs was geweest, en meer van die praat. Ik ging vanmorgen ook nog een keer naar Singel 111. Hans was er nog steeds aan het schilderen. Soms sta ik verbaasd in dat huis rond te kijken en denk ik: is het echt van mij?

Wimbledon verwelkomde vanmiddag alle winnaars uit het verleden. Plotseling zag ik Alex Olmedo, op wie ik veertig jaar geleden totaal verkikkerd was,16 en die nu een grijsharige kerel van in de zestig is. Hoe is het mogelijk? Van lekkere ventjes blijft weinig over, zoals we weten. Eigenlijk is het een droevige parade.

Gino kwam een beetje laat en ging meteen op bed liggen. Ik sloot me bij hem aan, wat hij wist dat ik zou doen, en in bed was hij engelachtig. Dat is zijn aantrekkelijke kant. Maar veel later, toen ik zijn gebruiksgedrag van mijn telefoon op de Westerkade bekritiseerde, liet ik bovendien zo onopvallend mogelijk weten dat ik op Singel 111 echt alleen wilde wonen, zonder met de sores van anderen geconfronteerd te worden. Hij vloog recht en noemde me een egoïst, een egotripper, die alleen aan zijn eigen problemen dacht, stond op en vertrok abrupt, zonder omhelzing, zichtbaar geïrriteerd. Ik had hem nog wel gratis onderdak op de Westerkade tot oktober aangeboden, wanneer hij naar Peru vertrekt! Waar is Gino werkelijk op uit? Ik weet het niet, en ik ben bang om het te schrijven: het interesseert me ook niet. Ik ben begonnen aan het laatste gedeelte van mijn leven en wil geen ellende meer, niets van dat alles.

De lul Bert Vuijsje mag natuurlijk aanblijven als hoofdredacteur bij hp/De Tijd. De redactie had een vergadering belegd over de vraag of hij kon blijven, nadat bekend was geworden dat Vuijsje in gesprek was met de Volkskrant om daar de baas te worden van het zaterdagmagazine. En dat terwijl Vuijsje een jaar geleden Pieter Broertjes nog openlijk verweet dat hij twee medewerkers van hp/De Tijd had ingelijfd.17

Bart Nuijens arriveerde om eindelijk, na bijna vijf maanden, te komen constateren dat de deur inderdaad defect is.

Dirk Vlasblom en Gerrit de Boer prezen aanvankelijk Wahid de hemel in. Ik heb meteen gezegd dat Wahid een ramp zou worden. Nu haalt De Boer bakzeil en komt hij zelf tot de conclusie dat hij ‘een van de vele optimisten’ was bij het aantreden van Wahid.18 Hij heeft geen kennis van zaken.

Morgen komt Peter om 13:00 uur.

10 juli 2000

Bij Struwe werd gezegd dat Van de Wal me probeerde te bereiken. Dat was dus Peter om te zeggen dat hij vandaag niet komt. Natuurlijk, wat maakt het uit, Peter, Eduard, Gino, Cas-

per, Ludwich, wie dan ook, eigenlijk zijn ze allemaal hetzelfde. Zijn smoes was deze keer: ‘Ik ben opgevreten door de muggen, ik zie er niet uit.’ En dat is dan mijn oogappel, mijn erfgenaam! Maar het enige wat ik zei was: ‘Ik merk dan wel wanneer je komt.’

‘Morgen dus.’ Bye! Al die tijd heb ik naar deze dag toegeleefd. Wie is mijn affectie nu eigenlijk echt waard?

Ik belde Peter in de middag terug om zijn schrik, zijn schroom, om naar mij te komen in deze nieuwe situatie weg te nemen. Hij zal er morgen beslist zijn.

Een lidmaatschap van Amnesty International kost fl 57,50 per jaar. Ik tekende voor honderd gulden per jaar. Nu gooi ik alle boekjes en folders van Amnesty, banken en dat soort organisaties die binnengestroomd zijn weg.

Bart Nuijens belde met een ‘bekentenis’. Hij had de procedure tegen Eigen Haard bij de verkeerde rechtbank ingediend, wat weer een maand vertraging betekent. Hij zei ook nog dat ik de nieuwe aangifte niet hoefde te betalen. Ik ga die man geen cent betalen.

12 juli 2000

Om acht uur vanochtend belde ik Nellie, die in Zug, Zwitserland, is. Ik bood haar een ticket aan om naar Nederland te reizen, zoals mam en Pip me zouden laten doen, maar ze zei dat ze niet zo snel een visum voor Nederland kon krijgen, maar aanstaande 14 september, voor haar zeventigste verjaardag, zou ze heel graag naar Nederland komen. Ze zei ook dat ze eindelijk Henks advocaat had kunnen bereiken. Die advocaat had haar gezegd dat Henk en ik niet on speaking terms waren. Peter is - bij toeval - mijn getuige van het tegendeel. Mijn God wat zijn er toch vreemde kostgangers in families! Nellie zei ook dat Theo aan het einde van zijn leven in paniek was geraakt.

13 juli 2000

Als Peter er is staat alles stop, zoals gebruikelijk. Twee dagen zo goed als niets opgeschreven.

Beatrix heeft van haar vader zijn vlerkerigheid, ze manifesteert het elke keer weer. Haar zelfbeeld en de werkelijkheid zijn van a tot z in conflict. De Oranjes waren uitgenodigd voor de honderdste verjaardag van de Britse koningin-moeder Elisabeth, maar de koninklijke familie liet verstek gaan omdat ze (volgens de rvd) ‘al een vakantie hadden geboekt’.19

14 juli 2000

Singel 111

Gisteren stond in het teken van mijn verloren portemonnee, maar vanochtend vond ik hem terug in mijn broekzak. Ik had via Mark Krijnen alles al laten blokkeren, en heb hem zojuist een fax gestuurd om dat weer ongedaan te maken. Hoe dan ook, de vloerbedekking is gearriveerd. Om aan het geklets van de tapijtleggers te ontsnappen, aten Peter en ik een sandwich in de buurt. Hij zei: ‘Iedereen krijgt nekverdraaiing,’ omdat hij zag dat iedereen steeds naar me kijkt als ze voorbijlopen. Ik word ook nog dagelijks gefeliciteerd door allerlei mensen die ik nog nooit gezien heb.

De vleugel werd gebracht en zeilde door de lucht met behulp van een gigantische kraan. Peter bleef heel lang, want hij wilde alles meemaken. We hebben veel gelachen.

Tom, de timmerman, heeft fantastisch werk afgeleverd. Hij heeft boekenkasten langs de muren gemaakt en mijn schilderijen opgehangen. Zicht op Amsterdam dat Alexander Oltmans in 1835 schilderde hangt nu op een prachtige plek in mijn studeerkamer, net als het portret van opa Hap, dat eigenlijk precies zo hangt als in mijn vaders studeerkamer op De Horst. Het appartement wordt sensationeel. Tom de timmerman zei: ‘Het was prettig om eens voor iemand van stand te timmeren...’

Ik heb de tafel, 2.400 gulden, contant betaald, net als de twee banken en de lamp die Peter zo mooi vond, totaal 17.000 gulden.

Casper arriveerde toen Peter juist naar het station ging. Hij bracht het schilderij van Dake terug wat ik hem als onderpand gegeven had toen ik geld nodig had tijdens mijn proces. Nu kon ik hem de tweeduizend gulden netjes terugbetalen. We gingen 's avonds eten in restaurant Dorrius, dat nu deel uitmaakt van Holiday Inn, en namen nog een koffie bij Hoppe. We hebben eindelijk eens een goed gesprek gehad.

21:15 uur, Westerkade

Kissin speelt de tweede symfonie van Rachmaninov. Hij heeft eigenlijk erg lelijke dikke vingers, maar is zeer muzikaal. Hij is geen kind meer, maar heeft toch iets bandeloos als een puber. Hij maait gewoon op de Steinway. Toch kreeg hij me in tranen en nog een tweede keer bij de Preludes. Kissin is in feite een product van de Sovjet Unie, niet van Gorbatsjov of Jeltsin.

15 juli 2000

Lakeman heeft eindelijk een advocaat op me afgestuurd. Mr.

