Logo DBNL
Memoires 2001 (2023)

Memoires 2001

(2023)–Willem Oltmans–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Amsterdam

16 juni 2001

09:00 uur, Singapore - Amsterdam

Ik twijfel of het in Amsterdam nu 03:00 uur of al 04:00 uur is. Het spijt me echt enorm dat ik Binu nu weer moest teleurstellen.

Ik denk dat Foucault er buitengewoon goed in is geslaagd een man te zijn die uitzonderlijk goed presteerde in se rendre interessant, zoals Inez Röell dat noemde. Het is wel een feit dat Foucault homoseksualiteit in veel duidelijker termen bespreekt dan Gide; een halve eeuw later.

05:45 uur, Nederlandse tijd

We vliegen ter hoogte van Wenen. Ik weet de titel van mijn nieuwe boek: The Rise and Fall of Sukarno.

Singel

Ik was thuis om 07:30 uur, haastte me naar de markt, ging daarna de post halen en stuurde Peter een korte fax om te laten weten dat ik weer thuis ben.

Het stortregent tijdens Trooping the Colour in Londen. Het is absolute onzin. Koningin Elisabeth zit in dat rijtuigje toch volledig voor aap. Maar ze ziet het waarschijnlijk zelf niet op die manier.

Ik heb Santo bericht over de titel van mijn nieuwe boek, ook met de vraag of dat goed in het Indonesisch te vertalen is. De strekking zal zijn Sukarno's overwinning op de Nederlanders, maar zijn absolute ondergang door de cia en Washington. Om de vaart erin te houden heb ik nog benadrukt dat alles uitsluitend via Stella en hem loopt.

George W. Bush en Vladimir Poetin hebben een top in Slovenië. Ik weet niet wat ik van het persgesprek tussen die twee in het voormalig buitenverblijf van Tito moet denken. Bush, de amateurpsycholoog, die twee uurtjes in de ogen van Poetin keek, vertelt de wereld dat hij een man is om te vertrouwen. Bush liet het klinken alsof de eeuwige vrede gearriveerd is. Hij ‘weet’ dat hij Poetin kan vertrouwen.

17 juni 2001

Gisterenavond had ik nog seks in Adonis, vanmorgen stond ik om 04.30 uur op en heb om 08.00 uur al twee pagina's geschreven.

Melie Beynon deed onaardig toen ik vroeg of Hans thuis was. Nee, Hans was niet thuis. Hij had drie bypasses gehad en is herstellende. Ik wilde hem vertellen over Djakarta.

Het eerste hoofdstuk is geschreven en ik heb het opgestuurd naar Peter.

Ook een kort bericht aan Aart van der Want over mijn boekpresentatie in Indonesië en dat er acht Nederlandse journalisten waren, maar dat er niets in de kranten is verschenen. Ik deelde ook mijn gedachte met hem dat de stichting voor mijn Memoires misschien alleen uit Arendo, Ellen en hemzelf moet bestaan. Ik was het al bijna vergeten, maar ik had een reservering voor het Imperial Hotel in New Delhi, door Singapore Airlines geregeld. Ik heb Berry van Dam een spoedfax gestuurd met het verzoek die reservering te annuleren. Ik hoop dat de schade beperkt blijft tot het eventueel moeten betalen voor één nacht. Ik ben eind van de middag nog naar Adonis geweest, waar die lekkere knul van gisteravond weer was. Het is een boom van een kerel met een leren jack, en heeft de neiging om te genieten van pijn. Ik fluisterde hem in zijn oor dat hij zou moeten komen slapen. Als hij er komende zondag weer is, geef ik hem mijn visitekaartje.

Aart zegt dat Vrij Nederland een groot artikel heeft over het boek van Giebels, vol onzin over Sukarno - en over de boekpresentatie door Guruh in Djakarta... Ook in nrc Handelsblad staat er een groot artikel over.

18 juni 2001

Santo's fax was kapot, dus ik heb net pas de eerst acht pagina's kunnen faxen. Ik heb gevraagd de boel meteen te laten vertalen en daar niet mee te stoppen, want ik stuur ieder hoofdstuk direct aan hem door.

Jeanne Poslavsky belde, dat Boei (78), de broer van Lex Poslavsky, al zes weken in het ziekenhuis lag. Hij had uiteenlopende lichamelijke problemen en werd slecht behandeld.

Er waren tijdens mijn afwezigheid weer enkele brieven en toespraken van Buthelezi binnengekomen, maar ik heb de tijd nog niet het allemaal lezen. Ik berichtte Buthelezi over de goede ontvangst en liet weten dat ik snel uitgebreider wil antwoorden en hem weer hoopt te ontmoeten.

Ik word nog steeds achtervolgd door de Sociale Dienst van

Amsterdam, dus ik heb Van Aartsen en Job Cohen opnieuw een brief gestuurd, dat ik niet beter weet dan dat de arbitragecommissie de bedoeling had me van dit soort vorderingen te vrijwaren. Ik drong erop aan advies te vragen bij de arbitragecommissie en maakte duidelijk dat ik niet uit ben op een juridische procedure maar deze zeker niet uit de weg zal gaan als zij mij daartoe dwingen.

19 juni 2001

Heb de hele dag gewerkt en bereikte pagina 22.

Santo faxte de eerste vier pagina's terug met allerlei verbeteringen en kritiek op de inhoud. Ik stuurde hem direct een fax terug en maakte duidelijk dat ik alleen probeer een overtuigend document te produceren dat laat zien hoe Sukarno verraden is in 1965. ‘Voor mierenneuken is geen tijd,’ schreef ik hem. Het is mijn manuscript en zo kan Indonesië het krijgen en anders maar niet.

Ellen wil me steeds naar advocaten sturen in de zaak met de Sociale Dienst, ik niet. Ze vond dat de brief aan Cohen en Van Aartsen (ik had haar een kopie gestuurd) niets aan duidelijkheid te wensen overliet, maar vond toch nog dat ik met advocate Karin de Bie in zee zou moeten gaan. Morgen of donderdag stuur ik een tweede fax naar de heren.

Aart kwam vanavond langs. Hij zit in de problemen, vrees ik, met zijn werkgever Vizzavi. Het zou vreselijk zijn als hij op zijn 44ste weer een baan zou verliezen. Het verontrust me.

Ik stuurde zestien pagina's naar Pak Omar Dhani en Isak, morgen nog meer naar Sukma.

20 juni 2001

De dag begon niet zo aangenaam. Ik was op om 04:45 uur en even later kreeg ik een fax van Peter. Hij vond dat ik mijn prioriteiten niet op orde had omdat ik nu een boek ging schrijven over het verraad van Sukarno, in plaats van me te concentreren op mijn Memoires. Ik antwoordde dat ik in Indonesië had gezien dat nog steeds niemand daar in de gaten heeft hoe Sukarno is verraden. Ik ben het aan Sukarno verschuldigd een boekje te schrijven over wat er echt gebeurd is. Ook dat ik dat in vier weken ga schrijven en dat ik dan weer met de Memoires verder ga. Er ontstond een uitwisseling van faxen, die langzaam onaangenaam werd. Na een paar faxen besloot ik hem te bellen. Het werd een kort gesprek en ik had de indruk dat hij weer gedronken had. Het maakte me triest en het zou desastreus zijn. ‘Ik ben wanhopig,’ zei hij toen zijn slapeloosheid ter sprake

kwam. Hij schold ook veel op me, maar dat maakt me niet meer uit. Na het gesprek stuurde ik hem nog een fax dat we er wel uit zouden komen, maar dat hij dan vroeg of laat toch (met Edwin) naar Nederland zou moeten komen. Het faxen en bellen duurde samen zeker twee uur voor er een einde aan kwam. Toen ik de post van Ellen doornam, zag ik het verzoek dat zij aan Van Aartsen had geschreven om bij de arbitragecommissie te vragen hoe het zit met de vordering van de Sociale Dienst.265 Ook het antwoord een dag later van secretaris-generaal F.A.M. Majoor, dat Van Aartsen zich niet wil mengen in een geschil waar hij buiten staat.266 Ik heb direct een nieuwe brief aan Van Aartsen gestuurd dat de arbitragecommissie erop zou toezien dat het aan mij toegekende bedrag niet door navorderingen zou kunnen worden aangetast. Ik heb geen geschil met de gemeente dus Van Artsen treedt niet in een geschil. De navordering is in strijd met de uitspraak van de arbitragecommissie, ‘welke wij beiden hebben aanvaard’. Ik heb Van Aartsen dringend verzocht de zaak met Cohen te regelen voor het ultimatum op 1 juli afloopt.

Ik was verder deze dag zo van slag dat ik niet kon werken. Ik ben naar Adonis gegaan voor een beetje afleiding.

De twee verkopers van Rainbow stofzuigers, Murat, de Turk, en de latino, kwamen onverwachts gisteravond weer langs. Ik had hen eens doorverwezen naar Ellen Pasman en blijkbaar waren ze daar geweest. Ze hadden haar 8.000 gulden vooruitbetaald om Murat te helpen, want hij had nog 30.000 gulden tegoed van zijn baas. Murat zei tussen neus en lippen dat hij voor 8.000 gulden ook een Marokkaan had kunnen inschakelen om zijn baas te vermoorden. Hij is 34. Ik blijf op mijn hoede met deze jongens. Ze blijken bevriend met Ton van Dam, de multimiljonair die De Horst had gekocht. Van Dam zou nu gescheiden zijn, en was uit de kast gekomen als homo, en had nu een huis in Monte Carlo, et cetera. De wereld is klein.

21 juni 2001

09:20 uur, trein naar Bilthoven

Ik sliep eindelijk langer. Na het ontwaken haastte ik me naar de Compaq om de eerste 29 pagina's af te maken, die ik meteen naar Santo faxte.

