Rethoricale wercken (1562)

Rethoricale wercken

(1562)–Anthonis de Roovere– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio 1v]
Quicunque vult saluus esse.
wten Latijne by Roouere ghestelt in vlaemsche. SOe wie behouden wil wesen Hem is te desen Noodt sonderlinghe Dat hy ons kersten ghelooue volbringhe. ¶ Dwelck het en sy hier wel op let Dat elck hem reyn houde ende onbesmet Hy wordt verdoruen inder hellen pit Maer vrienden, ons kersten ghelooue is dit. ¶ Dat wi eenen Godt eeren inder drieuoudicheyt Ende drieuoudich in deenicheyt gheseyt Niet de persoonen, te confonderene Noch de substantien te diuiderene ¶ Want een ander is de persoon des Vadere Een ander des Soons, hoort allegader Een ander des Heylichs gheest volleest Maer des vaders, des soons, des heylichs gheest, Js eene Godtheyt, ende eene ghelijcke glorie Ende eene mede eewighe victorie. ¶ Alsoe sulck de vadere, alsoe sulck ghewoone De sone, ende sulck 'tsheylichs gheest stede Ongheschepen vadere, ongheschepen sone Ongheschepen heylich gheest oock mede ¶ Onghemeten vadere, sone onghemeten
[Folio 2r]
Onghemeten heylich gheest dats claer Eewich vader, eewich sone onghespleten Ende een eewich heylich gheest eenpaer ¶ Ende doch niet, drie eewige, maer een eewich te wetene Also met drie ongheschepene, noch ongemetene drie Maer eene ongheschepene, ende een onghemetene Godthede, sonder verscheyden nye. ¶ Een vaderlijcke almachtighe melodye Een almachtich sone, een heylich geest almachtich Doch niet drie machtige, maer eene heerschappie Also God vader, god sone, god heylich geest waerachtich ¶ Ende doch niet drie Goden, maer eenen Godt, Also haer hadde, heer sone, heer heylich geest te samen Ende doch niet drie heeren, maer een heer dats tslot Jubilerende in eewigher glorien Amen. ¶ Want so wy verbonden zijn in kerstelijcker waerheyt Elcken persoon, dats openbaerheyt Sonderlinghe te bekennene, Godt ende Heere Soe is ons verboden in gheestlijcker claerheyt Te segghene, elck verstae de swaerheyt Drye Heeren, oft drie Goden emmermeere. ¶ De vader en is van niemanden gemaect gemeene, Noch geschepen, noch gewonnen / verstae diet connen Die sone, is vanden vader alleene Niet ghemaect, noch geschepen, maer gewonnen. ¶ Den heylighen gheest en is vanden vadere
[Folio 2v]
Ende vanden sone niet ghemaeckt Noch gheschepen, noch ghewonnen alle gader Maer voortgaende, wel hem diet smaeckt ¶ Daeromme een vader, ende niet drie vaderen Een sone, ende niet drie sonen int schouwen Een heylich gheest, puer int vergaderen Ende niet drie heylighe gheesten trouwen ¶ Ende in dese drieuoudicheyt, en is na, noch voren Noch meer noch minder, sonder beswijck Jn alle die drie persoonen vercoren Sijn hem mede eewich ende ghelijck ¶ Alsoe dat emmers voor alle seden Soe ons voorseyt ende wel gheleert sy Eene eenicheyt inder drieuoudicheden En drieuoudich, in deenicheyt gheeert sy ¶ Daeromme die behouden wil zijn gheseyt Ghelooue dat inder drieuoudicheyt aldus Maer tes noodt, ter eewigher salicheyt Dat elck ghetrouwich gelooue, in tswerelts bus De invleesschinghe ons heeren Jesus Christus. ¶ Daeromme is theglooue recht ende goet Dat wy gheloouen ende belijden Dat ons heere Jesus Gods sone zoet Godt ende mensche is teewighen tijden ¶ Godt is hy wter substancie, des vaders diuijn Voor de werelt ghewonnen, mensche is hy voort
[Folio 3r]
Wt der substantie der moeder zijn Jnde werelt gheboren, tsondaers confoort. Volmaeckt mensche, volmaeckt Godt Wter redelijcker sielen gaende Ende des menschelijcx vleesch ghebodt Die dese beyde zijn onderstaende. Ghelijc is hi den vader, naer der godtheyt voort an Minder dan den vader, naer der menscheyt cleene Godt ende mensche, niet twee nochtan Maer hy is een leuende Christus reene. ¶ Een meer, maer metter keeringhe niet De Godtheyt int vleesch, maer niet een aenneminge Der menscheyt in God, sonder substantie verdriet Maer een in des persoons vereeninghe Want alsoe de siele redelijck Ende dat vleesch een mensche sy Alsoe is Godt ende de mensche edelijck Een Christus ons behouder vry Die ghepassijt is, om onse salichede Verlossende zijn siele, int helsche ghestichte Ende ten derden daghe verrees hy mede Vander doodt, met grooten lichte Ende clam ten hemele, daer hy sidt Ter rechter handt Godts, des vaders almachtich Van daer hy toecomende is, ombesmit Toordeelende, leuende ende doode waerachtich
[Folio 3v]
Te wiens toecoempste, de menschen al Met haren lichamen sullen opstaen En redene gheuen, groot ende smal Van haren eyghene wercken ghedaen Ende die goet daer hebben ghewrocht Sullen gaen in tseewichs leuens rozier Maer die de quaetheyt hebben volbrocht Sullen waerlijck gaen int eewich vier Dit is dat kersten ghelooue ghepresen En wiet niet ghetrouwelijck ende vromelijc gelooft, Hy sal ten wtersten daghe wesen Van alder behoudenisse gherooft.

Vorige Volgende