F.J. Schoute sommeert me sobi te betalen en anders komt er een rechtszaak.20 Hij is gek.

Singel 111

Voor het eerst zit ik aan de nieuwe schrijftafel op Singel 111. Ik ben erg achter met alle aantekeningen.

Peter zat vanmorgen in Tilburg in de bibilotheek. Hij is gewoon gek op deze woning, dat weet ik zeker. Ik zal alles doen om te zorgen dat hij hier later kan wonen. We hebben werkelijk heerlijke dagen gehad.

Ik heb ook de eerste boeken gebracht en overal staan nu portretten.

Nu maar een tijdje geen Hans Lonis. Hij heeft in twee weken 2.500 gulden verdiend.

Het dak begint weer te lekken.

Wat zou Theo toch met het andere schilderij van Alexander Oltmans hebben gedaan? Ik moet Nellie vanavond een goede reis wensen.

Adèle Luns kwam met prachtige bloemen en zonder haar dochter. Ze is nog flink over haar toeren. Heel zielig eigenlijk. Ze wilde me steeds aanraken. Ik moest gewoon zeggen op een andere stoel te gaan zitten. Ze praat alleen maar over de familie Luns. Toen kwamen Wilma en Guido gelukkig, dus vertrok Adèle. Heel gezellig getafeld in de keuken van mijn nieuwe woning met mijn familie.

Ik hoor voor het eerst in mijn werkkamer gedreun van muziek van beneden.

16 juli 2000

Ik antwoordde de advocaat van Lakeman met een zinnetje: ‘Pieter Lakeman moet doen wat hij niet laten kan’.

Ik betaalde de huur voor juni aan Eigen Haard nadat ik geschreven had dat ik verder weigerde huur te betalen.

Daar zit ik dan op Singel 111. Ik ben vanmorgen al vijf keer heen en weer gegaan met boeken op de fiets. Ik kan het allemaal zelf.

Ik heb little girls drinks gehaald voor de Van der Wanten.

Ik speel veel piano, elke keer kort, maar ik pik het in elk geval weer op. Het is hier een absoluut paradijs. Het blauw in de keuken is ook mooi. Wat ontzettend jammer dat mijn ouders dit niet kunnen beleven.

Vanmorgen deed Adèle zielig aan de telefoon. Omdat ze naar

de Bijenkorf zou gaan, nodigde ik haar uit om langs te komen. Ze stelde 17:30 voor, maar ik begreep meteen wat haar bedoeling was. Ik zei dat ik om 18:00 uur ergens moest zijn, om te voorkomen dat ze heel de avond verder bij me zou zitten.

Toen ik vanmiddag nog een keer op de Westerkade aankwam om meer spullen te halen, stond Gino met drie Latino meisjes, jonge nichtjes van Ricardo, een vriend van hem, in de gang voor de deur van 3D. Stel je voor, als ik de tent niet had afgesloten, was de hele bende daarbinnen geweest. Ik vroeg hem ze weg te sturen. Gino liep mee naar Singel 111; hij droeg twee tassen met geluidscassettes. Dus we praatten. Ik had over de telefoon naar Lima tegen hem gezegd dat we konden samenwonen. Maar dat was voor 12 mei, voordat ik mijn schadevergoeding toegekend had gekregen. Hoe dan ook, hij had het gevoel, dat ik dit alleen maar had gezegd om samen te slapen en daar zit een kern van waarheid in, want gedurende de dag, als ik verhuis, maar ook als ik aan het schrijven ben, zou hij me in de weg zitten. Ik vroeg hem hier te slapen om het huis in te wijden. Misschien had ik dat niet moeten vragen.

Toen kwam Adèle (om 16:30 uur in plaats van 17.00 uur) die vervolgens meteen weer wegging om haar auto te gaan parkeren. Daarna belde ze drie keer aan, want ze kreeg de voordeur niet open, dus ik moest naar beneden (met Gino, die ik gevraagd had te vertrekken). Ik stoorde me echter al snel aan haar, vanwege haar opdringerigheid en ik vroeg haar ook te vertrekken. Bovendien was ik chagrijnig op haar omdat ze de automatische deur stuk gemaakt had. Ik had net tegen Gino gezegd dat ik allergisch was voor complicaciones en dat betreft iedereen, behalve misschien Peter.

Ik ging daarna voor de zevende en achtste keer boeken halen. Vervolgens haalde ik tjaptjoi. Voor het eerst at ik in mijn nieuwe huis, alleen.

Aart en Willemijn kwamen vanavond op bezoek met hun dochtertje Lisette - een snoesje.

17 juli 2000

Wat fijn om een degelijke plek voor mijzelf te hebben. Het is verbazingwekkend, deze laatste fase van mijn leven, die nu begint.

Ik belde vanmiddag met Peter. Ik zei dat we een strijkbout moesten kopen. Hij wist niet wat het was, dus ik zocht het op in mijn woordenboek: de andere naam is strijkijzer. Hoe dan ook, ik voelde me duidelijk opgejaagd.

Voor het avondeten nam ik Gino mee naar Café Scheltema.

Hij weet het nog niet, maar ik zal nooit meer met hem slapen. Punt.

Erik Duin (aangezwengeld door Johan Struwe) bracht me een mobiele telefoon.

18 juli 2000

Het was te verwachten, er kwam een bezopen briefje van Adèle. Ze is serieus in de war. Ik zal er verder niet meer op reageren. En ook weer een idiote brief van Eigen Haard.21 Ik schreef hen terug: ‘Al zendt u tien deurwaarders, ik heb er nu genoeg van. U schendt het serviceabonnement sinds 9 februari.’

De wagenwiellamp die ik op Amerbos had, heb ik laten maken en ga ik hier in huis weer ophangen.

Al vijf tot zes dagen pendel ik al vanaf zes uur 's ochtends tussen Westerkade en Singel 111 met boeken en andere spullen. Ik heb nu tweederde overgebracht. Het maakt me inmiddels gek. Hans en Carla van de copyshop kwamen vanavond langs met een plant met witte bloemen. Ze vonden het huis prachtig. Luna ving een vlieg. Het is een zeer opmerkelijke hond.

19 juli 2000

Gisteren kreeg ik een brief namens de officier van justitie over de aangifte tegen die gek die me in februari bedreigde. Zodra de officier van justitie een besluit heeft genomen in de strafzaak, hoor ik meer.22 Ik heb zojuist een antwoord gestuurd aan de officier van justitie dat ik de manier waarop politie en justitie omgaan met mijn klacht, zeker even laakbaar vind als het gedrag van Riechelman.

20 juli 2000

Gisterenavond ging ik om 22:30 uur uitgeput slapen op de Westerkade, en wie kwam om middernacht binnenwandelen? Gino! Absoluut zalig gerommel, maar ik heb hem na enige tijd gezegd dat ik besloten had niet meer met hem te slapen, dus onder de morgen heb ik hem eruit gejaagd. Resultaat: ik sliep nog een paar uur tot ongeveer 08:30 uur.

De fotograaf van Quote kwam om 10:00 uur op Singel 111.

Weer heel de dag van hot naar her gerend. Ien Struwe kwam kijken en was sprakeloos. Ik heb kussenslopen voor de schuine raampjes gehangen, want de zon is te fel. Ed Forma komt vanmiddag nog gordijnen opmeten. Zon, blauwe lucht, alle deuren naar het atrium staan open en eindelijk werkt de televisie.

Een waar paradijs. Mijn werkkamer lijkt op die in Bosch en Duin.

Noord-Korea zou bereid zijn te stoppen met de ontwikkeling van langeafstandswapens als het Westen bereid is het land te voorzien van raketten waarmee het satellieten de ruimte in kan sturen. Die boodschap bracht Poetin over na en bezoek aan Noord-Korea. Daarmee zou het belangrijkste argument voor het Amerikaanse antiraketschild wegvallen.23 Zou Poetin toch Primakovs plannen uitvoeren, alleen niet publiekelijk?

Ik belde Peter, die in de trein zit op weg hiernaartoe. De tickets van ons reisje naar Parijs liggen bij zijn bed.