Ik zag schokkende beelden van Irak, waar de Amerikaanse en Engelse klootzakken meer bommen hebben geworpen. En dat zijn volgens Kok keurige mensen, Bush en Blair?

De menigte op straat en in de trein is weerzinwekkend, en dan al dat gehoest. Dan is mijn oase op de Singel echt goddelijk.

11:15 uur, trein naar Amsterdam

Ik nam een taxi naar begraafplaats Den en Rust - Mam zou vandaag 105 geworden zijn - en concentreerde me in stilte zo diep mogelijk op mijn ouders.

Daarna zette de taxi me af bij Marie (85). Op 14 juni jongstleden klaagde ze dat ze geen hulp kon krijgen, vanwege de kosten: fl. 17,50 per uur, eens in de maand. Ik bood haar 300 gulden per jaar aan en liet 100 gulden achter op tafel. Ze was erg blij, maar ook beschaamd om haar hand op te hebben gehouden. Natuurlijk, maar het moest gebeuren. Ze leek in orde.

Ernst Nordholt, 37, journalist bij De Telegraaf, reisde eerste klas, maar kwam bij me in de tweede klas zitten.

Toen ik thuis kwam, lag er weer een onzinnige fax van Santo, dus antwoordde ik dat hij zich niet met de inhoud van mijn boek moest bemoeien. Ik heb geen tijd om uit te leggen waarom ik bepaalde details opneem in mijn verhaal. Ik schreef dat ik direct stop met schrijven, tot hij me duidelijk maakt dat ze mijn boekje daar wel degelijk willen hebben en wel zoals ik het schrijf. Ik heb geen behoefte aan co-auteurs, voorwoorden of architecten die zich ineens voordoen als redacteur.

22 juni 2001

Ik zeg The New York Times op en neem de International Herald Tribune. Het is teveel heisa met de Times, en die overzeese betaling en bezorging.

Ik antwoordde Serge van Duijnhoven op zijn brief van 25 mei dat het in mijn ogen wel zeker is dat de cia achter de uçk zat en zit, zoals de cia zich overal bezighoudt met het opruimen van wat zij zien als restanten van het communisme.

Ik heb Santo nog eens gevraagd of ik door moet gaan met het boek of dat ik het hele plan kan laten varen. Ik wil met het nieuwe boek alleen duidelijk maken welke informatie er al die jaren beschikbaar was, maar die blijkbaar is onthouden aan de Indonesische bevolking. Als hij wil dat ik doorga, moet hij stoppen met al dat geklieder in mijn manuscript, waarvan de helft bovendien niet leesbaar is, maar snel zorgen dat hij een vertaler vindt.

Ik heb geprobeerd alle nieuwe boeken een plaats te geven en de chaos op mijn bureau op te ruimen. Eigenlijk heb ik meer boekenkastruimte nodig. Maar als er weer dagboeken naar Den Haag gaan is het niet nodig.

Ik ging naar de bank waar ik hoorde dat ik nog steeds meer geld heb dan ik dacht: 431.093 gulden en 50.000 op de lopende rekening. Ongelooflijk. Ik kocht direct een business class retourticket bij Lufthansa naar Brussel voor Peter. Ik faxte het aan hem door. Jammer voor Edwin, maar zo gaat dat nou eenmaal. Ik stuurde Marie ook 200 gulden extra.

Het faxapparaat maakte geluid, maar het faxpapier was op en ik weet niet hoe ik deze fax nu nog binnen kan krijgen. Ik dacht dat het Santo was dus ik probeerde hem te bellen. In plaats van Santo hoorde ik een bericht dat zijn telefoon gerepareerd werd. Zou hij nu afgeluisterd worden? Wat een smerige wereld.

Peter R. de Vries belde. Hij had op Ibiza Een reportage over de Kennedy-moordenaars gelezen. Iemand had het hem toegestuurd, maar hij wist niet wie. Het was het exemplaar dat ik aan Carel Enkelaar had gegeven met voorin de boodschap ‘veel dank voor de samenwerking’. Hoe kan dat?

Peter weet nu dat zijn trip naar Nederland geregeld is, maar heeft nog niets van zich laten horen.

Twee dagen geleden vroeg ik Paul de Ridder mij deel 8 van de Memoires op te sturen ter correctie, maar geen antwoord, geen telefoontje. Dus een nieuwe fax aan Paul waar het blijft.

23 juni 2001

Het was een rommelige dag. Ik schreef maar een pagina.

Op televisie ging het over de Irakese asielzoeker die in oktober 1999 werd aangehouden als verdachte van de moord op Marianne Vaatstra op 1 mei van datzelfde jaar. Ik hoorde officier van justitie R. de Graaf op tv zeggen: ‘Ja, we wisten dat de Irakees niet schuldig was, maar we moesten onder druk van de publieke opinie hem wel arresteren.’ Dat gebeurt gewoon. Iedereen hoort het, niemand doet iets. Het is absoluut ongehoord. Het Openbaar Ministerie kreeg verder uitgebreid op z'n bek in de beursfraudezaak. Wat wil je met boeven als De Wijkerslooth en Den Hertog aan de top.

Adèle Luns kwam eten vanavond, en was weer door het dolle heen. Ze had een groen hesje aan.

24 juni 2001

Buitenhof behandelt de invloed van de publieke opinie op de werkwijze van het Openbaar Ministerie. In de hele discussie zie je meer dan duidelijk het verschil in cultuur tussen de vs en hier, om de waarheid te zeggen. Recht voor de raap zeggen waar het op staat, doen ze in Nederland niet. Hier is iedereen voorzichtig in zijn uitlatingen.

De dag begon om 08.00 uur met een uitwisseling van faxen met Peter. Hij verontschuldigde zich voor de reeks faxen de laatste keer. Hij was gespannen omdat hij niet kon slapen ondanks de slaappillen die hij al genomen had. Hij wilde zo snel hij kon naar Nederland komen. Ik bood hem aan in Nederland een behandeling in een slaapkliniek voor hem te regelen.

Adèle belde of ik kwam lunchen met haar dochter Harriët, maar ik heb een afspraak met Ludo de Witte, de schrijver van het boek over Lumumba. Hij is socioloog en historicus, en werkt als redacteur bij het Vlaamse parlement. Hij kwam 's middags op bezoek. Het klikte meteen. Ludo (een aardige man) wijst op de rol van de cia rond de moord op Lumumba. Hij ontdekte eindelijk de basis van alle problemen. Hij had veel obstakels tijdens zijn onderzoek rond de moord op Lumumba ondervonden, omdat de gevestigde orde zijn nasporingen in eerste instantie als een aanval op hen interpreteerde. Maar hij is nu wel zover gekomen dat er een parlementair onderzoek bezig is. Hij zei dat hij ten slotte het geluk had gehad dat Mobutu in 1997 het hazenpad koos en de nieuwe machthebber Laurent-Désiré Kabila een Lumumbist was geweest, en daarom twijfelde de gevestigde orde in Brussel niet meer om toch een gerechtelijk onderzoek te starten. Er is tijdens het parlementair onderzoek zelfs een huiszoeking geweest in het paleis van prinses Liliane267 bij de ordonnansofficier Guy Weber, die in de te onderzoeken periode militair adviseur was van Tsjombe - de leider van het van Congo afgescheiden Katanga, waar Lumumba was vermoord -, en weigerde zijn dagboeken af te geven. Ludo had nog nooit iets van Chomsky gelezen, en kende William Blum niet.

Mensen op straat praten constant tegen me. Een man, vooraan in de vijftig: ‘De prins van Lignac zei, ik huil liever uit in een Mercedes dan in een lelijk eendje. Ik wilde dat ik in uw schoenen stond.’ Dat had ik nog nooit gehoord. De uitdrukking ‘geld maakt niet gelukkig’ klopt inderdaad niet: dat doet het namelijk wel.

25 juni 2001

Gabriëlle van Gelderen van kro Netwerk kwam met een cameraploeg voor een opname over prins Bernhard.

Op straat kwam ik Jan Lenferink tegen, die me wist te vertellen dat ik gisterenavond te zien was in Van koninklijke huize.268

Ik had nog niets gehoord van Santo, dus ik heb hem vanochtend nogmaals gefaxt of ik nu door moet gaan of niet. Snel volgde de verlossende fax van Santo. Hij wil dat ik doorga en gaat akkoord met mijn voorwaarden.269 Hij wilde nog wachten met vertalen tot hij vijftig pagina's heeft, zodat hij weet waar ik heen ga, maar daar ga ik niet mee akkoord. Ik heb hem geantwoord dat hij niet moet wachten en meteen moet beginnen en mij maar moet vertrouwen dat ik weet waar ik uitkom.

26 juni 2001

Het beste nieuws vandaag was Peters fax. Direct nadat die binnenkwam heb ik hem gebeld. Hij bedankte voor de foto's uit Indonesië en zei bereid te zijn in de stichting te gaan en om mijn nalatenschap en publicatie van de dagboeken veilig te stellen. Hij had de afgelopen zeven maanden aantekeningen gemaakt om een biografie van mij te maken, waar hij met me over wil praten. Ik ben ontzettend opgelucht - dat is hoe ik Peter na alles weer op de rit kan krijgen. Ik ben erg blij.

De jongens voor het zonnescherm en de luiken voor de ramen aan de voorkant kwamen vroeg. Dick Smit was er zelf ook bij. Het verpestte mijn dag, maar ik probeerde toch te werken.

Toen arriveerde Galina Droogendijk, mijn oude buurvrouw in Amerbos, om te vertellen dat ze twee weken geleden bezoek heeft kreeg van een dame van de bvd. Ik zal dat klusje klaren. Vervolgens vertelde ze in tranen dat haar ex-man in de vut is gegaan, daarom is gestopt met het betalen van alimentatie en dat ze nu in de problemen zit. Ik ben bang dat ze hoopte op financiële steun van mij, maar dat doe ik dus niet.

