Gedichten. Deel 1

[p. 361]

Eerste Liedt.

I.
Vorst Krezus, onderdrukt van wreede dwingelanden,

Wert (door zyn' zoon ontdekt) gekluistert, om aen 't vier

Een offerhant te zyn. o droefst der offerhanden!

Wat staet u d' eerste spraek van uwen zoone dier!

II.
Hoe ziet men Lydië bedroeft de handen wringen,

De borsten krabben en zich trekken met het hair!

Hoe hoort men Persië Iö triomfe zingen,

Terwyl het wierook brant op 't oorlogsdankaltaer!

[p. 362]

 

III.

 

Lof, lof zy Mithras, dien wy eeren op zyn drempels:

 

Roept 't triomferend heir der Persianen uit.

 

Dat nu van vreugtgeschal weêrgalmen alle tempels,

 

En Persen hoogtyt vier' met spel van bom en fluit.

 

 

 

IV.

 

Ons koning Cyrus zit met lauren overladen

 

Op zyne staetsikar, van Krezus schat vermast.

 

Verwonnen Krezus legt in lykcipressebladen,

 

En telt de schalmen van zyne yzre boeien vast.

 

 

 

V.

 

Zoo moet men vyanden van 't magtigh Persen vleugelen:

 

Terwyl het aertsgebiet van koning Cyrus groeit.

 

Zoo moet men haters van zyn wereltkroon beteugelen.

 

Zoo dort het eene ryk daer 't andre wast en bloeit.