Toen hij arriveerde, gingen we bij Sing Singel eten. Later thuis, op het Singel, keken we hier simpelweg rond, en genoten van het paradijsje. Ik vertrok nog laat naar de Westerkade, terwijl Peter sliep op Singel 111

21 juli 2000

07:00 uur, Westerkade

Ien Struwe belde me om zes uur wakker, als afgesproken. Ik heb als een blok geslapen. Peter zal ik om kwart over zeven wakker bellen. We vertrekken tegen half negen naar het Centraal Station.

Trein naar Parijs

Ik liep, met bril, dagboeken en andere benodigdheden van de Westerkade naar Singel 111, en haalde er Peter op. We wandelden naar het station en hadden het prima, maar verdomme, op station Rotterdam Centraal stapte Klaas Jan Hindriks in en ging naast ons zitten. Klaas Jan had een pens à la Enkelaar en praatte onophoudelijk tot Parijs, was het niet tegen ons dan wel in zijn mobiele telefoon.

17:45 uur, Parijs, Café de la Paix

Ik vond de Thalys oncomfortabel en het duurde veel te lang. Ook in Parijs heerst de epidemie van de mobiele telefoons, maar we genieten van elke minuut. In de Librairi Américaine Brentano's aan de Avenue de l'Opéra vond Peter drie boeken. Hij geniet hier intens.

23:30 uur, Hôtel L'Horset Opéra, in bed

We liepen vanavond vanuit Café de Flore terug via de Avenue naar de Opera en dan naar ons hotel in de Rue d'Antin, en be-

keken onderweg de etalages. We dineerden buiten en toen een grote groep Nederlandse toeristen me herkende, kreeg ik felicitaties toegeroepen. Later liep een echtpaar langs met een mooie jonge zoon, en ook zij kwamen me hartelijk feliciteren. Peter zag het als erkenning, wat waar is, maar ik hecht eigenlijk geen waarde aan opinies van mensen die me voorheen waarschijnlijk met de nek aankeken.

22 juli 2000

Een nacht slaap doet wonderen. De nacht met Gino, afgelopen woensdag, heeft me de das omgedaan, samen met de drukte van verhuizing van vrijwel alle boeken op de fiets. Maar ik heb doorgezet en het is me gelukt.

Vanmorgen heb ik zes vierkante borden gekocht. We hebben ook nog naar antiek gekeken, maar ik vond niets naar mijn zin. Jammer. Terwijl we zo ons best deden diefstal of verlies te voorkomen, ontdekte ik na een middagslaapje dat ik de dikke envelop met 900 dollar, 250 gulden en een paar duizend frank verloren was. Misschien in totaal wel voor vijfduizend gulden. Ik rende naar Peters kamer, die aan mijn gezicht kon zien hoezeer ik van streek was. Het heeft een groot deel van de dag verpest. Peter was erg aangedaan, veel meer dan ik. We probeerden te reconstrueren of het gestolen was of dat we het verloren hadden - we dachten gestolen, want mijn paspoort lag ook naast mijn schoudertas. Hoe dan ook, het had onze eetlust niet aangetast. We dineerden 's avond uitgebreid, en liepen laat terug naar Hôtel L'Horset Opera via de Tuilerieën. We zaten er een tijdje te praten over een flat voor Peter in Tilburg. Hij zei dat hij maandagmiddag terug moest zijn in Tilburg. Dan heb ik niemand om met de verhuizing te helpen als Hans (van de copyshop) om 17:30 uur spullen naar de Singel brengt! Maar ik word nog liever dood gevonden dan dat ik Peter om hulp vraag. Toch verbaast het me dat hij me niet een keer heeft aangeboden om te helpen met verhuizen.

Ook is het wel eens onrustig in mijn hoofd, omdat al het slapen en niets doen van Peter me buitengewoon blijft ergeren.

23 juli 2000

Een voorspoedige dag. Naar de Madeleine geweest en er foto's genomen.

21:30 uur, Singel 111

De dag verliep voorspoedig, al was de lange reis terug vervelend. In de weekends serveren ze in de Thalys geen eten, om-

dat mensen voor weekendtarief, dus goedkoper reizen. Er stond een rij van zeker honderd man bij de bar waar slechts één bediende achter stond. Er ontstond zelfs ruzie onder de wachtenden.

Ik heb mijn bril laten liggen in de trein.

We waren dankbaar weer thuis te zijn. Edwin belde Peter op zijn mobiel.

24 juli 2000

Hans Lonis wilde vandaag al komen schilderen, maar ik heb het tot morgen uitgesteld.

Ik stuurde Adèle de reactie door van uitgeverij Strengholt op haar plan voor een boek over Joseph Luns, en schreef er een zinnetje bij: ‘Ik zal maar net doen of je die rare brief niet geschreven hebt.’

Ik zette mijn abonnement op nrc Handelsblad over naar het Singel. De telefoon op de Westerkade ligt eruit. Hier komt er nog geen geluid uit. Het gaat weer eens flink regenen en de fucking telefoonwinkel is dicht tot 12:00 uur: Holland.

Ik heb de verhuizing ook naar morgen verplaatst en nog genoeglijk met Peter gegeten bij Die Port van Cleve.

Het werd een onrustige dag door de telefoon op de Westerkade die het niet deed Het zou zijn ‘vanwege een kabel in de centrale’ zei de mevrouw van de klantenservice van kpn. Zouden ze doorgaan met me afluisteren?

Ellen kwam langs, maar zag er vreemd uit. Ze had met Sillevis Smitt gedineerd in Amsterdam, en Van Mierlo had haar vanmorgen schriftelijk gefeliciteerd, zei ze. Ik geloof dat niet. Peter vond haar neurotisch en ongelukkig overkomen.

Ik nam Peter mee naar Ditjes en Datjes om meubels uit te zoeken. Peter koos voor dezelfde stoel die eerder al mijn voorkeur had, maar dan in marineblauw. Ik twijfel over die kleur, maar vooruit.

25 juli 2000

De telefoon is vandaag overgezet naar de Singel, godzijdank. Ik kon Peter, die gisteravond terug naar Tilburg ging, en Gino weer bellen. Ik ben doodmoe van de telefoonman (een Kroaat) en Lonis die de hele dag in mijn werkkamer aan het schilderen was. Ik zal blij zijn als iedereen die hier komt werken eindelijk eens opgehoepeld is.

Vanmiddag de eerste verhuizing vanuit Westerkade met Hans van de copyshop.

Bob Tapiheru had me een kaartje gestuurd om me te feliciteren

en vroeg me naar mijn nieuwe telefoonnummer.24 Ik belde hem vandaag, maar hij is nu invalide. Hij zei dat hij deze invaliditeit alsnog te danken had aan de martelingen van de Kempeitai.25

26 juli 2000

Er is zoveel te doen. De platenspeler werkt en de gordijnen zijn er ook al. Mijnheer Ed kwam ze zelf ophangen.

De pannen arriveerden. We hebben de goede uitgekozen.

Ik belde Peter op zijn mobiele telefoon om te praten over vitrages, en vroeg wat het geroezemoes op de achtergrond was. ‘250 nonnen in de aula,’ zei hij. Hij was bij Trees.

27 juli 2000

Gino was vannacht liever dan ooit, maar ik heb de wekker een uur te vroeg gezet en nu ben ik geradbraakt. Hoe dan ook, de gordijnen zijn super. De kast in de studeerkamer maakt de ruimte een stuk lichter nu hij is witgeschilderd.

Poek kwam langs en was vervelend. Goed, ze past beter bij Eduard. ‘Nu ga je zeker niet meer in de ymca?,’ vroeg ze.

‘Natuurlijk wel.’

‘Maar dat is toch voor jongens?’

‘Poek, doe niet vulgair.’

Mijn dagboek is eindelijk bij.

Eindelijk rust. Hans vertrok vanmiddag al vroeg. Hij moet morgen naar het ziekenhuis voor een controle en volgende week werkt hij ergens anders. De wasmachine staat er, en ik heb een nieuwe televisie.

Vandaag was een verwarrende dag. Marco Riaskoff introduceerde me bij café-restaurant Keijzer, naast het Concertgebouw, aan tenor Simon Roberts, die op 2 september de Carmina Burana zal opvoeren bij een openluchtconcert in Zandvoort, nota bene. Ik ril bij de gedachte dat ze misschien wel hoopten dat ik met geld over de brug zou komen.