Vanavond was er een vergadering van mijn stichting in oprichting. Na de vergadering van het voorlopig bestuur, dus met Arendo, Aart en Ellen, belde ik Peter, dat punt vijf van de agenda zijn biografie was geweest. Ik vertelde hem dat als hij in Nederland is de drie zou ontmoeten zonder mij, en dat de biografie zijn taak was.

27 juni 2001

Vanmorgen om 05:30 uur kwam er een fax van Peter, maar ik was nog te moe en bleef in bed. Om 09:30 uur stond ik op en las stomverbaasd zijn fax. Nu verwijt hij me weer dat het een circus is, en dat ik het al een jaar over de stichting heb, maar

dat alles steeds weer verandert. Hij heeft het over een ‘bedrieglijk regime’ waar hij niet aan mee wil doen. Wat is er mis met Peter? Hij heeft misschien gedronken, alhoewel zijn handschrift niet zo slecht was. Dus ik weet echt niet wat er aan de hand is. Volgens mij was de ontmoeting oké. Ellen vroeg wel toen ze hier kwam: ‘Is het voor het eerst en het laatst?’ Ik weet niet of Arendo honderd procent meegaat, maar Aart zeker, dus waar haalt Peter het idee over gekonkel vandaan? Ik ben overstuur door dit gezwalk van Peter. Vooral door de puinhoop die hij van zijn leven maakt. Nu probeer ik hem middels werk voor de stichting een zekerheid in zijn leven te bieden. En nu dit weer. Hoe moet hij zo verder naar het einde? En ik kan nauwelijks iets voor hem doen, want hij blijft maar in Zuid-Afrika hangen.

Volgens minister Korthals van Justitie waren de uitspraken van officier van justitie De Graaf over de Irakese asielzoeker in de zaak Vaatstra ‘deels onvolledig en onjuist’. De Graaf zou zijn uitspraken betreuren. Dat staat in een brief aan de Tweede Kamer.270 Dus als een man recht toe recht aan eerlijk is, zoals De Graaf, wordt hij teruggefloten en laat Korthals door De Wijkerslooth een leugenbrief opstellen.

Piet Hagen had me een briefje gestuurd dat hij een hoofdstuk over mij wil opnemen in zijn geschiedenis van de journalistiek en of ik het stuk over mij van commentaar wilde voorzien.271 Ik had hem nooit geantwoord maar nu belde hij of ik het stuk nog wilde lezen. ‘Nee, jij rommelt teveel,’ zei ik. ‘Gelukkig zet Ellen alles in haar boek op een rijtje.’272

Ik faxte pagina 16 tot 45 naar Sukma en Pak Omar Dhani.

Stephen heeft (voor 300 gulden, absurd) alle stroomkabels in mijn studeerkamer prima weggewerkt - maar hij had niet zoveel moeten vragen.

Casper belde. Hij gaat twee weken zeilen in Griekenland. Zijn zoon Constantijn (17) heeft de middelbare school afgemaakt. Heb bijna tot middernacht gewerkt. Ik hoor nog steeds geluiden in huis die ik niet ken, en schrok me zojuist een ongeluk.

28 juni 2001

Ik ging naar de sauna, naar Thermos, en blijkbaar hadden ze me gemist. Ik was er vele maanden niet geweest. Gedeeltelijk om mijn tenen een kans te geven om te genezen van de infecties die ik daar opliep.

Ik weeg nog steeds 95 kilo, terwijl ik me voel alsof ik veel gewicht ben verloren. Maar ik moet dus nog meer verliezen.

Milošević wordt toch aan het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag uitgeleverd door het nieuwe Servische bewind. Dit is een schandaal. De verraders. Eerst wilden ze hem niet arresteren, en niet uitleveren. Nu dus toch, en dat alleen maar omdat het Westen financiële steun voor de wederopbouw van Joegoslavië heeft beloofd.

Galina aan de telefoon. Ze heeft geen geld meer, maar wil wel naar haar moeder, bracht ze in tranen uit. Ze dacht dat ik financieel wel bij zou springen. Ik wist het. De dame van de bvd, die Moyel heette, had willen weten hoe ik er destijds voor had gezorgd dat haar zoon Alexander toch weer een visum voor de Sovjet Unie kreeg.

Ik was te gast in Rondom tien.273 De vraag was of de Nederlandse regering excuses moet aanbieden aan Suriname voor het slavernijverleden. De uitzending was een ramp en ik had niet moeten gaan. Gerard Spong was er ook weer, maar ik kon het hele uur nauwelijks iets zeggen. Dit doe ik niet weer.

29 juni 2001

Milošević is vanochtend naar Den Haag overgebracht. Ik was verbaasd, zelfs geïrriteerd over het gelul van Van Aartsen die het ‘een heel goed bericht’ vond en steeds maar over ‘de internationale gemeenschap’ sprak - terwijl hij eigenlijk de navo bedoelde - en niet eens meer merkt wat een onzin dat begrip is.

Geen woord in nrc Handelsblad over de reacties in Moskou op de komst van Milošević naar Den Haag. Het nos Journaal spreekt over ‘de hele wereld is blij’. Het is eigenlijk ziek. Natuurlijk voert Robert van de Roer het hoogste woord op de eerste pagina. In Brussel werd Servië meteen beloond met miljoenen dollars.

Colin Powell zei dat het recht heeft gezegevierd met de overbrenging van Milošević naar Den Haag.

Van Aartsen heeft bedacht de jaarlijkse prijs voor de beste scriptie of proefschrift op het gebied van de rechten van de mens voortaan te vernoemen naar Max van der Stoel.

Netwerk liet mij bij de opening van de uitzending het glas heffen staande in de geopende voordeur van mijn huis op de verjaardag van Bernhard.274

30 juni 2001

Corrupt redeneren is nu blijkbaar geaccepteerd in de vooraanstaande Amerikaanse media. Psychische onverantwoordelijkheid is ook veranderd in onethisch corrupte onverantwoordelijkheid. Het is misselijkmakend dat de regering Bush geprezen wordt voor het internationaal afdwingen van ‘norms of justice’, terwijl Powell of Bush vrolijk zij aan zij staan met de schurk Sharon.275

Ik kom net terug van de markt en steeds weer als ik thuiskom, ervaar ik dat als het paradijs.

Ik werd gebeld door Evelyne Oltmans, Indisch, 40 jaar: ‘ik ben echt familie van u’. Ik kon het nauwelijks geloven.276

Vanavond was ik gewoon bang op straat. Het wemelde van de agressieve kerels, uit alle landen, met hete pikken. Er hing een gevaarlijke sfeer.

1 juli 2001

Ik heb de hele dag gewerkt en weer een aantal pagina's naar Bandung gestuurd. Ik ben er bijna mee klaar.

De Joegoslaaf, ik noem hem maar Milošević, kwam schilderen en volgende week zondag komt hij weer. Hij werkt nu voor 50 gulden per dag in een garage als monteur. Schandalig.

Van den Broek sprak in Buitenhof over de vreugde die hij ervoer door het feit dat Milošević is overgedragen aan het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag. Van den Broek zegt dat Milošević geen fietsendief was. Van iemand die zoiets zegt, hoef je niet te verwachten dat hij zijn afkeuring over de Amerikaanse chantage zal uitspreken.

Die vreemde advocaat Aryoso zou om 16:00 uur komen, maar hij stuurde zelf al een fax dat hij niet kwam omdat hij eerder weggaat uit Amsterdam. Ik vond het niet erg, want ik had al besloten hem niet binnen te laten.

Ik heb in de zetproef van deel acht van de Memoires al op 140 pagina's de namen gemarkeerd voor de index. Nu even pauzeren. Ik kwam een zin tegen van mam in 1966 toen ze voor haar moeder zorgde. ‘Als ik oud ben, heb ik niemand om naar me om te kijken.’ Zou dat in haar hoofd hebben meegespeeld? Door de manier waarop Peter zich gedraagt, heb ik waarschijnlijk ook niemand meer. In ieder geval geniet ik nu voor honderd procent van iedere dag in dit huis. Niemand zal ooit kunnen weten hoezeer ik dit waardeer.

Ik heb eindelijk weer eens wat correspondentie weggewerkt, inclusief een brief aan minister van Binnenlandse Zaken Klaas de Vries, dat het na al die jaren en zelfs na de arbitrage blijkbaar nog steeds niet afgelopen is.277 Ik schreef hem over de bvd-dame die Galina was komen uithoren over haar en/of mijn connecties met de kgb. Ik heb hem gevraagd om de idioten bij zijn veiligheidsdienst op te dragen mij en mijn omgeving voortaan met rust te laten.

2 juli 2001

Santo berichtte dat hij mijn manuscript had doorgestuurd naar de vertaler. Stella en Katoppo waren akkoord met publicatie van het boek tegen eind september.278 Het lijkt erop dat de boel in beweging is.

Bas Peters (projectontwikkelaar) kwam voor een interview van anderhalve pagina over Nyenrode. Het werd niets, dus kapte ik de zaak af en stuurde hem weg. Sorry, hij heeft zelfs nooit een boek opgehaald, of iets van mij gelezen. Hij wist van niets. Er kwam om 23:03 uur nog een bemoedigende fax van Peter. Hij had wat ideeën die hij met mij wil delen. Morgen stuurt hij meer details.279

Ik heb veel naar tennis gekeken vandaag.

3 juli 2001

Ik begon vandaag met een fax aan Peter. Ik ben benieuwd naar zijn ideeën.

Ik werkte met op de achtergrond de televisie aan. Ik ving flarden op van het proces tegen Milošević, maar iedere keer als Milošević zijn mond opendeed, schakelden de klootzakken zijn microfoon uit.

Ze zijn in Den Haag ook nog bezig of Willem-Alexander nu wel of niet met Máxima mag trouwen. Van Kars Veling van de ChristenUnie vang ik de volgende woorden op: ‘...de prins van Oranje, als God het wil, koning wordt’. Ik luister naar de ongelooflijke onzin alsof het uit een andere wereld komt.

