Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De glazen stad (1966)

Informatie terzijde

Titelpagina van De glazen stad
Afbeelding van De glazen stadToon afbeelding van titelpagina van De glazen stad

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.03 MB)

Scans (45.22 MB)

XML (0.38 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

roman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De glazen stad

(1966)–P.J. Risseeuw–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 208]
[p. 208]

35

Op de ochtend van diezelfde dag was Dirk van Bree de schuur van Job Stein binnengelopen. Job was met gespannen aandacht bezig met het bossen van snijgroen.

Het gesprek verliep traag. Het was of Dirk vandaag zijn draai niet kon vinden.

- Ja... er is bar veel voorgevalle, de laatste tijd, gaf Job graag toe. - Der wordt veel denkbeeldige winst gemaakt.

Hier, in de oude schuur, voelde hij zich nog het meest op zijn gemak, nu Bert de scepter zwaaide over het geheel gemoderniseerde bedrijf. Hij liep wel eens een enkele keer de tuin op en was eigenlijk ook wel trots op Bert, maar helemaal lekker zat het toch niet. Vooral niet met die dure bungalow, waar Van Spronsen zo veel geld in had gestoken.

- Een vrije zaterdag voor de arbeiders en de baas maar werken, zei Dirk, doelend op het verbeten bossen van Job.

- De gesel van de welvaartstijd, man! Ik gun ieder zijn boterham maar ik vraag me af of ze nou zo veel meer tevreje zijn dan wij vroeger... Het is hier de ouwe Rusthoek niet meer... al die huizen... al die winkels... Ik kom nooit in dat nieuwe Waldeck, wil je wel gelove...?

- Jij hebt lang genoeg geprofeteerd: dààr komt de stad... dààr komt de stad. Nou is het dan zover. 't Leek eerst dat jij der minder van zou worden, maar je had geluk met Bert.

- We zitte op zware lasten... de onkosten blijve maar stijge en de rente wordt alsmaar hoger. Spare is er niet meer bij...

- Man... wie spaart er nou nog? Je ken beter iedere cent in je bedrijf steke... Het geld wordt toch minder waard. En de machines vervangen de mensen, zo gaat dat tegenwoordig. Hoe meer krediet hoe minder kans dat ze je anpakke...

- In heel wat schuren ligt anders een hoop van die afge-

[pagina 209]
[p. 209]

dankte rommel te verroesten, zei Job misprijzend. - Het meeste is met een jaar of wat al weer verouderd. Net als met die oliekachels. De fabrikanten zijn er rijk van geworden. Ze jagen je maar op: Vooruit jongens! Bij de tijd blijve! Dan maar weer nieuw kope... Of 't geen geld kost!

- Je weet Job... op dat punt verschille we van mening. Ik ben niet tegen die machinerie. Ik heb er gemak van. Nou de arbeidskosten omhoog gaan word je wel gedwongen om te mechaniseren.

Job sprak hem niet tegen. Ze kenden elkaars standpunt.

- Weet je, zei Dirk, - weet je wat ik me zo langzamerhand wel es afvraag? Waar of ik het nog voor doe!

Job keek even over zijn bril. Dirk van Bree in de put? Die man was altijd zo zeker van z'n eigen.

- Zwarighede... Dirk? Het was lang geleden dat hij in de oorlogsdagen in een mestput was gelopen, 's nachts in Ockenburgh.

- Ach... 't ouwe liedje... Ria kan haar draai niet vinde... 'k Had ze beter hier in de buurt kenne houwe...

- Niks te houwe, Dirk. Daar weet ik van mee te praten. Jij heb maar één kind maar wij vier. 't End van 't liedje is dat je er als ouwer onderdoor moet...

- Hoe is 't nou met die jonge van jullie die z'n vrouw verloren heeft? Van Bree vroeg het zo koel mogelijk.

- Voor Leen en mij maar zorgelijk nou Bea trouwplanne heeft.

- Zo...? Is het al zo ver met die dokter? Nou... dan zal Bea wel niet met zo'n narrig gezicht rondlope als onze Ria.

Dirk van Bree keek op zijn horloge. Hij had zich al te veel bloot gegeven. Toch had hij het even kwijt gemoeten want thuis viel er met Co niet te praten. Job kende hij van jongsaf. Die man kon nog luisteren al was het een tobberd.