28 juli 2000

Westerkade

Gino was een ramp - stond te vroeg op. ‘Whatever happens, I'll always love you’, fluisterde hij 's nachts.

Alweer een week geleden ging ik met Peter naar Parijs. Waar is de tijd gebleven?

Singel

De gordijnen die Peter heeft uitgezocht zijn prachtig.

Anna Sprenger reageert maar niet op mijn briefje over de lekkage van het plafond.

Ik vroeg Erik Duin een makelaar te zoeken in Tilburg. Peter zegt dat Edwin niet kan geloven dat ik een flat voor Peter zou kopen.

Eduard kwam eindelijk langs. Hij zei dat in een quiz op tv werd gevraagd wie Mijn vriendin Beatrix had geschreven, waarop het juiste antwoord ‘Willem Oltmans’ werd gegeven.

Paul zei dat ik voor zevenhonderd gulden had verkocht op de Pasar Malam in Den Haag. De boekwinkel stuurde me een boekenbon van 25 gulden, gênant.

Vanavond ga ik voor het eerst hier op het Singel slapen. Volgens een vn-rapport moet Europa de komende vijftig jaar zo'n 75 miljoen migranten opnemen ter compensatie van de eigen, teruglopende bevolking en moet het zich voorbereiden een raciaal hybride samenleving te worden.26 Dit is echt een nachtmerrie. Het zal niet werken, in geen eeuwen, vanwege het verschil in programmering tussen de nieuwkomers en de Europeanen. De toekomst zal hopeloos zijn.

Een dame vroeg of ze de term ‘Oltmanssyndroom’ mocht gebruiken voor haar gevecht voor rechtvaardigheid. Ze deed dit via de nvj. Het is onzin, maar ik zei: ‘Natuurlijk.’ Ik had De Journalist gevraagd of ze van de terugbetaling melding wilden maken; ze slaagden erin er een idioot stukje van te maken, met een idiote foto (zie volgende pagina).27

Wil heeft het huis prachtig schoongemaakt. Nu wil ik rust. Peter komt maandag.

De lamp uit Parijs is voor een tientje gerepareerd. Waarom heb ik dat niet eerder gedaan?

20:30 uur

Ik heb voor het eerst gekookt in mijn nieuwe huis. Ik wilde ook voor het eerst hier slapen, maar de fiets kan nog niet naar binnen, dus ik moet nog maar even wachten.





Oltmans retourneert
‘De Journalist is altijd o zo vlug met negatieve of verkapt negatieve berichten over dit lid van de NVJ (sinds 1960). Wat zou het aardig, correct, om het woord collegiaal niet te gebruiken, zijn geweest, indien een bericht was gemaakt: Oltmans retourneert f 149.000,- kosten aan NVJ etc.’ Groet, Willem Oltmans. Niet zozeer uit aardigheid, maar gewoon omdat het een aardig nieuwtje is, zouden we het door Oltmans gevraagde bericht zeker hebben gemaakt, als we op de hoogte waren geweest. De NVJ, waarbinnen gedurende de jarenlange strijd van Oltmans regelmatig de vraag werd opgeworpen of er niet al te veel verenigingsgeld in één lid werd gestoken, vond het niet nodig ruchtbaarheid te geven aan de vereffening van de rekening door Oltmans. Ook naar de achterban toe is het eigenlijk wel zo correct, aldus de NVJ nu. Op de rekening van de NVJ is overigens 142.000 gulden binnengekomen en geen 149.000. Maar als je jaren op bijstandsniveau leeft en in één keer acht miljoen ter beschikking hebt, kijk je waarschijnlijk niet op een paar duizend gulden meer of minder.

29 juli 2000

Het geschilderde portretje van mij uit Cap Martin (1937) staat op mams tafeltje met een bos bloemen ernaast.28 Het schilderij van prins Paul-Théodore Paléologue-Crivez was prima ingelijst.29

Een zekere heer Jansen uit België kreeg me eindelijk te pakken bij mijn deur. Hij was blijkbaar al enkele malen langs geweest toen ik in Parijs was. Hij wilde me in een café zijn verhaal vertellen. Ik zei: ‘Nee, u chanteert me door te zeggen dat u al drie keer uit België bent overgekomen. Ik wil uw verhaal niet weten. Ik ben 75. Genoeg is genoeg.’ Hij was teleurgesteld. Jammer dan. Ik begrijp niet dat iemand zich zo kan opdringen.

Adriaan van Dis gaat Geert Mak interviewen bij Zomergasten voor vpro-televisie. Twee non-valeurs die een hele avond televisiezendtijd opvullen.

Het was een rommelige dag. Hans heeft de badkamer geschil-

derd en Theo de tegelzetter hing mijn Russische icoon uit de negentiende eeuw op, die ik heb laten taxeren.30 Ellen Pasman wilde het huis nog eens zien en vond het meer dan uniek. Zelf ben ik begonnen de manuscripten over te brengen en ben even bij Adonis geweest.

Als iemand me een jaar geleden zou hebben gezegd dat ik in juli 2000 een penthouse van anderhalf miljoen aan het Singel zou betrekken, had ik aan mijn voorhoofd getikt. Maar nu zit ik er, en nog mooi ingericht ook.

30 juli 2000

Het Dimitrov hoofdstuk is bijna klaar. Ik zal het morgen naar Paul sturen.

Wouter Kok en Gita kwamen langs en namen hortensiatakken en eieren mee. Het leek goed te gaan met Wouter. Ze adviseerden een Compaq computer te kopen. Ook Onno, de kleinzoon van Sukrisno, kwam langs. Ik moest me dwingen aardig te zijn, want te veel dagen glippen door mijn vingers.

31 juli 2000

Mimi Hofland arriveerde met een gigantische vaas. We zaten voor de eerste keer op het dakterras. Henk had haar gisteren nog gesproken. Vanmorgen om zeven uur is Henk met Transavia naar Zuid-Frankrijk vertrokken.

Peter arriveerde om 17:15 uur, terwijl Gino en Hans nog op het Singel waren. Ik vond Peter erg nerveus, maar toen iedereen wegging, was alles weer prima. We gingen bij Scheltema op het terras eten. Peter is verrukt met het huis, dat ooit van hem zal zijn.

Vanavond ben ik aan het eind van mijn latijn, totaal uitgeput.

1 augustus 2000

Tom is er om nog een boekenkast te maken. Mijn studeerkamer wordt echt prachtig.

Peter en ik dineerden en kochten in de Bijenkorf een blauwe lamp, dekbedden en een overtrek.

Mimi belde vanavond om te zeggen dat Henk Hofland bij Peter Klashorst zou komen in De sprekende ezel. Ik dacht ik kijk niet, maar het bleek op een van de zenders die ik kan ontvangen. Het was treurig. En die blik in zijn ogen, afschuwelijk, onherkenbaar.31

Als Peter er is, staat mijn leven stil.

2 augustus 2000

Toen ik vanochtend vroeg aan het Singel arriveerde, liep Peter al rond in huis.

Ik was om negen uur vanmorgen bezig boeken in de nieuwe kast te plaatsen, toen Harm Botje een exemplaar van Vrij Nederland kwam brengen met een stukje over mijn relatie met de nvj en Piet Hagen.32 Peter las het en zei: ‘Helemaal niet meer reageren. Negeer die idioten gewoon.’ Hij heeft helemaal gelijk.

Vanmorgen werd ik overvallen door slaap, maar Wil was er en Tom, die leuningen aan de trap naar het dakterras maakte, dus ik kon niet gaan slapen. Paul de Ridder kwam rond de middag, om met Maarten Schilt, zakenpartner van Jan Mets en mij over de uitgave van de Memoires te praten. Maarten liet echter verstek gaan. Paul en Peter maakten met elkaar kennis. Toen Paul naar Breda afreisde, bracht ik Peter naar het station.

Ik blijf nog lekker op het Singel, maar ga wel nog naar de Westerkade om te slapen. De woonkamer is echt mooi geworden. Vrijdag, zaterdag en zondag ga ik uit de lucht. Ik wil met niemand praten en niemand zien.

