XXVIII
Veertien dagen later luidde het arrest van het Hof conform de eis van de procureur-generaal:
acht maanden gevangenisstraf onvoorwaardelijk.
De verdachte hoorde het bleek en zwijgend aan. Mr. Tedelers hand beefde toen hij het in zijn dossier noteerde. Dat noemden ze ‘recht’!...
Misschien beantwoordde het aan de voor algemeen gebruik bekende wetsartikelen, maar in wezen betekende het een gruwelijk onrecht, een straf die met rechtvaardigheid en menselijkheid niets te maken had.
De heren hadden weer eens hun toga verwisseld voor de tuniek van de koddebeier: het moet maar eens uit wezen met die stiletto's!...
Wat kon hij verder nog in het belang van zijn cliënt ondernemen?...
Cassatie?... Een juridische en formalistische loterij met vrijwel uitsluitend nieten!... Gratie?... Een proforma verzoek aan de koningin, die dat verzoek nooit in handen krijgt en dat in werkelijkheid afhankelijk is van... het advies van de rechter die de straf heeft opgelegd. Veel succes!
Mr. Tedeler borg het dossier in zijn aktentas en verliet de advocatenbank. Hij maakte de gebruikelijke
Auteursrechtelijk beschermd