Ik fax een antwoord op het bericht van Ton van Luin, namens Henk ter Borg van Uitgeverij Spectrum waarin ze om informatie vragen over het manuscript van Wat ik denk.280 Ze willen het al aanbieden aan de boekhandels, maar ik ben nog bezig met het afronden van het boek voor Indonesië. Ik wil er trou-

wens een serie van zes boekjes van vijftig pagina's van maken. Ik heb ze geschreven dat ik het eerste boekje op 1 augustus klaar heb.281

De bijeenkomst van de Vereniging van Eigenaren van de Singel 111, die vanavond bij mij plaatsvond, verliep prima. Ik had besloten zo min mogelijk te zeggen, alleen toen het ging over onderverhuur, heb ik mijn poot stijf gehouden en stond erop dat huurders zich schriftelijk dienen te committeren aan de regels die ook voor ons gelden.

Peters idee bleek te gaan over een website voor mij. Volgens hem lezen steeds meer mensen boeken via het internet en lopen de papieren boekverkopen hard achteruit. Met een eigen website zouden mensen direct bij mijn boeken kunnen.282 Ik antwoordde hem dat ik bekend was met websites, maar dat ik momenteel een eigen website er niet bij kan hebben.

4 juli 2001

Carla Del Ponte, hoofdaanklager van het Joegoslavië-tribunaal, probeerde Milošević te ontmoeten na de sessie, maar Milošević weigerde dat. Ze zullen proberen zijn weerstand te breken met psychologische middelen.

Het is walgelijk hoe cnn, sinds de overname door Time Warner, gewoon een nieuw instrument van de vs en de cia is geworden voor propaganda en desinformatie. Nu willen de vs Saddam Hoessein ook voor het oorlogstribunaal in Den Haag hebben.

Roel Martens kwam langs. Hij is ambtenaar bij Economische Zaken en besteedt tachtig procent van zijn tijd aan de Nederlandse landbouw. Ik zei hem naar Buitenlandse Zaken te proberen overstappen. We moeten ons op Rusland gaan richten en de vs laten vallen. Hij is het niet altijd met mij eens, maar toch komen we tot zinvolle gesprekken.

Ik raakte in totale paniek toen om 14:00 uur rode letters in mijn tekst verschenen en ik ze niet weg kon krijgen. Ricardo was gelukkig thuis en hij kwam direct (met de violist Alfredo) om het probleem op te lossen. Ik kon verdergaan, gelukkig.

5 juli 2001

Santo stuurde me al vroeg een fax, waarop ik hem direct belde.283 Hij vond het boek nu goed. Hij zei dat de bondgenoot van Wahid - procureur-generaal Baharudin Lopa - is ge-

storven in een ziekenhuis in Riyad, Saoedi-Arabië. Santo denkt dat hij vermoord is, want de man was totaal gezond. Maar Baharudin Lopa is degene die Suharto heeft vervolgd. Santo begrijpt nu ook het belang van mijn manuscript voor de Indonesiërs.

Ariel Sharon slaat Brussel over op zijn tour door Europa, vanwege de rechtszaak die in België tegen hem is aangespannen wegens oorlogsmisdaden gepleegd in Libanon.

Paul was vol lof over het Engelstalige manuscript dat ik voor Indonesië had gemaakt en hem ook had toegestuurd.

Ik begon vanmorgen om kwart over vijf te werken, maar nu, om 20.00 uur ben ik moe. Ik zat praktisch een hele dag achter de computer.

Vanavond - op straat - zei een Marokkaanse of Turkse jongen met een paaseivormig hoofd in het voorbijgaan: ‘Voor u heb ik respect,’ en liep door.

In Adonis was het polikliniekavond, amateurs, die geholpen moesten worden - ik ben verafschuwd vertrokken.

6 juli 2001

Het was een dag vol onderbrekingen. De jonge freelancer Bastiaan Paternotte kwam met een fotograaf voor mijn commentaar over Máxima. Hij heeft een tekstbureautje, maar ik vertrouw hem niet echt.

Daarna kwam Wil om de boel schoon te maken. Toen ik daarstraks de badkamer inliep, zag ik met hoeveel zorg ze die had gedaan. Ik belde haar meteen op om te zeggen dat ik haar vanaf nu 150 gulden zou betalen (Peter zou het ermee eens zijn).

Ik kreeg gisteren een antwoord van Van Aartsen op mijn brieven aan hem over de vordering van de Sociale Dienst en mijn verzoek aan hem bij de arbitragecommissie uitsluitsel te vragen over de uitleg van hun uitspraak.284 Hij schrijft dat ik het vonnis verkeerd interpreteer, omdat de vrijwaring alleen zou slaan op een fiscale claim van de inkomstenbelasting, en daar valt de bijstand niet onder. Hij zegt dat hij, noch de burgemeester van Amsterdam hier invloed op heeft en verwijst me door naar de rechter. Ik heb Van Aartsen zo keurig mogelijk uitgelegd dat ik juist juridische procedures, die beide partijen weer veel tijd en geld kosten, wil voorkomen. Ik blijf van mening dat de arbitragecommissie alle overheidsdiensten bedoelde, en dus ook de Sociale Dienst. Ik bood hem andermaal aan mij volledig neer te zullen leggen bij de uitleg die de arbitragecommissie geeft

aan hun uitspraak en wat die voor deze situatie betekent, als hij met mij akkoord gaat de commissie om die uitleg te vragen.285

7 juli 2001

Ik ben al vanaf zeven uur vanmorgen aan het werk en heb het hoofdstuk over Fidel Castro af.

Ik had een lang telefoongesprek met Peter rond negen uur vanavond. Hij klonk goed en zei dat hij werkt aan zijn eigen boek. Hij vertelde me er alles over. Dat was misschien die grote envelop die ik nooit opende. Ik moet er meer aan denken.

Heb een pagina over Khadaffi geschreven.

8 juli 2001

Ik was om 03:00 uur nog wakker - ik weet niet waarom - dus ik moest een slaappil nemen om twee uur slaap toe te voegen. Om 15.00 uur ging ik eindelijk scheren. Ik heb weer heerlijk kunnen werken, met via de intercom de muziek van de buren, Verklärte Nacht. Nu en dan gingen mijn gedachten naar Peter, naar het boek waar hij mee bezig is en die grote enveloppe die ik ongeopend opzij heb gelegd. Ik deelde deze gedachte met hem in een fax en erkende dat ik erg geconcentreerd ben op mijn eigen werk. Ik ben nieuwsgierig naar zijn boek en tegelijk wil ik er niets van weten tot het af is. Ik schreef hem dat hij me alle vragen mag stellen die hem kunnen helpen bij het schrijven.

Om 22.00 uur was er een antwoord van Peter om te bedanken voor mijn fax. Hij is blijkbaar al vanaf december bezig via brieven en herinneringen een boek samen te stellen.286

Vanavond bij Adonis ging een absoluut mooie yank, hard lichaam, gespierd, op zijn knieën en hij deed popper-vloeistof op mijn pik wat me voor een moment duizelig maakte, maar damn it. Vrijdag en zondag teveel seks, maar ik voel me geweldig.

9 juli 2001

Poetin was op bezoek in Frankrijk waar hij tegen president Jacques Chirac opperde dat er een economische zone zou moeten komen ‘van de Atlantische Oceaan tot aan de Oeral’.287 Wat Poetin zegt, zei ik een half jaar geleden tegen Theo van Gogh. Vandaag opnieuw ernstige rassenrellen in Engeland. Dat komt ervan als Duitse en Hollandse idioten denken dat een multicul-

turele samenleving werkt. Misschien in een politiestaat zoals onder Brezhnev of Tito. Niemand realiseert zich dat dit ter zijner tijd ook hier zal gebeuren.

Ik had Peter gevraagd of hij nog steeds veel foto's maakt, ook met het oog op het boek wat hij wil maken. Vanmorgen lag er een fax in de machine dat hij dat inderdaad nog steeds doet. Hij drong erop aan dat ik de grote enveloppe zou openmaken, want daar zat een foto in die hij had gemaakt.288 In de enveloppe zat een foto van Poes die op iets zat te wachten. Het was inderdaad een ontroerende foto, wat ik Peter direct heb geschreven. Ik benadrukte dat ik zijn project bewonder, maar dat ik vind dat het helemaal van hem moet zijn, de selectie, de keuzes, het schrijven, alles.

Na de fax aan Peter ben ik naar de bank gegaan met een briefje voor Mark Krijnen om geld over te maken naar de Vereniging van Eigenaars. Tijdens de vergadering werd ik erop gewezen dat ik sinds ik hier woon nog nooit mijn bijdrage heb betaald. Ik wil dit meteen geregeld hebben, zowel voor mijn eigen flat, als voor de flat onder mij.

Candace Piette van de bbc belde me vanuit Londen. Misschien wil ze donderdag een radio-interview van 45 minuten over Indonesië.

Ik heb de afgelopen dagen veel tennis gekeken, en vandaag is de finale van Wimbledon. Dit moet ik dus zeker zien. Ivanišević is waarschijnlijk in de stemming om te winnen. Hij speelt tegen Pat Rafter. Het publiek gedraagt zich als bij een voetbalwedstrijd. Heerlijk om voor een keer geen zenuwpezen, maar twee rustige kerels te zien tennissen. Goran heeft een inzinking: het was 6-3, nu omgekeerd 3-6 voor Rafter.289

Gerard Trentelman van Panorama stelde aanvullende vragen bij het interview dat hij in maart afnam.290 Ik antwoordde per omgaande en bood hem ook aan dat hij mijn recente foto's uit Indonesië mag gebruiken.