20:15 uur

Ik was in slaap gevallen op de bank, dus ga ik nu maar naar de Westerkade.

Ik belde Peter om te vragen of hij goed was aangekomen, juist op het moment dat hij bij Trees binnenstapte. Het stukje van Botje in Vrij Nederland vond Paul de Ridder wel acceptabel, maar werd door Peter afgekeurd. Peter was enthousiast, zowel over Wil als over Paul. Harm Botje vond hij een vlerk. Peter had Van Dis gezien bij Zomergasten van de vpro en had het afschuwelijk gevonden.

Ik lees in een publicatie van Amnesty International dat er tussen 1976-1983 in Argentinië ongeveer 30.000 ‘ongewensten’ op zogenaamde Dodenvluchten uit vliegtuigen in zee zijn gegooid. Dit is precies wat Bryan Smith beweerde dat mij zou geschieden! Hij waarschuwde in 1967 wat mij gebeuren kon als ik niet publiekelijk zou maken dat de informatie die ik had rond de moord op Kennedy, in Dallas in een kluis lag en gepubliceerd zou worden als mij iets zou overkomen.33

Ben om 20:50 uur nog steeds op het Singel en luister naar Chopin.

3 augustus 2000

Erik Jurgens stuurde me een kort briefje dat mijn brief van 26 juli de eerste hartelijke brief in jaren was en dat ik hem voorheen vooral op zijn donder gaf ‘omdat ik me volgens jou niet op de juiste manier voor je inzette: hetgeen nauwelijks billijk was als ik mijn dossier “W.O.” bekijk, en naga hoeveel inzet en tijd mijnerzijds is bijgedragen...’.34 Ik moet hem eigenlijk antwoorden, maar ik aarzel.

Wat een luxe dat ik nu ook een televisie in mijn studeerkamer heb. Het is stil en heel anders nu Peter weer weg is. Ik ben zeer dankbaar en nog steeds totaal verbijsterd over de plotselinge rust en tevredenheid die ik voel nu het gevecht met de Staat over is en ik eindelijk weer een plek voor mezelf heb waar niemand me iets kan maken. Maar ik ben ook onverbiddelijk ten aanzien van mijn levenslange vijanden en twijfelachtige ‘bondgenoten’ in mijn strijd.

Wat zou Paul de Ridder gisteren echt gedacht hebben?

Ik wil Tom de timmerman vragen een dag over te slaan. Ik heb rust nodig en wil even niemand zien. Maar boven alles heb ik een sauna nodig. Ik moest het bijna een week overslaan. Tom vond het niet erg om een dag vrijaf te nemen. Godzijdank even niemand. Vandaag ga ik brillen bestellen, geld halen en naar Thermos, eindelijk. En nadenken over de laatste pagina's van mijn nieuwe boek in wording.

Een blad had Papieren Tijger gebeld. Ze wilden een foto van Sukarno en mij gebruiken, en er 250 gulden voor betalen. Ik zei tegen Paul dat het goed was, en zal de 250 gulden aan Papieren Tijger geven.

Het proces tegen Suharto wegens corruptie gaat deze maand beginnen. Volgens president Wahid hebben Suharto en zijn familie zo'n 45 miljard dollar vergaard en de Indonesische staat daarbij voor honderden miljoenen benadeeld. Wahid heeft Suharto gratie beloofd als hij Indonesië schadeloos stelt.35 De idioten in Indonesië willen het niet begrijpen. Het was gewoon een smerige cia-truc om in Time vorig jaar de corruptie van Suharto te benadrukken in plaats van de moord op honderdduizenden Indonesiërs waar hij verantwoordelijk voor is.

Ik plan met Peter een tweede trip naar Parijs, maar nu per vliegtuig.

Twee idioten stonden op mijn stoep. Een Indonesiër belde. Zijn naam was Pattiradjawane. Hij was journalist en beweerde een neef van Bob Tapiheru te zijn, en hij wilde me dringend

spreken. Toen ik terugkwam van Scheltema, waar ik had gegeten, wachtte hij me op straat op met een zekere Frans Marrée. Een Nederlander dus, die er onaangekondigd bij was. Ik nam ze mee naar boven, en terwijl ik sprak over Wahid, Wiranto en anderen, keek Frans steeds op zijn horloge. Ik serveerde Chinese thee en ze bleven twee uur hangen. Ze kwamen om geld vragen. Het verhaal was dat Kartono Kadri, een exgevangene, twintig miljoen dollar van Nigeria tegoed had waarbij een Nigeriaan nog acht miljoen wilde meesturen. Kadri zou dus 28 miljoen dollar krijgen. Er was iemand nodig die, tegen een vergoeding, een bankrekening kon openen. Daarvoor hadden ze aan mij gedacht. Ik zou dan een rekening moeten openen en daarop $ 100.000,- storten. Binnen een week zou ik dan $ 200.000,- terug krijgen (de dollar staat nu fl 2,43). Ik zat in stomme verbazing te luisteren, deed alsof ik het ernstig overwoog en dacht ondertussen: verdomme, ik woon één maand op het Singel en er staan al twee kerels voor mijn deur. Zo kwamen er in Circle Court steeds mensen met het smoesje dat ze het gebouw wilden kopen. De Indonesiër ging twee keer naar het toilet, Frans één keer. Was Peter er maar geweest. Eigenlijk ben ik woedend. Moet ik Kok en Klaas de Vries schrijven? Of Nicolaï? Hoe dan ook, ik belde Peter. Hij was geschokt. Later belde ik hem nog een keer om te zeggen dat hij het verder maar moest vergeten. Ik belde ook Paul de Ridder, die alleen maar benadrukte niet op het voorstel van die mannen in te gaan, maar de nieuwe stunt van de inlichtingendiensten negeerde. Ik ga Ellen vragen Koenders in te lichten.36

4 augustus 2000

Ik heb vanochtend eerst een brief geschreven aan Wim Kok, Klaas de Vries, Peter Nicolaï en Bert Koenders over de vreemde kerels die ik gisteren over de vloer kreeg.37

Ik sprak Paul de Ridder die zei slecht geslapen te hebben door het voorval met de twee mannen gisteren. Zelf heb ik als een blok geslapen.

Toen ik bij Johan Struwe de brief aan Kok liet faxen, had Johan zijn mening meteen klaar. Ik zei: ‘Je weet niet waar je over spreekt. Ik vroeg je de brief te faxen, niet om hem te lezen!’ Ik ben zonder verdere groet vertrokken.

Ellen vond het bezoek van de mannen shit. Ze vroeg meteen waarom ik ze had binnengelaten. Toen ik Eduard vertelde van het ‘hoge bezoek’ zei hij vrijwel meteen: ‘Ze zijn zeker naar het toilet geweest?’, wat ik ook aan Kok schreef, vanwege afluisterapparatuur. Ik besloot het andere schilderij van Paléologue aan Ellen te geven.

In opperste verbazing lees ik in de proefdruk van Memoires 1963-196438, met veel interessante details. Natuurlijk herken ik alles. Ik moest lachen om een opmerking die mijn vader maakte nadat het veel had geregend: ‘Je voelt je in Nederland als een vis in het water.’

5 augustus 2000

Singel 111

Dit was dan de eerste nacht in mijn nieuwe huis. Kan het soms nog niet geloven.

Ik lees nog steeds vol verbazing de proefdruk van Memoires 1963-1964. Er stond een prachtige passage in met Frits van Eeden op 17 september 1963. Ik heb hem een kopie ervan toegestuurd.

De advocaat van Eigen Haard had geschreven geen heil te zien in een overleg met ons, omdat de argumenten van beide partijen inmiddels bekend waren en hij van mening is dat Eigen Haard aan de verhuurdersverplichtingen voldaan had. Wat hem betreft komt het gewoon voor de rechter.39 Bart Nuijens stuurde me de reactie door en een tussentijdse rekening van 2.800 gulden, die ik meteen betaald heb.40

Frans Marrée uit Bilthoven, die op het antwoordapparaat staat, heb ik om kwart over twaalf teruggebeld. Ik zei hem dat ik het

misschien doe. Toen ik dit later tegen Eduard zei, zei hij: ‘Dan ga je twee jaar de bak in.’ Frans Marrée zei dat Kartono Kadri Djakarta pas zou verlaten na ontvangst van het bericht dat ik (zo gek zou zijn geweest) 250.000 dollar op een rekening te storten. Wat een stomme val.

