Met verschuldigde hoogachting

[p. 154]

Seksjuweel

Sinds jaar en dag ben ik op de uitkijk naar significante verschillen tussen het mannelijke en het vrouwelijke karakter, maar tot nu toe heb ik nog niet veel gevonden. Niet meer eigenlijk dan één regel: mannen zijn in staat op te houden met roken, vrouwen niet. Wat natuurlijk niet zeggen wil dat alle mannen het kunnen en ook niet dat die vrouwen die toch al niet veel rookten, niet in staat zijn nog wat minder te roken. Maar voor de rest geldt: waar iemand in staat was voorgoed met roken op te houden, was het een man. Als er tegenwoordig iemand jarig is (en voorlopig gebeurt dat nog steeds), bieden de vrouwen elkaar sigaretten aan en de mannen de vrouwen een vuurtje. Van allumeuse naar allumeur zou je de ontwikkeling der emancipatie van man en vrouw kunnen noemen, maar dat blijft natuurlijk altijd maar één kant van de zaak.

Het kan best zijn dat dit een heel veel betekenend verschil is, maar wat het nu eigenlijk betekent, zullen de geleerden eerst uit moeten zoeken. Zij zullen dat ook vast wel proberen, want uit alles blijkt dat het verdwijnen van de verschillen tussen man en vrouw ze ontzettend hoog zit. ‘Waar blijft de agressieve man?’ vraagt een socioloog in een uitvoerig artikel in The Observer, ‘De jeugd is niet in opstand tegen onrecht en oorlog, maar tegen de mannelijke deugden,’ snerpt Leslie Fiedler in een felle aanklacht tegen de loop van alles in Partisan Review. Dit is al een poosje aan de gang en het zijn altijd mannen die erover beginnen. Uit de ingezonden brieven die zij uitlokken, blijkt weliswaar dat heel wat vrouwen met ze meehuilen, maar gelukkig ook dat ze door andere uitgelachen worden.

U weet waar het over gaat: jongens gaan er steeds meer als meisjes uitzien en meisjes als jongens. Verstandige mensen, die anders grif te vinden zijn voor de medemenselijkheid, slaat bij deze aanblik de angst om het hart. Ze proberen het verschijnsel met lapmiddelen tegen te gaan. Op sommige scholen mogen jongens niet met lang haar, en meisjes niet met een broek waarvan de ritssluiting middenvoor bevestigd is, onderwijs genieten. Hoe lang zal het nog duren voor deze niets ontziende puriteinen de pastoor zijn rokken verbieden?

De klachten beperken zich niet tot het uiterlijk voorkomen.

[p. 155]

Want ook innerlijk is alles onoverzichtelijk geworden. De mannen zijn, volgens de laatste gegevens, meegaander geworden en vaker bereid borden af te drogen en luiers vast te spelden. De vrouwen daarentegen neigen ertoe wiskunde te begrijpen, het hoogste woord te voeren en buiten hun huis goed betaalde betrekkingen te hebben. Dat komt allemaal, zeggen de onderzoekers, door het onderwijs. Het onderwijs is voor jongens en meisjes hetzelfde. Nu echter gebleken is dat meisjes dezelfde vakken kunnen en willen leren als jongens, en nu ze bovendien zover gaan die vakken ook nog aan de universiteiten te studeren, is het moment gekomen ons onderwijssysteem te saneren.

De grote fout die wij gemaakt hebben, zegt de moderne geleerde, is dat we vroeger deden alsof de vrouwelijke deugden een beetje minderwaardig waren. Maar dat zijn ze helemaal niet! Vrouwen zijn beschermend, verzorgend, koesterend in het leven gesteld, ze zouden iedereen gelukkig maken als ze daarmee doorgingen. Dat is net zoveel waard als onze mannelijke deugden, heus waar. Meisjes moeten niet van hun aanleg vervreemd worden, ze moeten weer onderwijs krijgen in koken, naaien, pianospelen en in litteratuur en kunst en kinderpsychologie. We moeten ze duidelijk maken dat dat even belangrijk is als geldverdienen en atomen splitsen. Want dat is het ook, nietwaar?

Mannen zijn nog steeds een machtige pressure-group, wij mogen daarom niet achteloos aan hun uitingen van onlustgevoelens voorbijgaan. Zij zouden als zij zich organiseren nog heel gevaarlijk kunnen worden, want de mannelijkheid zit ze verschrikkelijk dwars. Ik heb ook helemaal geen bezwaar tegen het gebruik van termen als ‘mannelijk’ en ‘vrouwelijk’, maar ik vind dat iedereen het recht moet hebben zelf uit te maken wat ze betekenen. Je moet zelf mogen kiezen wat je vrouwelijk vindt, wiskunde of koken of allebei, net zoals het je uitkomt, en niemand moet zich ermee bemoeien en anderen de wet voorschrijven. En op school moet iedereen precies dezelfde kansen krijgen om zich te vervelen ten einde uit te vinden bij welk vak hij zich eventueel het minst verveelt. Dat staat allemaal in de Rechten Van De Mens.

Maar zoals de vader van Jan Wolkers zei toen hij politieagent

[p. 156]

te Amsterdam was: de verkeerden krijgen altijd de klappen. Nu de agressieve man opeens zoek is, krijgen wij de schuld. Je vraagt je trouwens af waarom dat nou eigenlijk zo'n verlies is? Omdat het de homoseksualiteit bevordert, zegt dezelfde socioloog. Hij beschikt weliswaar nog niet over de cijfers, maar hij heeft het al in een heleboel publikaties gelezen: de homoseksualiteit neemt toe. Bij mannen, want die missen een strenge vader het meest.

Ik kan daar echt niet kapot van zijn. Zolang de geboortenbeperking nog niet bij de wet verplicht gemaakt is, mogen we blij zijn met ieder die zich uit eigen vrije wil niet aan bevolkingstoename schuldig maakt. En om je daarom nu op vrouwen, die net bezig waren gewone mensen te worden, te wreken, vind ik echt gemeen. Je kunt toch boksles nemen of zo, als die agressiviteit zo nodig ontwikkeld moet worden?

Je wordt er soms moedeloos van hoe ze ons altijd moeten hebben. Zo lees ik bij voorbeeld in een artikel van dr. Sierksma, in vn, dat de medemenselijkheid bevorderd wordt doordat de mens van aangezicht tot aangezicht copuleert. ‘Daarop,’ zegt Sierksma, ‘is de mens, ook anatomisch, gebouwd, speciaal de vrouw.’ Ik heb lang geaarzeld, maar ik mag hierover het zwijgen niet langer bewaren. Welnu, als wij dan toch ad hominem argumenteren: daarop is, juist anatomisch, speciaal de man gebouwd. Je kunt niet alles over je kant laten gaan.