Op de fiets kwam ik op het idee om Peter 1.000 gulden in de maand over te maken voor zijn onderzoek. Dan heeft hij zakgeld. Eenmaal thuis heb ik dat voorstel direct naar hem gefaxt. Ik kwam in een Engels woordenboek een potloodschrijfsel van Pip tegen op pagina 861. Dat is waarom ik altijd zijn naslagwerken gebruik, omdat het me ontroert.

Om 23:30 uur kon ik eindelijk vier pagina's van het Suharto-hoofdstuk naar Santo faxen. Het was een hele worsteling.

10 juli 2001

Ik faxte Santo dat ik bijna klaar ben met het boekje en benadrukte dat ik geen wijzigingen wil in de titels van de hoofdstukken, dus Saddam is niet Saddam Hoessein. Ook dat ik geen voorwoord wil van een onbenul, zoals de vorige keer toen ik Omar Dhani of Alatas wilde, maar in plaats daarvan geklets kreeg.

Hij antwoordde dat hij Omar Dhani en Alatas wilde benaderen, maar dat dat pas kon als het boekje compleet was. Bovendien wilde hij mijn goedkeuring om het aan hen op te sturen.291 Ik heb direct geantwoord dat hij nooit mijn goedkeuring nodig heeft en vooral door moet gaan met zijn plannen.

Ik werkte letterlijk de hele dag en heb het hoofdstuk over Saddam afgemaakt.

Ambassadeur Irsan belde. Morgen heb ik een lunch met hem en de voor mij onbekende Pak Hartojo, die zich blijkbaar bewierookt had dat hij betaald had voor mijn boek. Irsan belde vanuit Brussel en had een ontmoeting met Carla Del Ponte.

‘She is crazy,’ zei ik.

‘Of course she is - Pol Pot, Suharto, et cetera’.

Maarten Bril gaat van Het Parool naar de Volkskrant. Wat een onbetrouwbare smoel.

11 juli 2001

Vanochtend ben ik eerst naar Struwe gegaan om post te versturen, waaronder een boek voor Wouter Kok. Het kostte me 25 gulden, dus ik ben terug naar huis gegaan om mijn vrije reis voor de trein op te halen, die ik nog steeds had liggen. Ik blijf opletten, want het is zonde die te laten verlopen.

Stilte vanuit Peter. Hij heeft nog niet gereageerd op mijn voorstel van de 1.000 gulden per maand. Dat betekent dat hij denkt. Santo ontdekte dat ik twee pagina's 68 heb gemaakt. Ik heb hem gevraagd het te corrigeren.

Trein naar Den Haag

Om 11.00 uur nam ik de trein naar Den Haag. Ik haat het om ernaartoe te gaan, zeker omdat ik weer inhoudsloos gepraat verwacht, maar ik moet het doen voor Santo.

Het is weer een zootje met de treinen, of ze zijn vertraagd, of ze zijn omgeleid, net als deze, - wanneer zullen ze ontdekken dat mijnheer Hans Huizinga292 moet vertrekken? Misschien is

het een teken van waar we naartoe gaan, zoals het ook ging in Italië voordat Mussolini daar aan de macht kwam. Ook aan de loketten was het rampzalig. Daar zag ik trouwens Willebrord Nieuwenhuis ook in de rij staan - roze poloshirt, enorme pens en een gezwollen gezicht van het zuipen.

Ik zit als een razende deel 8 van de Memoires te corrigeren. Af en toe ben ik toch wel moe van al het werk. En door die maand werk aan het boek voor Indonesië, heb ik ook maar een paar pagina's dagboekaantekeningen uit kunnen werken.

Trein naar Amsterdam

We staan al 15 minuten stil voor Amsterdam.

Hartojo was niet op komen dagen en had niets van zich laten horen. Ambassadeur Irsan en ik hebben tot 14:00 uur gewacht en zijn toen samen maar naar de gedekte tafel gegaan. In ieder geval was de ontmoeting met Irsan uitstekend. Hij liet blijken drie wensen te hebben en ik ben van plan die door te geven aan Van Aartsen, of nee, ik zal ze naar Van Heemstra sturen.

Mijn bezoekje aan de ambassade heeft me in ieder geval alvast mijn visum voor Djakarta opgeleverd. Er werd een foto genomen toen ik begon te praten met wat Indonesiërs in het visumkantoor. Een man zei: ‘Mega kan volgens u niet tot drie tellen.’ Die opmerking was blijkbaar ingeslagen als een bom, dus gaf ik wat voorbeelden.

Irsan is ervan overtuigd dat Wahid weggaat. Hij zei dat zowel Sukarno als Suharto zonder bloedvergieten zijn gegaan, maar Wahid dreigt te gaan vechten. Mega zal het overnemen met steun van het leger.

Ik ben na het gesprek met Irsan ook meteen maar naar de ambassade van India gegaan om daar een visum aan te vragen, zodat ik eindelijk Binu kan bezoeken.

22:50 uur, Singel

Ik kwam uitgeput thuis, maar goed, ik zal toch nog moeten werken. Ik schreef Santo nog een kort verslag van mijn bezoek aan Den Haag en gaf opdracht in het begin van het boek te vermelden dat het is opgedragen aan de studenten van Bung Karno University.

Vandaag is Herman Brood van het dak van het Hilton gesprongen. Op tv allerlei herdenkingsprogramma's. Ik zag een herhaling van een interview van Theo van Gogh met Herman Brood, waarin Theo op zijn best was.293 Op televisie wordt ge-

zegd dat een van de grootste Nederlandse artiesten ooit is overleden, ik zag bij Theo alleen een halve gare.

12 juli 2001

Ik schreef Van Heemstra een fax met de drie wensen die ambassadeur Irsan tijdens de lunch met me deelde. Irsan zou graag zien dat de kennis en informatie die Nederland over Indonesië heeft via bijvoorbeeld een database beschikbaar komt voor Indonesische belanghebbenden, zoals scholieren en studenten. Een tweede idee was goed en objectief lesmateriaal over Indonesië en Sukarno, in ieder geval geen eenzijdige propaganda, misschien zelfs samengesteld door een Indonesische en een Nederlandse auteur. Irsan had gehoord dat ter herdenking van de oprichting van de voc in 1602 een Nederlands schip via Zuid-Afrika, India, Sri Lanka naar Ambon zal varen. Irsan zou graag zien dat Djakarta daarbij ook wordt aangedaan. Hij denkt dat Buitenlandse Zaken er met hem niet over durft te beginnen uit angst dat het gevoelig ligt. Irsans derde gedachte was betrokkenheid bij deze herdenking, bijvoorbeeld door gezamenlijk een bijeenkomst over de voc te organiseren.

Stella wilde honderd pagina's, ze hébben er precies honderd. Ik heb de laatste pagina's net doorgefaxt met een briefje erbij voor Santo dat dit het moet zijn, en dat ik de foto's volgende week opstuur.

Het is een pak van mijn hart dat het boekje klaar is. Ik heb zelfs de aantekeningen van mijn trip naar Indonesië nog niet in de klappers gedaan, wat ik anders nooit laat liggen.

Adèle Luns zei dat ze me een kaartje had gestuurd met vijf piek, die ik haar gaf voor het parkeren. Ik had nog niets gezien, maar nu kom ik hem toch tegen.294

Alfred Vierling kwam langs. Hij was aanwezig geweest bij een persconferentie van de Canadese advocaten van Milošević, waar hij opgewonden over vertelde. Ik baalde van de onderbreking.

Peter is al drie dagen stil, nadat ik hem 6.000 gulden heb aangeboden. En wat ik erger vind, nadat ik hem vertelde dat ik een telefoonaansluiting op zijn naam had besteld in het appartement onder het mijne.

13 juli 2001

Ik wil het boek voor Indonesië toch ook in Nederland publiceren, maar dan een verkorte versie (50 pagina's) als pamflet en

in het Engels: Who are the war criminals? Ik heb Paul de Ridder gefaxt dat ik dat snel voor elkaar wil hebben.

Ik zag Richard Falk op tv, die nu oud en grijs is. Hij stelde dat Ariel Sharon schuldig is aan oorlogsmisdaden.

Willibrord Frequin vroeg aan Theo van Gogh wie hij van de aardbodem wenste. ‘Saddam,’ zei hij. Daar heeft hij duidelijk niet over nagedacht.

Ik stuurde Peter een fax dat hij zich niet druk moet maken over de telefoonaansluiting op zijn naam. Ik weet dat hij graag in Tilburg wil wonen, maar omdat hij uiteindelijk toch de flat zal erven, kan ik een en ander beter vast op zijn naam zetten. Als hij de flat gaat verhuren voor 6.000 gulden in de maand, levert dat een aardig inkomen op. Als zij zich bedenken, kunnen zij er toch gaan wonen en in het ergste geval verkoop ik het gewoon weer. Ik schreef dat hij zeker niet bang hoeft te zijn dat het appartement onder mij een molensteen om zijn nek wordt. Ik reed vanmiddag door een steegje waar twee mannen een vrachtwagen aan het laden waren. Een van hen riep: ‘Kijk, daar heb je die kerel die de koningin heb legge naaien!’ En die mensen mogen dan stemmen.

Ik zag Bart Nuijens om 10:30 uur bij Keijzer. Wat een enge man is dat toch. Hij stuurde op 4 juli een rekening van 13.000 gulden die nu 18.000 bleek te zijn. Ik denk dat ik toen zeer helder duidelijk heb gemaakt wat ik van hem en zijn kantoor vond. Hij krabbelde terug, maar als ik 9.000 betaalde was alles goed. Ik antwoordde 5.000, geen cent meer. Dan zou hij zelf niets verdienen, want hij moest ook het kantoor betalen. Om mij te overtuigen dat zijn rekening gerechtvaardigd was, benadrukte hij dat ze ook een overwinning voor mij hadden behaald. ‘Ja, ik betaalde er royaal voor en nu doen jullie dit.’ Ik wil het verder niet eens opschrijven, dit laag-bij-de-grondse gedoe.