Vanavond kwam Carine Bake langs. Ze werkt nu bij Doeleman. Ze huilde omdat ze nu ook Constantijn kwijt was.

21:00 uur

Ik ging naar Adonis. Het is weer nichtendag in Amsterdam, maar ik ben weggebleven van de shit. Ik keek naar de massa's. Je ziet alleen nog maar mislukte schepsels. Het wordt een ramp wat er over honderd jaar nog rondloopt. Moet er niet aan denken wat dat zal zijn.

6 augustus 2000

Florrie Rost van Tonningen belde op. Ze zei heerlijk te wonen, ‘juweelachtig’. Ze huurt nu een bungalow à 1.400 gulden per maand in Sint-Niklaas, tussen Antwerpen en Gent. Haar deelname aan Het zwarte schaap heeft de problemen om in Arnhem te kunnen wonen alleen maar groter gemaakt.

Ben non-stop bezig om deel zeven van mijn Memoires te corrigeren. Het valt mee. Het is een mooi deel geworden.

Ik wil hard doorwerken, dan kan de kopij meteen terug naar Paul.

20:45 uur

Ik heb eindelijk weer eens met Peter gebeld. Gisteren voelde hij zich blue. Ik zei hem dat ik mijn huis eigenlijk te groot vind en overweeg iets anders te gaan zoeken. ‘Is je bovenkamer wel in orde?’ riep hij. ‘Maak me niet kwaad! Ik hoor het aan je stem, je meent het,’ zei hij. Op een bepaalde manier meende ik het - ik wilde wat beters, maar ik heb dit allemaal niet nodig. Ergens is deze flat te mooi, na acht jaar Westerkade. Onwerkelijk. Ik was net zo blij geweest met minder. Hoe dan ook, het is fijn om te hebben en ik geniet er met volle teugen van.

Peter slaapt weer een gat in de dag, net als in Hillbrow. Hopeloos.

Het is klaar, de proefdruk gaat terug naar Breda.

22:15 uur

Ik word op straat nog steeds gefeliciteerd, zoals net door twee zatte Limburgers.

7 augustus 2000

Om 03:30 uur liep ik nog rond, wanhopig vanwege één mug. Ik ben totaal geradbraakt.

En straks opnieuw werklui in huis, dit keer voor de beveiliging.

08:30 uur

Ik stond uitgeput op, maar lijk alweer fitter te worden.

09:40 uur

De werklui zijn met vieren! Het wordt een puinhoop. Ik moet er niet aan denken, en dan krijgen ze het vandaag ook nog niet af. Godzijdank hebben ze wel de deur meegebracht.

Ik schreef Jono of hij in september zin heeft om te komen. Ik moet hem een ticket Boston-Amsterdam geven.

10:40 uur

Piet Hagen belde, maar ik hield het kort want het stukje in De Journalist was schandalig: ‘Ik praat niet verder met je. Ook nog de rotste foto plaatsen. ‘Goodbye!’ Fuck that guy.

Ik telefoneerde met Ellen. ‘Je moet ze erin laten lopen, want dan heb je bewijs. Je moet een val zetten’, et cetera. Ellen praat toch soms klinkklare onzin. Ik heb opgehangen.

Vandaag wordt de vervelendste dag tot nu toe. Er wordt geboord en geklierd. Vreselijk.

12:00 uur

Of misschien praat Ellen geen onzin? Waarom regel ik geen ontmoeting met haar erbij? Ik belde Ellen terug of ze erbij wilde zijn, als val, maar ze moest eerst bedenken of zij dat als advocaat wel kon doen.

De computer die ik gekocht heb is gearriveerd, en lijkt erg uitnodigend om aan te werken.

De president van Venezuela, Hugo Chávez, gaat als eerste buitenlandse leider sinds de vn in 1990 sancties heeft uitgeroepen tegen Irak vanwege de inval in Koeweit op bezoek bij Saddam Hoessein. Chávez wil zich verenigen met andere arme landen om zo een tegenwicht te bieden tegen de macht van de vs.41 Chávez lijkt dezelfde ideeën als Bung Karno te hebben.

Ik heb Erik Jurgens geantwoord dat ik helemaal niet zo onder de indruk was van zijn optreden en heb daar een aantal voorbeelden van bijgedaan. Ik waardeer dat hij altijd voor mijn

recht is blijven staan maar hij heeft geen idee waar Den Haag allemaal toe in staat is. ‘Je bent geen knokker en je slaapt door de shit die er in Den Haag speelt rustig heen, net als Kok, De Vries, Stoffelen en all the rest.’

De hemel mag weten waar de vier werklieden mee bezig zijn, maar er worden overal in huis doosjes geplaatst die moeten waarschuwen voor inbrekers of brand. Ik kom tot niets. Ik haat het, maar ik moet er doorheen. Tientallen dozen en koffertjes zijn mee naar binnen genomen. Ik heb alles op het kleed in de zitkamer laten zetten, maar ik kan bijna nergens meer langs. Een van hen suggereerde dat hij de koffie wel kon inschenken. ‘Het is nog altijd mijn huis,’ zei ik, ‘geen geklier in de keuken.’ Als je aardig bent gaan ze altijd een stap te ver.

Mimi Hofland zei: ‘Ja, Nigeriaanse gangsters komen af op mensen met geld.’ Eenzelfde soort reactie als van Struwe, maar dat sloeg dus nergens op. Dat het via een Indonesische journalist liep, en ze ook Tapiheru noemden, en er vervolgens onaangekondigd een belanda meekwam, bewijst dat het de bvd is. Frans Marrée beweerde ook dat hij erover had gepraat met Eltjo Kok van abn amro.

Ik probeer naar Liszt te luisteren, maar kan niet wachten tot de werklui weg zijn. Ze leveren wel uitstekend werk. De rooken inbraakdetectors verpesten veel, maar ik kon er niet omheen.

22:50 uur

Ondanks mijn vreselijke nacht en de irritaties de hele dag, ging ik naar de Westerkade en heb ik eindelijk mams Zuid-Afrikaanse radio en een gigantische doos met overtollige kleren aan de straat gezet, om mijn nieuwe leven kracht bij te zetten.

8 augustus 2000

Ik heb absoluut heerlijk geslapen, dat scheelt alles. Nu stortregen.

Ik kijk naar die laptop en ik wilde dat ik al wist hoe ik ermee om moet gaan. Ik moet met brieven beginnen, maar ik zou eigenlijk aan het nieuwe hoofdstuk moeten beginnen.

Peter zei zich niet te kunnen voorstellen alweer een maand in Nederland te zijn.

Hemeltje, wanneer lazeren ze op? Er is nog steeds vier man bezig. Maar ze doen hun werk absoluut perfect, nauwelijks schade aan de verf.

De lunch met Oscar Garschagen was prettig. Hij woont in een huis in 't Gooi, maar zei jaloers op me te zijn vanwege dit huis.

Zoiets begrijp ik niet. Hoe dan ook, hij is van Nederlands-Indische afkomst en was zes jaar correspondent in Washington. Hij zei dat het moeizaam gaat in de weekbladbranche. We spraken af dat ik voor het kerstnummer kon schrijven over wat er de afgelopen tien jaar was gebeurd.

Ik ben tegen de verdrukking in aan de affaire Dirk Keijer begonnen, voor hoofdstuk 34 van In het land der blinden...

Vanmiddag belde Robert Dulmers - het staat me bij dat hij me eens genaaid heeft - of ik mee wilde op bezoek bij Florrie Rost van Tonningen.42 Ik zei dat ik haar heel aardig vond, maar dat ik die reis niet zou maken. Daarop vertelde hij dat Oscar Garschagen hem indertijd heeft gezegd niets met mij te maken te willen hebben. ‘Hij heeft hier anders vandaag geluncht,’ kon ik hem antwoordden. Ze zijn gewoon weer tegen me bezig.

9 augustus 2000

Peter kwam al vroeg. We gingen naar Scheltema en hadden een ontspannen avond.

