Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel
(1858)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
Vanden vyften artikele ons gheloeves. C. XLV.13Die vifte steen die hiet Saphyrus, ende hier inne stont 14Dan, die vifte sone Jacobs des patriarken. Met desen steene 15verstaen wi dat vifte let ons gheloeves, ende met Danne 16di daer in stont, sinte Thomase. Want Dan bediet ordeel, 17ende ordeel dat es rechte segghen. Ende dit dede Thomas, 18doe hi Christum antwerde ende seide: ‘Mijn here ende 19mijn God.’ Aldus heeft hi rechte ordeel gheghevenGa naar voetnoot(5). Ende 20omme dat hi vore twivelde van der op verstennissen ons 21HerenGa naar voetnoot(6), soe heeft hi ons nu dat vifte artikel ghegheven, 22ende sprect aldus: ‘Ic gheloeve dat hi neder ghinc tote der | |
[pagina 213]
| |
1hillen, ende in den derden daghe stont hi op van der doet.’ 2In desen artikele gheliken wi Christum dien edelen saphyreGa naar voetnoot(1), 3die tweerhande es. Die ierste es gheel met purpur varuwen, 4ende scijnt met gout pulvere gheminghetGa naar voetnoot(2). Die ander es 5blaeu hemelvaruwech, ende, in den wederblicke der raeien 6der sonnenGa naar voetnoot(3), soe ghevet hi ute heme enen berrenden scijn, 7ende men machs niet doresienGa naar voetnoot(4). Ende dit vinde wi al in 8onsen Here, in desen viften artikele. Want doe sine edele 9ziele voer ter hillen, doe lach sijn lichame in den grave 10gheel overmids beroevinghe der zielen, purperen overmids 11sine bloedeghe wonden, gheminct met gout pulvere over- 12mids dat hi gheenecht was der godheit. Ende sine ziele voer 13ter hillen clare hemelvaruwech, alsoe dat alle sine vriende 14verblijden, ende worden salech in siere claerheit. Ende in 15sinen verrisene van der doet, soe es die claerheit soe crach- 16tech ende soe groet, in siele ende in lijf, overmids dat 17inlichten der sonnen der godheitGa naar voetnoot(5), dat hi scinende ende 18berrende raeien ute gheeft, ende onstect in minnen al dat 19hem ghenaken mach. Ende desen edelen saphyer, Christum, 20en machmen niet doresien, want hi es na der godheit 21sonder gront: ende hier omme settene sente ThomaesGa naar voetnoot(6), 22want Thomas ludet alsoe vele alse een abisGa naar voetnoot(7). |
|