Vanavond belde hij dat ze wilde schikken met 6.000 gulden - dus nog 1.000 erbij gepingeld, wat zijn dat voor mensen - maar ik schreef de cheque uit.

Ik ging naar Adonis waar een Chinese jongen uit Maleisië bezig was zoals ik me nauwelijks van iemand kan herinneren. Hij vond mijn hoge leren schoenen ook erg mooi, woont in Denemarken en kwam met de bus om te neuken. Seks dus.

Er kwam een fax van Joesoef. Hij had de eerste vier hoofdstukken ontvangen en wilde daarvan ook een diskette ontvangen, waarschijnlijk met de gedachte om de boel te vertalen.295 Ik

antwoordde hem dat alles al geregeld was, dat hij verder dus niets hoeft te doen en dat het boekje 1 oktober zal verschijnen. Ik werkte tot ongeveer 21:00 uur aan de eerste pagina van het nieuwe Engelstalige pamflet. Paul ging akkoord en stelde een oplage van 200 exemplaren voor. Paul was aan het oppassen en hij had geen tijd om lang te praten dus ik liep naar het bruggetje. Toen ik om me heen keek, zag ik dat dit deel van Amsterdam is veranderd in een vuilnisbak. Allemaal buitenlanders, waaronder hordes Britse vandalen, stelend, dronken, aan de drugs, eigenlijk een onvoorstelbare bende.

Om half 12 kwam er een fax van Peter.296 Nu weer het verhaal wat hij met huurinkomsten uit de flat moet als hij 82 is en in een verzorgingshuis woont - eerst was het 74, nu dus al 82. Ik lees het toch als een beklag. Ik was ook al 75 voordat ik weer geld had. Hij is nu 56 en doet niks! Ik heb daar nog steeds problemen mee.

14 juli 2001

Jacques Chirac - een boef - verdedigt zichzelf op cnn tegen de beschuldiging van corruptie en gratis vluchten bij Air France. De drie interviewers, een man en twee vrouwen, komen er gewoon niet aan te pas. Belachelijk. Maar z'n das zakt steeds verder af. Jorritsma had indertijd gelijk met haar kwalificatie van deze Franse president: ‘Een engerd,’ gekozen door het Franse volk.297

De eerste twee pagina's van het pamflet zijn geschreven.

De Maleisische jongen was in Adonis en deed het weer. Hoeveel pikken heeft hij dit weekend in Amsterdam in zijn mond gehad? Deze keer keek ik goed naar zijn mooie en fijne gelaatstrekken. Wat zonde die jongen. Hoe is het gekomen?

En nu is Gino terug - hij komt maandag.

15 juli 2001

Demartoto belde vanuit Surakarta. Hij zei dat hij in september weer naar Djakarta wil komen.

Ik wilde eerst naar Adonis gaan, maar op straat overtuigde ik mezelf ervan dat alle verleidingen shit zijn, dus ik ging in plaats

daarvan naar het Centraal Station om The Sunday Times en The Observer te kopen (dat was even duur als Adonis). The Sunday Times had een geweldige pagina over Ivanišević. Hij lijkt op zijn moeder.

Ik werk aan pagina zes en heb al vier pagina's naar Paul gefaxt.

16 juli 2001

Ewoud van Arkel van Het Spectrum stuurde me een fax dat hij het niet ziet zitten om zes boekjes uit te geven, in plaats daarvan maakt hij er liever een wat dikker boek van. En Henk ter Borg denkt er hetzelfde over, schrijft hij.298

Voorlopig ga ik gewoon door met mijn boekje voor Paul de Ridder.

Edwin van Rooijen was hier. Hij was erg nerveus, en was ongelukkig in Leiden. Hij was verbaasd over de vuile spelletjes die op de universiteit gespeeld worden. Hij vertelde notities te maken van wat er allemaal gebeurt. Misschien kan hij er wel een boek van maken. Het heeft me weer veel kostbare tijd gekost. Toen kwamen Gino en Ricardo, weer twee uur verloren. Ik moet nog steeds leren mijn tijd economischer in te delen.

17 juli 2001

Mijn visum voor India kwam binnen en ik heb direct een kopie aan Binu gestuurd om mijn komst aan te kondigen.

Nellie Hazeu schreef dat ze niet meer naar Amsterdam kan komen. Dat begrijp ik. In mei was ze nog met alle mogelijke hulp twee weken in Italië geweest, maar nu is ze al weer drie weken ziek. De dokter kan niets vinden; haar eigen diagnose is dat haar lijf na negentig jaar gewoon versleten is.299

Ik nijg steeds meer naar het eens zijn met Hamas en de Islamitische Jihad dat Israël onverbeterlijk is. De idioten houden zelfs een Joodse Olympiade.

Ik heb de hele dag gewerkt.

18 juli 2001

Dit huis is een paradijs. Ik zit rustig te schrijven, werk aan Castro. Ik heb inmiddels twaalf pagina's naar Paul met de post gestuurd - beter dan kopieën per fax.

In de kandelaars op de schoorsteen heb ik nu zwarte kaarsen gezet. Ik kan niet wachten op mijn nieuwe boekenkast.

Gino's been is genezen - de ijzeren pinnen kunnen eruit. Ik ben blij voor hem. Dat gaat in augustus gebeuren, nu gaat hij

terug naar Spanje. Zijn haar was rood geverfd. Het was geen gezicht.

Ik ben nu ook in bed het liefst alleen. Nellie Hazeu is bijna 91 en zegt dat ze veel in bed ligt.

Krijgt Netwerk eindelijk Ramsey Clark (voormalig minister van Justitie in de vs, wil nu Milošević juridisch bijstaan) voor een camera, sturen ze een idioot naar zijn kantoor die alleen suggestieve vragen stelde, waarvan ze veronderstellen daarmee het denken van het televisiepubliek te kunnen sturen. Hij wilde met Milošević spreken, maar kreeg te horen dat hij maar twee uur mocht blijven. Bovendien waren er tijdens het gesprek voortdurend mensen van het Joegoslaviëtribunaal aanwezig. Dit tribunaal heeft bepaald dat Milošević uitsluitend met zijn advocaat onder vier ogen mag spreken. Tot op heden heeft Milošević aangegeven geen advocaat te willen. Vuile spelletjes, advocatenspelletjes van een bitch als Carla Del Ponte, die denkt dat ze prachtig werk levert.

Werkelijk, ik heb de hele dag gewerkt, ben op pagina negentien.

19 juli 2001

Ik heb Peter gefaxt dat ik overweeg vijf dagen naar Zuid-Afrika te komen om met hem en Edwin de mogelijkheden te bespreken dat zij naar Nederland kunnen komen. Ik had op 15 juli een fax gekregen dat ze overwogen in het appartement van de ouders van Edwin in Kaapstad in te trekken. Ik wil alles met hen op een rijtje zetten.

Paul vindt de brochure als een tierelier lopen.

Ik heb vanavond die lul van de tweede verdieping, Heerdink, maar eens geschreven dat ik het onacceptabel vind dat zijn hond 's avonds blaft en soms om 01:15 uur. Vreselijk om aan zoiets je tijd te moeten besteden.

20 juli 2001

Ik schrok even, want ik was vier pagina's manuscript kwijt. Ik denk dat ik ze bij de copyshop heb laten liggen. Maar toen realiseerde ik me dat ik ze allemaal op de computer heb staan.

Peter faxte me een brief die ik hem in 1978 schreef. Hij is dus nog met het brievenboek bezig. Ik schreef hem direct terug, tevens als vervolg op mijn fax van gisteren, dat ik 15 tot 19 augustus wilde komen om mijn ideeën met hen te bespreken. Verder liet ik weten dat ik hem ook financieel zal blijven steunen bij het maken van het boek, of hij dat nu in Nederland komt doen of in Kaapstad.

Vanmiddag heb ik anderhalf uur geslapen, dus kon ik tot 23:30 uur werken.

Peter lijkt blij, aan zijn reactie te zien.300 Hij vraagt me de brieven die hier nog liggen mee te nemen naar Zuid-Afrika, dus hij lijkt niet meer van plan naar Nederland te komen. Het is vreemd, maar langzamerhand maak ik me er niet meer druk over.

Morgen om 11:00 uur komt Theo Haring de nieuwe boekenkast al maken. Prima. Kan niet wachten.

Ik leef nu toch wel zeer alleen, maar ik weet dat ik waardevolle dingen schrijf.

21 juli 2001

Pak Hanafi belde vanuit Parijs. Hij hield van mijn Diobok Obok.301 Maar hij zei als reactie op mijn analyse dat de leider van de communistische pki, Aidit, een domme jongen was, want ‘ik kende hem,’ zei hij.

Ik heb de hele dag gewerkt, zo goed en zo kwaad als het ging. Theo heeft de halve kast in de hoek al af. Het stoorde me zeer. Toen hij weg was, gooide ik koffie om wat in het toetsenbord terechtkwam. Nu werkt het niet goed meer. Maar aangezien het een wondermachine is, belde ik eerst Richard die zei de stekker eruit te trekken en het te laten drogen. Keep my fingers crossed.

Ik had een ongeluksdag. De bak van de bevochtigingsmachine voor de vleugel viel op de vloerbedekking. Ik gebruikte vier handdoeken om het water op te deppen, maar de vraag is of er geen vlekken op de vloerbedekking zullen ontstaan. Jammer.

22 juli 2001

Het is duidelijk: de computer moet gerepareerd worden. Zeer vervelend. Ik zal proberen zo snel mogelijk een nieuwe te krijgen, zelfs vandaag, als Ricardo langs kan komen.