10 augustus 2000

Ik sliep op 3D. Daar ben ik nu de laatste dingen aan het regelen. Gisterenavond toen ik thuiskwam, lag er een oproep van de deurwaarder op de mat, Lakeman is blijkbaar razend geworden.43 Vandaag belde Ellen dat Lakeman een zaak is begonnen bij de deken tegen Peter, Vermeer en haar. Behoorlijk stom, want nu zullen we een front vormen tegen hem.

Singel

Ik had een erg plezierige dag met Peter - het zal leeg zijn als hij weer weg is. Hij houdt ervan om naar Scheltema te gaan, waar we een vleesmaaltijd aten. Ik ging zijn treinkaartje naar Tilburg halen.

Ik belde Weng de Beaufort om de 400.000 gulden niet te investeren omdat ik een flat in Tilburg ga kopen. ‘Dat is een hele opluchting,’ zei hij.

Vanmorgen had ik in het American Hotel afgesproken met Frans Marrée, mijn secondant was Rens Broekhuis, die ik aan hem voorstelde als mijn accountant. Frans gaf me een plan.44 Ik kreeg bijna medelijden met de man toen ik het zag. Het is zeker een duistere deal. Rens eiste zulke harde garanties dat ik van deze lieden wel niets meer zal vernemen.

Ik ben eindelijk alleen, wat een zegen.

Paul belde. Het hoofdstuk over Keijer is een knaller. Peter had het gisterenavond gelezen en zei hetzelfde.

Dit gebeurt er aan de lopende band met Wahid:





Megawati werkt blijkbaar samen met de Golkarpartij van Suharto om Wahid eruit te werken. Waarom met hen is mij niet duidelijk. Is dit een val om daarna ook haar in diskrediet te brengen? Wahid heeft nu een breed scala aan bevoegdheden aan Mega overgedragen.

Ze kwamen vandaag ook nog de elektriciteitskasten van sloten voorzien, zodat inbrekers niet meteen draden kunnen doorknippen.

11 augustus 2000

Het was een rare dag. Vanmorgen had ik Wil gezegd niet bij het atrium te werken, dat nog nat was, maar toen ik thuiskwam, was ze er toch bezig. Ik raakte geïrriteerd en schoot uit mijn slof. Maar het is waar dat ik haar ook had gevraagd het zaagsel bij de ramen van de galerij weg te halen, wat ze dus aan het doen was. Ik had haar bijna tot huilen gebracht. Dat was nog nooit gebeurd. Ik was duidelijk irrationeel bezig. Ik ben duidelijk erg nerveus geworden van de constante inbreuk op mijn privacy, nu zes weken lang. Vervolgens meldde Hans Lonis zich. Alles was prima tot hij zei nog zeven en een half uur uitbetaald te moeten krijgen, naast de vier uur die er in mijn agenda stond. Ik werd woedend en hij vertrok met

zijn camera. Ik moet echt een tijdje niemand over de vloer hebben.

Peter belde vanaf de fiets, maar vergat daarna zijn telefoon goed uit te schakelen, met als gevolg dat ik hem niet meer kon bereiken, en dus ook niet kon waarschuwen. In ieder geval heeft hij dankzij mijn overwinning nu genoeg geld.

Ik ging vanavond naar Adonis waar ik een fatsoenlijke cock suck kreeg. Daarna ging ik nog even naar de brug. Daar werd ik herhaaldelijk aangesproken, waar ik echter weinig zin in had, dus ben ik maar weer gegaan. Toen ik bij mijn deur op het Singel aankwam, vroeg een junk of hij me mocht aanspreken. Hij zei in nrc Handelsblad mijn gevecht gevolgd te hebben. ‘Het heeft me moed gegeven dat u heeft aangetoond dat als je maar doorvecht, je toch kan winnen.’ Zou dát het zijn wat mensen voelen bij mijn overwinning op de Staat?

Het is bijna volle maan. Ik kon Peter via zijn zus Marianne bereiken en kon hem nu wijzen op het aanstaan van zijn mobiele telefoon

12 augustus 2000

Hans Lonis kwam vandaag niet opdagen en beantwoordde ook mijn op zijn antwoordapparaat ingesproken telefoontje van gisterenavond niet.

Tom hielp mee te verhuizen, twee tv's en de ronde tafel, plus nog een hoop andere spullen. We redden het uitstekend zonder Hans Lonis.

Frans Marrée hulde zich na de verschijning van Rens Broekhuis lang in stilzwijgen, maar vanavond belde hij. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik niet op hun voorstel inga. ‘Het is jouw beslissing,’ reageerde hij.

cnn slaat maar liever over dat Hugo Chávez in Djakarta is gearriveerd, en de steun van Wahid heeft gekregen voor zijn bezoek aan Irak. Dit station is echt alleen maar overgenomen voor Amerikaanse propagandadoeleinden.

13 augustus 2000

Ik keek vannacht tot 01:00 uur naar tennis.

Engeland en de vs hebben Irak weer gebombardeerd. Het leidde weer tot burgerslachtoffers. Laf en gemeen - iets anders kunnen Washington en Londen niet bedenken als antwoord op Saddams diplomatieke successen van dit moment.

Om 13.00 uur belde Hugo van Reijen vanuit Guernsey. Ik heb direct opgehangen. Dus nu Frans Marrée bij mij niet verder is gekomen, wordt Hugo weer in stelling gebracht. Het is onge-

looflijk. Maar deze keer is het ander, nu heb ik fuck you-geld. Ellen kwam langs om 17:00 uur - ze was veel te bloot gekleed - en helaas ging het tussen ons uiteindelijk weer mis. Ik maakte soep en het was allemaal prima tot Lakeman en de rechtbank aan de orde kwamen. Ze moest twee keer bijna huilen; ze is dus nog zeer kwetsbaar.

Ik had een brief ontvangen van officier van justitie Odink, dat eventuele strafvervolging van Riechelman afhangt van een rapport van de reclassering, wat nog maanden kan duren.45 Ik schreef de officier van justitie het onbestaanbaar te vinden dat ik in februari aangifte heb gedaan en dat het Openbaar Ministerie nog steeds niet weet of ze Riechelman moeten vervolgen. En dat terwijl de man me meerdere malen met de dood heeft bedreigd. Zowel binnen als buiten op straat schreeuwde hij mij te vermoorden omdat ik een homo ben, en bovendien is hij op heterdaad betrapt toen hij met een bijl bij me probeerde binnen te dringen. ‘Als hij me vuile Jood of smerige Turk had genoemd i.p.v. vieze oude homo, was er waarschijnlijk allang op basis van bestaande wetten ingegrepen.’46

14 augustus 2000

Om 02:00 uur werd ik wakker van het onweer en ben ik verschillende hoofdstukken gaan nalezen, tot 05:00 uur. Ik heb weer wat gereed om naar Paul de Ridder te sturen.

Ik heb ze niet geteld, maar Time publiceerde vele pagina's waarin ze het orthodoxe jodendom centraal zetten, na de keuze van Al Gore voor Joe Lieberman als running mate.47 Behalve de overdreven aandacht voor de Democratische Conventie in Time is de buitensporige poging om het orthodoxe jodendom te demystificeren dwaas. En dat allemaal vanwege de verkiezing van Lieberman! Daar gaat het toch niet om, dat leidt alleen maar tot een opleving van antisemitisme.

Pat Buchanan is presidentskandidaat voor de Reform Party.48 Hij belooft een partij te zullen leiden die ‘(...) will defend America's history, heritage and heroes against the Visigoths and Vandals of multicultiralism’. Buchanan gelooft dat er ruimte is voor deze Reform Party omdat zowel Bush als Gore voorstander zijn van immigratie en vrije handel. In zijn toespraak belooft hij de Amerikaanse soevereiniteit volledig terug te pakken. Hij wil Amerika uit de Wereldhandelsorganisatie en uit

het Internationaal Monetair Fonds terugtrekken, en wil binnen een jaar de Verenigde Naties het land uit hebben. Buchanan rotzooit erop los. Hij heeft niet helemaal ongelijk, maar zijn visie kan alleen worden uitgevoerd als het volk klaar is voor een nieuwe Hitler. Is een Hitler die het niet naar zijn hoofd is gestegen denkbaar? Denk het niet.

