Gedichten. Deel 2 (1728)

Gedichten. Deel 2

(1728)–H.K. Poot– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 310]
Roubeklagh over de Doot van joffrouwe Adriana Hollaer, Weduwe van den heere Andries de Visser. Ten lesten zien wy klaer dat deugt noch reine zeden De straffe doot weêrstaen. Leeft vroom; gy zult eens vroom ten grave, langs de baen Van Adriana, treden. Een zelve nacht hangt al wat ademt boven 't hooft. Dees vrou had tachtigh jaren Het ruischen aengehoort van wint en holle baren, En leit van 't licht berooft. Nu treurt het overschot der vroomen, die haer minden Om haere oprechtigheit. Helaes! waer zullen trou en yver en beleit Haer rechte weêrga vinden?
[pagina 311]
Wie volgde met meer vlyts, zoo ver van zotte pracht, Der Kristheldinnen voorbeelt? Wie heeft met haer gedragh de dwaesheit bet veroordeelt? De wysheit bet betracht? Zy hield de stappen warm van Saraes en Rebekken, Ten spiegel van haer kroost. Hoe oogde ze op de Star die 't morgenbarend Oost Naer Bethlehem kon trekken! Doch eindelyk bezweek de moedt niet maer de magt. Men hoorde 't ziekbed stenen. Godtriep dees wyze maegt, wiens licht niet was verdwenen, En vondt haer op de wacht. Men zagh haer ziel bereit om zich van 't lyf t' ontwarren. Haer hoop hield vasten gront: Ook bleef des Heilants naem bestorven in haer' mont. Zoo voer ze naer de starren. Daer vint ze in 't zaligh velt De Visser, haer' Gemael, Die by d' oprechten wandelt, En trou vergolden wort gelyk hy heeft gehandelt. Hoe schat gy dat onthael? Ook juicht zy in den rei van Godts verkorelingen, En denkt om ramp noch pyn. Zy ziet haer' hartelust aen Kristus zonneschyn, En wraekt de maenekringen.
[pagina 312]
Maer stil. wie hoor ik hier dus klagen om de baer? Och! d' Armoê, die dit raekte. Zy toont de rokken nogh die deze Dorkas maekte, En vint dit scheiden zwaer. Elk eert de waerde dô, 't geen niemant zal bespotten Uit averechtsen waen. Die vroome most niet dan betreurt ter aerde gaen, Noch zonder lof verrotten. Men stryde als Adriane alleen om d' eêlste kroon, In Kriste worstelperken, Zoo volgen ons, als haer, geloof en goede werken Voor 's Allerhoogsten troon. Overleden den XXIX. van Hooimaent, MDCCXXI.

Vorige Volgende