Nu ik niet aan de computer kon werken, heb ik eerst het dagboek sinds 29 mei geordend in klappers. Toen arriveerde een shitbrief van Koningsberger.302 Hij had de brief aan Van Aartsen gelezen en voelde zich in zijn eer en goede naam aangetast omdat ik schreef dat hij de leugens sinds Luns herhaald had bij de arbitragecommissie. Volgens hem had hij alleen gezegd dat bz de zaak zo snel mogelijk wilde beëindigen en dat een finan-

ciële tegemoetkoming redelijk moest zijn. Daar voegt hij vervolgens aan toe dat mijn claim al tot 24 miljoen was opgelopen. Hij wil ook nog dat ik mijn woorden over hem terugneem, maar dat gaat niet gebeuren.

Ik heb hem direct geantwoord dat iemand die geen kennis van zaken heeft, hij was nieuw bij bz, zich eerst goed moet informeren voor hij zijn mond opentrekt. Ik was er inderdaad zelf niet bij geweest, maar Van Aartsen had mij in februari nog gezegd dat iedereen hem voor gek verklaarde dat hij mij wilde ontvangen (daarbij sloot hij Koningsberger niet uit), en Nicolaï vertelde me dat Koningsberger de leugens van BuZa andermaal had herhaald. ‘Wie denkt u nu dat ik geloof,’ schreef ik Koningsberger, ‘U of de heer Van Aartsen of advocaat Nicolaï?’ Ik heb Van Aartsen op de hoogte gesteld van mijn brief aan Koningsberger en dat ik Nicolaï, als hij terug is uit Moskou, zal vragen op papier te bevestigen wat Koningsberger tegen de arbitragecommissie heeft gezegd.

Vanmiddag stonden Wouter Kok en het koninginnetje opeens voor mijn deur, even later kwam Ricardo ook. Ik kocht met hem een nieuwe computer: Packard Bell. Ik volgde ook koninginnetjes advies: want ik heb voor honderd piek een extra toetsenbord erbij gekocht.

23 juli 2001

Casper kondigde zijn tweede huwelijk aan. Ik zei hem: ‘Je bent gek,’ maar goed, ieder vaart zijn eigen koers. Hij heeft haar tijdens het zeilen in Turkije ten huwelijk gevraagd.

Wahid is afgezet door het Raadgevend Volkscongres maar hij weigert het paleis te verlaten. Leny Spil belde erover op uit Djakarta. Dankzij cnn kon ik om 12.30 uur de inauguratie van Megawati zien. Iedereen is blij, zoals ze dat ook waren toen Wahid president werd, maar ik vrees dat de ellende gewoon door zal gaan. Taufik was veel in beeld, want hij hoort nu ook bij de familie. Zelfs Demartoto belde opgewonden op vanuit Surakarta dat Mega president is. De vs, Japan en Australië verwelkomen allemaal Megawati. De problemen zullen niet opgelost worden. En Wahid zit nog steeds in het paleis.

Santo stuurde me een bevestiging dat de uitgeverij wilde beginnen met een oplage van 2.000 exemplaren.303 Ik antwoordde Santo dat ik daar opnieuw sabotage vermoed, want 2.000 exemplaren op 200 miljoen inwoners is natuurlijk niets. Ik schreef hem ook dat ik tijdens mijn komende bezoek Semarang

graag wil bezoeken, als een pelgrimage naar de plaats waar mijn voorouders leefden. Ik wil graag drie dagen gaan en heb hem uitgenodigd met me mee te gaan als gids.

Ik word een beetje misselijk als ik die nietsnut Bush junior op tv hoor spreken in termen als ‘I will take my decision’ en meer van die wijze woorden, terwijl je weet, en dat kan iedereen zien, dat hij een leeghoofd is.

Vanavond ontmoette ik een Indiaan uit Rotterdam - erg sexy, maar te makkelijk. Hij zuigt aan iedere pik die hij tegenkomt. Hij kwam mee naar huis waar we een tijdje op bed lagen, maar het was toch niet wat ik wilde. Ik stuurde hem weer weg en gaf hem 50 gulden om te gaan eten.

Binu kijkt ernaar uit me te zien. Het hotel had niets in rekening gebracht voor de late annulering afgelopen keer.304

24 juli 2001

Ik kwam Rik van Dam tegen, de vriend van Johan Polak, die al negen jaar procedeert om de erfenis in handen te krijgen. Ik liet Rik aan de telefoon met Peter praten. Hoe is zo'n transformatie mogelijk van een zeventienjarige jongen naar een man achter in de veertig?

Ricardo at hier een koteletje. Hij zei dat het de eerste keer was, maar ik kon het nauwelijks geloven.

25 juli 2001

Heb de hele dag gewerkt. De vier pagina's over Suharto namen veel tijd in beslag, maar ze zijn af en naar Paul gestuurd.

Theo maakt de boekenkast af, morgen komt de Joegoslaaf hem schilderen. Prima.

Struwe zei dat de Panorama is verschenen. Een shitverhaal. Eigen schuld, eigen bult.305

26 juli 2001

Dat Wil en de schilder hier bezig waren, hinderde me vreselijk, maar ik maakte er het beste van. Ik kwam tot pagina 41. Paul lijkt er druk mee te zijn.

Op het bruggetje vanavond werd ik weer herhaaldelijk aangesproken. Een keurige, grijze, oude vrouw met hoed kwam me tegemoet. Haar zoon liep door, zij stopte even om me te feliciteren.

27 juli 2001

Bij Jerry Springer werd een geweldig punt gemaakt. Twee zwarte jongens deden het met hetzelfde meisje. Toen dat aan de ander verteld werd liep hij naar zijn zwarte broeder en omhelsde hem, terwijl hij zei: ‘Good for you man!’ Net daarvoor hadden twee blanke jongens elkaar aangevallen om hetzelfde: neuken met dezelfde stripper. Het is zo typisch voor het verschil tussen het Westerse en het Afro-Aziatische denken.

De boekenkast is echt mooi.

28 juli 2001

Eerst draaide een idioot aan de achterkant keihard operamuziek om 02:30 uur, waardoor ik niet kon slapen. Toen kwam Peters eerste fax om half zeven. Zijn buurman had zelfmoord gepleegd en nu zit Peter vol van zijn eigen sterfelijkheid en vraagt hij zich af waarom de man dat gedaan heeft. Het verontrustte me, maar ik antwoordde kalm. Mensen die zelfmoord plegen zijn in mijn ogen het contact met de realiteit kwijt. De realiteit is als een stapel kaarten waarvan je er een aantal toebedeeld krijgt om het leven mee te spelen. Alles wat je kunt doen is het beste spel spelen met de kaarten die je gekregen hebt. ‘You, out of all people, were handed all the aces, the health, the brain, the looks, all of it. All you have to do is use them.’ Daarna ontstond de gebruikelijke escalatie. Erg verwarrend. Ik ben de hele dag al uit mijn humeur. En nu doet de computer weer eens idioot. De cursor verspringt twee regels in plaats van een als ik op enter druk.

Vervolgens kwam er ook nog een idiote brief van Erik Jurgens bij, waarin hij mij weer eens probeert te overtuigen dat hij zo belangrijk is geweest voor mijn overwinning.306 Hij meent zelfs te kunnen beoordelen dat Ellen Pasman ‘stank voor dank’ heeft gekregen voor haar inzet voor mij. Waar haalt hij het vandaan?

Wat me het meest stoort aan wonen in een ‘groot’ huis, is de mensen die je steeds over de vloer hebt om schoon te maken, te timmeren, schilderen. Ik word er echt helemaal gek van.

nrc Handelsblad komt met een kletsverhaal over Bush. Ik wil die krant niet langer in huis hebben. De rest is even erg - inclusief The New York Times en International Herald Tribune, maar die zijn nog het beste onder de slechte.

Serge van Duijnhoven en Barry Smit (26) kwamen vanavond op bezoek. Ze wilden een artikel dat ze geschreven hadden

met me bespreken wat ze me eerder vandaag hadden gefaxt. Het ging over de Amerikaanse olie-agenda in Macedonië waardoor het optreden van de Amerikanen het eu-beleid richting Macedonië ondermijnt. Ze wilden er mijn commentaar op. Ik spaarde ze niet, maar probeerde ze op het goede spoor te zetten door hen de vraag te stellen wat de navo nog betekent als het abm-verdrag in de prullenmand terechtkomt.307

29 juli 2001

Nu de computer niet doet wat het ding moet doen, heb ik eerst 33 pagina's uit de nieuwe brochure gecorrigeerd.

Carine Ertman, de ex van Caspar, kwam langs. Ze deed slijmerig, dan wilt ze iets. Daarna kwam Fré Pattipilohy. De rest van de tijd heb ik gewerkt.

30 juli 2001

Nellie belde uit Zuid-Afrika, maar ik voelde er niets voor om haar een ticket vanuit Kaapstad aan te bieden.

Die fucking computer verspringt weer twee regels.

Ik heb Peter en Edwin geschreven dat ik eerder wil komen. Ik kan de adempauze goed gebruiken en dan heb ik nog wat meer tijd tussen Kaapstad en Indonesië. In het verleden kwam ik vaak niet aan het maken van dagboekaantekeningen toe als ik met Peter was, nu ben ik zo druk bezig dat ik soms helemaal niets schrijf over wat me bezighoudt.

31 juli 2001

Ik kwam Adriaan van Dis tegen, hij op de fiets. Hij keek recht in mijn ogen, maar reageerde niet - ik ook niet. Ik dacht ook eigenlijk: fuck you! Een lul is een lul is een lul is een lul.

Ik moest Ricardo weer bellen omdat de computer weer twee regels oversloeg. Hij kon me door de telefoon vertellen hoe ik het moest herstellen.

Als ik het grapefruitmes gebruik, denk ik altijd aan mam toen ze zei: ‘Wat zal er met onze erfstukken gebeuren?’

Vanmorgen belde Florrie Rost van Tonningen voor de tweede keer om haar hart te luchten over het probleem met haar zonen. Ze hield een lang verhaal over hoe ze een kamer voor 5.000 gulden per maand hadden geregeld voor haar in Arnhem (ik geloofde haar niet) - en ze blijft ongelukkig over dat alles.