The Washington Post schrijft over het bezoek van Chávez aan Bagdad en de provocatie die dat betekent jegens de vs.49 Maar ook hier wordt niets gezegd over Chávez' bezoekje aan Djakarta, en ook slaat The Post over dat Clinton en Blair alleen weten te verzinnen, naar aanleiding van het bezoek van Chávez, om Irak te bombarderen. Wie zijn de oorlogsmisdadigers? Ik ben de hele ochtend bezig geweest met klusjes.

De gekke kunstenares van beneden op de Westerkade heeft een dreigbrief van Myra ontvangen en heeft meteen aangifte gedaan.

Gino belde. Hij wil vanavond na het sporten komen, en zei tevens dat hij graag op de Westerkade zou willen wonen.

Eduard kwam langs. Hij wordt op 21 augustus veertig. De champagne die ik kreeg bij de aankoop van mijn penthouse, gaat naar hem. Hij brengt Hans Lonis een briefje van mij dat hij het schilderwerk gewoon moet afmaken en dat ik anders iemand anders ga zoeken.

Ik ben nu verzekerd.

Peter belde. Ik vertelde dat Gino vannacht zou komen. ‘Are you anticipating Gino - nu wordt dat maagdelijke bed bezoedeld...’ We spraken af aanstaande vrijdag, 18 augustus, met het vliegtuig naar Parijs te gaan.

Ik lees een artikel over Roger Schank, een Amerikaan die software ontwikkelt voor onderwijsdoeleinden.50 Hij gelooft dat mensen beter leren door dingen te doen dan door alleen tegen ze te praten. Hij denkt dat de computer de manier van onderwijs die we nu kennen helemaal zal veranderen. Ik zal dit stuk aan Aart sturen.

15 augustus 2000

Het bed was te klein voor twee personen. Ik ging daarom op de roze bank slapen. Jammer. Gino kwam ook erg laat. Hij is bovendien weer half en half met Cynthia. Ook hoefde hij de sandwiches niet, waar hij eerder wel om gevraagd had. Gino was erg blij met zijn Gucci-hemd. Het stond hem zeer goed. Bart Nuijens stuurde me een brief dat er nog ruim negen dui-

zend gulden openstaat en dat hij die betaald wil hebben nadat de kantonrechter uitspraak heeft gedaan, ongeacht of die besluit dat Eigen Haard voor die kosten moet opdraaien of niet. Daarbovenop kan ik nog rekeningen verwachten voor zijn inspanningen in die kantonrechterprocedure, kosten van deurwaarders en hoger beroep.51 Ik heb hem to the point geantwoord dat ik het niet eens ben met zijn rekeningen en dat ik hem veel te duur vind.52

Hans Lonis was op zijn ziel getrapt. Ik zei tegen Eduard: ‘Zoals hij over jou tegen mij praat, zo praat hij nu over mij.’ Dat verbaasde Eduard, mij niet. Peter had me eens gezegd: ‘Hans kan goed stoken.’ Hoe dan ook, ik zal er niet op terugkomen. Ik schreef hem een briefje dat hij gewoon moest doen en het werk afmaken (Eduard gooide het bij hem in bus).

Ik heb gisteren besloten om het hele atrium van onbreekbaar glas te laten voorzien. Ook moet er een zonnescherm komen. Wanneer het af is, zal dit appartement echt perfect zijn.

Tom, de timmerman, snapt precies hoe het tafeltje in de gang moet worden, en is er meteen aan begonnen. Hij had 1.500 gulden nodig voor de douchecel en verwarming in de badkamer. De pianostemmer (een Brit) zit te pingelen, en tegelzetter Theo heeft de gebroken tegel vervangen.

Lieberman zal het niet hardop zeggen, maar Robert Kagan laat zien dat de running mate van Gore het buitenlandbeleid van Clinton slap en immoreel vond.53 Hij steunde wetgeving die Clinton (tegen zijn zin) dwong de Iraakse oppositie tegen Saddam Hoessein met miljoenen te steunen, hij ijverde om het vn wapenembargo opgeheven te krijgen om Bosnische moslims van wapens te voorzien en is ervan overtuigd dat de etnische zuiveringen in Kosovo voorkomen hadden kunnen worden als Clinton grondtroepen had gestuurd. Clinton had sneller en meer troepen naar Oost-Timor moeten sturen en ook vindt Lieberman Clinton te slap tegenover Rusland en China. Een alarmerend artikel dat Liebermans neiging tot militair machtsvertoon laat zien. Gore is een idioot om hem als kandidaat-vicepresident te willen.

Tom heeft het tafeltje in de gang perfect gemaakt. Morgen de douchecel, de verwarming en de spiegel.

De twee jongens van Sonit Security sleepten de ronde tafel uit Amerbos naar boven. Ik gaf ze allebei een fles Zuid-Afrikaanse wijn. Peter had gelijk, die tafel staat hier super.

16 augustus 2000

Gisterenavond heb ik een slaappil genomen en nu voel ik me weer prima. Ik was totaal vermoeid van de vorige nacht die ik op de bank had doorgebracht.

Al die mensen over de vloer maken me gek. Dit is geen leven. In de vs heeft een jury Radovan Karadzic veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van 745 miljoen dollar aan een groep Bosnische en Kroatische vrouwen.54 De vrouwen hadden in de vs een zaak aangespannen tegen de Bosnische-Servische leider als verantwoordelijke voor de verkrachtingen en mishandelingen die de vrouwen tijdens de oorlog moesten ondergaan. Dit alles op basis van een Amerikaanse wet uit 1789, die het de federale rechters mogelijk maakt uitspraken te doen in zaken waar sprake is van overtreding van ‘the law of nations’, komende uit een tijd waarin er nog geen internationale afspraken waren over mensenrechten. Dat de Amerikaanse rechter zich bemoeit met een gebeurtenis die niet op Amerikaans grondgebied heeft plaatsgevonden en waar geen enkele Amerikaan bij betrokken is, bewijst hoe ver de idioten in de vs zijn afgedreven. Het is uitermate zorgwekkend, vooral ook dat er geen nuchtere geesten zijn die hun stem hierover verheffen. De Bertrand Russels zijn uitgestorven.

Tom arriveerde met ‘opa’, de vader van zijn vrouw (‘Ik heb u al die jaren gevolgd.’) om de douchecel en de verwarming te installeren en de oude eruit te halen. Peter zal blij zijn.

Vanmiddag was de douchecel klaar, en het is super, maar ik word gek van de nonchalance van die twee. Ze hebben een prachtige, blauwe badhanddoek verpest.

Ik weet niet hoe ik deze dag heelhuids doorgekomen ben. Tom en opa waren hier tot 15:00 uur, en vanavond heb ik nog met Tom verhuisd. Hij nam twee stoelen van De Horst mee om ze te herstellen. Eén blijft hier, want die wil ik als herinnering behouden. Maar het was weer een hel, en morgen van hetzelfde laken een pak.

17 augustus 2000

Ik vertelde Vischjager over de acties van de bvd via Frans Marrée en Hugo van Reijen. Hij belde meteen de voorlichter van Binnenlandse Zaken en ging er met zijn bekende voortvarendheid tegenaan. Hij kwam later langs. De voorlichter van de bvd had gezegd: ‘Eén keer was er contact via een in slecht Nederlands geschreven brief. (...) Hij heeft genoeg geld om grap-

jes voor in elkaar te zetten. (...) U kent Oltmans toch? (...) Hij is de dupe van een grap.’ Vischjager heeft ook Het Parool gebeld dat ik werd afgeperst - ik gaf het aan Ellen Pasman door. Ik heb gisteren een printer besteld en vandaag abn amro telefonisch daarvoor 426 gulden laten overmaken, maar Jeroen, bij wie ik de printer besteld heb, zegt: ‘Het duurt soms drie dagen voor het geld binnen is en eerder sturen we het u niet.’ Holland!

Ik ben weer aan het eind van mijn latijn.


Vorige Volgende

Over het gehele werk

datums


Over dit hoofdstuk/artikel

plaatsen


datums