Werken. Deel 4. Dat rike der ghelieven. Vanden vier becoringhen. Vanden seven sloten. Van seven trappen

Regelnummers proza verbergen

[p. 123]

Dat boec vanden rike der ghelieven.

[p. 125]

Dat boec vanden rike der ghelieven.

Prologhe.

1‘Die Here hevet wederleidet den gherechten die gherechte 2weghe⁽¹⁾, ende hevet hem ghetoent dat rike Gods⁽²⁾.’ In 3desen woerden leert ons die wise man⁽³⁾ ‧v‧ dinghen. Dat 4ierste, in dien dat hi sprect⁽⁴⁾ de Heere, daer bewijst hi ons 5sine moghentheit: want hi is een here alre creaturen. Inden 6anderen dat hi sprect⁽⁵⁾ hi hevet wederleydet, daer toent hi

(1) Het Hs. I. alleen heeft hier in die gherechte weghe, hoogstwaerschynlyk echter tegen de meening des schryvers. Zie het begin des vierden capittels.

(2) Vglk. Sap. 10, 10.

(3) D en I hebben enkel die wise; maer in D is er op zyde man bygevoegd, naer 't schynt door dezelfde hand.

(4) Sur. dum ait.

(5) Sur. Secundò ubi dicit.

[p. 126]

1ons den val ende dat verdolen des menschen, en̄ Gods compassie, 2ende sine ontfermicheit in dien dat hi den mensche 3hevet wederleidet vanden valle der erfsonden, vander dolingen 4ten rechten weghe, ende vander doot ten levene. Inden 5derden daer hi sprect den gherechten, daer toent hi ons 6Gods minne ende sine ghenadicheit; want om ons gherecht 7te makene, leet hi die doot in groter minnen ende begheerlicheden⁽¹⁾. 8Ten vierden male daer hi sprect die gherechte 9weghe⁽²⁾, daer gheeſt hi ons te verstane Gods grondelose 10wijsheit en̄ mildicheit, die hi heeft ghetoent in sinen menichfuldighen 11gaven: die driven den mensche ten doechden, dat 12sijn die gherechte weghe. Ten vijfden male daer hi sprect 13ende hi toende hem dat rike Gods, daer versta wi den orbore 14ende die waeromme alle dies weres Gods, dat is dat die 15mensche scouwe dat rike Gods, dat is God selve, ende sijns 16ghebruke inder ewicheit⁽³⁾.

(1) Sur. ex vera charitate et desiderio.

(2) Men ziet, hier is mede het voorzetsel in of door van den latynschen tekst weggelaten.

(3) Sur. ut videlicet homo contempletur regnum Dei, id est Deum ipsum, eoque in omnem aeternitatem felicissimè perfruatur.