Ik zit naar de talkshow van Jeroen Pauw te kijken waar ik in zit.308 Ik was totaal vergeten dat hij me had gevraagd welke leugen me het meest verbaasde - ik zei toen dat ze allemaal hebben gelogen: Van den Broek, Van der Stoel, Kooijmans, Lubbers (al liet hij de waarheid aan Ria over), maar ook Claus en Margriet. Ook gaf ik Broertjes een kat (die zich voordeed als ‘de grote voorvechter’ voor mijn rechten) dat ik nog nooit gevraagd ben een artikel te schrijven.

1 augustus 2001

Het is goddelijk om de dag te beginnen met een douche.

Zowel Vischjager (die zei dat Hofland gisteren naar zijn pianospel luisterde en hem een genie noemde) als Florrie Rost van Tonningen belde. Ze maakten zich allebei zorgen over de gevolgen van de show van Jeroen Pauw. Struwe zei dat het oké was, Carla en Hans hadden de uitzending niet gezien, maar zeiden dat in Panorama stond dat ik een croissant voor Luna had gekocht.

Carine was door haar zoon, Constantijn van den Wall Bake, opgebeld dat ik bij Jeroen Pauw zat. Ze vond het geweldig toen ik Jeroen een ‘randgeval’ noemde - hij liet het er ook in. Volgens Gerard van Westerloo werd er niets serieus gezegd bij Jeroentje.

Fletcher Prouty is overleden. Ik zal zijn vrouw schrijven.

Ik heb Mimi de twee poederdoosjes uit New York gebracht. Ze is een schat. Hoe is ze toch die ellende met Henk doorgekomen?

Ik schreef een artikel voor archipel Asia-Pacific magazine over de missie van Sukarno, de rol van de vs en mijn verwachting dat ook Megawati niet de oplossing voor Indonesië zal zijn.

In Gaza demonstreerden 100.000 mensen tegen de laatste Israëlische moorden, waarbij ook twee jongens gedood werden. Het loopt verkeerd af (voor Israël).

Ramsey Clark bezocht Milošević - driemaal - en het nos Journaal zei alleen dat hij er was, maar liet Clark niets zeggen. Hoe is het toch mogelijk dat dit gewoon gebeurt en er verder geen haan naar kraait?

Reinout Oerlemans is een slapjanus: Hij werd in een restaurant in Djakarta gedwongen slangenbloed te drinken. Hij wilde het niet, maar liet zich overhalen. Ik ben niet over te halen.

2 augustus 2001

Iedere dag is er weer een verrassing: nu is mijn fiets gejat. Ik heb inmiddels een nieuwe gekocht, maar die is eigenlijk te klein. Voorlopig kan ik er wel mee vooruit. Ik had mijn fiets blijkbaar niet goed op slot gezet. Weer wat geleerd.

Ik zag - en schrok daar zeer van - dat Peter van Schaardenburg is overleden.309 Hans Kalff belde al namens onze klasgenoten. Peter was me altijd - zij het op afstand - zeer dierbaar op Nyenrode, maar ik wil niet naar de begrafenis. Hij werd 74.

Pak Hanafi belde. ‘Jij bent de enige Nederlander die ik kan respecteren,’ zei hij. Hij wilde mij nog iets over Aidit en de pki vertellen dus ik moet er maar eens een keer heen.

Ramsey Clark zegt in nrc Handelsblad dat de rechten van Milošević meermalen geschonden worden door het tribunaal. Zo mocht hij eerst geen advocaat spreken, toen dat wel mocht weer niet onder vier ogen, hij mag geen contact hebben met andere gedetineerden en toen hij zijn vrouw laatst op bezoek had, werden zij gescheiden door dik glas en moesten zij spreken door telefoons waarvan er een kapot was. Het schandalige getreiter van Milošević is puur schurkengedrag, zoals het is opgedragen vanuit Crypto City.310

Verderop in de krant stond een stukje over Ramsey Clark, waarin hij werd weggezet als anti-Amerikaans.

3 augustus 2001

Ik heb hoofdredacteur Jensma een fax gestuurd dat Ramsey Clark nog niet anti-Amerikaans is alleen omdat hij kritiek heeft op het Amerikaanse beleid. Net als ik geen landverrader was omdat ik erop wees dat de feiten in Djakarta anders waren dan in Nederland werd verteld.

Ik fietste naar Noord - eigenlijk heel fijn met de zon en verkoeling van de wind - om bij Vroom & Dreesman de speciale vitaminesupplementen te halen die Peter graag wil hebben als ik naar Kaapstad kom.

Mede omdat Wil kwam schoonmaken, heb ik vandaag praktisch niet gewerkt.

Het is nichtenweekend. Vanmiddag een lekkere Yank, vanavond twee (plus nog een paar losse flodders onder wie een Nederlandse cock sucker die zei dat ik tijdloos en aantrekkelijk was). Jezus, maar Yanks blijven het lekkerst.

4 augustus 2001

Ik heb heerlijk tot 09:00 uur geslapen. Heb net gewinkeld en nu aan het werk. Ik heb Peter al een fax gestuurd met wat gedachten wanneer we elkaar kunnen zien als ik in Zuid-Afrika ben.

Het is Gay Pride en ik heb van 17:00 tot 21:00 uur doorgebracht in Adonis. Ga nog een keer terug. Het was echt sensationeel. Een oudere Yank inspecteerde met zijn blonde lover mijn pik, zei de lover eraan te zuigen, ritste zijn broek bij de kont open en dacht dat ik hem zou neuken.

Toen ik terugkwam lag er een fax van Peter. Hij adviseerde het Crowne Plaza Hotel in Rosebank, waar hij tevreden over lijkt te zijn. Hoewel ik er in 1988 ook verbleef, weet ik er niets meer van en ook niet of het bij een aardig winkelcentrum ligt. Zo ja, dan is het voor mij misschien wel een goede bestemming.

5 augustus 2001

The Washington Post trekt in een commentaar over het aanhoudende geweld tussen Israël en de Palestijnen de conclusie dat Sharon het makkelijker vindt het Witte Huis te negeren, dat graag een wapenstilstand ziet om de vredesbesprekingen weer op gang te krijgen, dan de weerstand van de eigen coalitie tegen de voorwaarden voor hervatten van de vredesbesprekingen, zoals een stop op uitbreiding van Joodse nederzettingen.311 De regering Bush veroordeelt de Israëlische raketaanvallen, maar oefent nauwelijks druk uit op Sharon, terwijl diezelfde regering er alles aan gedaan heeft om de internationale druk op Arafat zo groot mogelijk te maken. Nee, Westerse redacteuren durven niet te zeggen waar het op staat: Bush heeft nog steeds niet met Arafat gesproken, zoals Eisenhower nooit met Fidel Castro wilde praten. Het is een drama dat geschreven wordt in de hoofden van de hoofdrolspelers - en natuurlijk is het een puinhoop.

Het is werkelijke iedere dag wel weer wat anders. John van Haagen noemde dat een doorlopende voorstelling. Nu liet ik weer een pannetje rijst aanbranden en warempel ging het alarm af. De alarmcentrale belde meteen. Nu probeer ik de stank uit mijn huis te krijgen.

Alleen Ricardo kwam even langs, maar verder heb ik alles afgehouden.

Ik twijfelde of mijn column ‘Veilig’ voor sQueeze wel kon, dus

ik had Paul de Ridder om zijn mening gevraagd. Hij liet vandaag weten dat het oké was, maar ik heb inmiddels een andere versie onder de titel ‘Genua’ geschreven, om zeker te zijn.

Ik voel me bevrijd, want ik heb de tekst van mijn brochure Who are the no. 1 war criminals? af.

6 augustus 2001

Eindelijk heb ik mijn bureau schoongemaakt. Het was hard nodig. Ik probeer voor mijn vertrek alle lopende zaken af te werken. Voor Peter heb ik alle brieven uit zijn bureau gehaald en in een koffer gestopt. Jammer maar de brieven zijn van hem en hij wil het zo.

Ik ben de laatste dingen aan het regelen voor mijn vertrek naar Zuid-Afrika.

Om 10.00 uur kwam Eduard langs. Hij was uitgerust en was prima geluimd. Hij vertelde dat hij bij Iwan ging eten.

Nu Santo het boek helemaal gelezen heeft, vindt hij dat ik een andere titel zou moeten kiezen.312 Hij dringt ook aan op een nawoord niet alleen omdat de huidige omstandigheden veranderd zijn met het vertrek van Wahid, maar ook omdat in het nieuws was geweest dat er een boek over de val van Sukarno in de vs uit de winkels is gehaald sinds Megawati president is. Ik antwoordde Santo dat ik de titel Sukarno betrayed zo wil houden, omdat dat precies is wat er gebeurde en het precies weergeeft waar het boek over gaat. Ik was het wel eens met zijn suggestie van een nawoord, dus ik beloofde dat aan hem te sturen. Ik ben snel aan een verantwoording begonnen voor het Sukarno-boek, maar ben dus niet toegekomen aan een achterflap voor het pamflet.

Maartje van Deursen kwam langs om nieuwe poten aan de ronde tafel te maken.

Vanmorgen zag ik op cnn hoe rebellen in Tsjetsjenië een Russische tank opbliezen waarbij de lichamen van Russische soldaten door de lucht vlogen. Een tragisch beeld dat me door merg en been ging.

's Avonds nog een lang telefoongesprek met Peter. Hij vond mijn interview in Panorama goed en adviseerde me het toch te lezen. Dat deed ik later, en het is aardig, maar er staan toch veel fouten in, en uitspraken die ik niet gedaan heb.

Ik zag de documentaire van een uur over Poetin, maar ik mag deze man nog steeds niet.313


Vorige Volgende

Over het gehele werk

datums


Over dit hoofdstuk/artikel

plaatsen


datums