- Kom... 't is temet twaalf uur denk ik. Gaat Bert nog door met z'n bloemen?

- Ik heb er geen bezwaar tegen. Risico verdelen zeg ik maar. Het is nergens voor nodig de mart met een of twee produkten te overlaje... Waar is het voor nodig dat het mensdom het hele jaar tomaten en komkommers eet? Ik vertrouw het niet. Dirk. Nou weer met die warmte. Veels te

[pagina 210]
[p. 210]

warm voor de tijd van het jaar. De stook is nog niet op en straks komme de kouwe kasse al weer. De prijs gaat nou al omlaag. Dat wordt doordraaie als 't zo doorgaat.

Zo'n vaart zal 't wel niet lope, denk ik. Afwachte maar. Je ken er toch niks an doen.

- Nee, maar driedubbeldik mot je niet tele... Rijkdom of armoe geef mij niet... geef mij het brood mijns bescheiden deels, zegt de Schrift.

- Met die gladiole van Bert is het niks geworde, hè? leidde Dirk hem af.

- Dat was nog maar een proefje. Hij wou 't es probere...

- Je hoeft Bert niet te verdedige hoor, die rooit het wel. Als de gemeente woord houdt en we hier nog een goeie twintig jaar magge blijve zitte, dan is Bert boven Jan. Jij en ik zalle onze tijd hier nog wel uitdiene...

- As je de krante mag gelove, dan gaat héél het Westland er an, op de duur, zei Job.

- Wie zal 't zegge... best mogelijk as je ziet wat ze daar aan de Waterweg uitspoke... Ze magge het Westland dan een lelijke streek vinde... maar as je over de waterweg komt zie je niks as stinkende, walmende en luchtverontreinigende industrieën... Der mag daar dan veel geld verdiend worde, maar ze vergete geloof ik dat wij hier ook over de driehonderd miljoen per jaar omzette aan kostelijke groente en fruit.

- Ik zei 't niet meer beleve, zei Job. Maar dat de streek er an gaat, dat staat voor mij vast, as je rekent dat wij hier nog maar per gratie mochte blijve... De stad en de industrie slokke alles op.

- Je ben weer aardig aan 't profetere... maar kom... nou ga ik toch want as de eigenheimers afkoke ben ik nog niet jarig.

Gaat 't goed in de bungalow? Dirk wees in de richting van het huis van Bert en Lyda.

- Beter duizendmaal getwijfeld dan één keer misgetast..., zei Job.

Dirk dacht: wie het vatte kan vatte het.

Met deze troost kon Dirk van Bree aan tafel schuiven bij Co. Hij zou zich er wel voor wachten Jobs woorden te herhalen.

[pagina 211]
[p. 211]

Zodra Job thuis kwam, vroeg Leentje: - Had Dirk nog wat bijzonders?

- Ik geloof dat hij in de put zit over zijn dochter.

- Dirk in de put? Nou ja... eigen schuld, zou ik denken. Die man z'n hart zat altijd al te hoog. Ga maar niet meer in je stoel... we gaan zó eten.

Ook de wegwerkers die het oude Waldeck van een verbeterde weg voorzagen, hadden het werk neergelegd. Job keek door het raam naar de smalle nieuw geasfalteerde weg. Het werd hier dus ook nog wat opgeknapt. Dat mocht wel, want de tuinders investeerden hier voor tonnen. Zou die grond straks nog te betalen zijn?

Hoe lang was het nou al weer niet geleden dat zijn vader hier voor het eerst de schop in de aarde zette? Al veel langer dan een halve eeuw zeker.

Miljoenen waren hier verloren gegaan door voortijdig vertrek uit angst voor de opdringende stad.

Als beunhazen waren de bouwexploitanten op de Loosduinse tuinbouwgronden neergestreken.

Het mocht wel een wonder heten dat Dirk en hij hier nog zaten.

Wat had Dirk ook al weer gezegd? De tuinder moest tegenwoordig wel een wetenschapsmens zijn. Ja, ja.

Bert heeft wel een goeie kop. Maar je mot de natuur mee hebbe...

Met een diepe zucht schoof hij aan tafel.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken