Logo DBNL
Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit (1868)

Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit

(1868)–Jan van Ruusbroec–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Hoe selke menschen leven contrarie desen drien wisen. C. LXXIV.

7Nu leven selke menschen, die goet schinen, desen drien 8wisen contrarie en̄ allen dogheden. Nu merke ende proeve 9yeghewelc hem selven. Soe wat mensche die onghetrocken 10en̄ onverlicht es van Gode, die es van minnen ongherenen, 11en̄ hi en hevet noch werkelic toevoeghen met begheerten, 12noch eenvoldighe minlike neyghinghe in ghebrukeliker 13rasten(1). En̄ hier omme en mach hi met Gode niet vereni- 14ghen; want alle die sonder overnatuerlike minne leven, die 15boeghen op hem selven ende soeken raste in vremden din- 16ghen(2). Want alle creaturen sijn natuerlike gheneicht tot 17rasten: en̄ hier om werdet raste gesocht van goeden en̄ van 18quaden in menigher wijs.

19Nu merket, soe wanneer de mensce bloet en̄ onverbeeldet 20es naden sinnen, en̄ ledich sonder were naden hoechsten 21crachten: soe comt hi van bloter naturen in rasten; ende 22dese raste moghen alle creaturen vinden en̄ besitten in hem 23selven in bloter naturen, sonder die gracie Gods, eest dat si 24hem ledighen connen van beelden en̄ van allen werken. Maer

1hier en mach de minnende mensche niet in rasten; want die 2caritate, en̄ dat inwendighe roeren der gracien Gods en leghet 3niet stille: en̄ hier omme en mach die ynnighe mensce in 4hem selven in natuerliker rasten niet langhe ghedueren. 5Maer nu merket de maniere, hoemen deser natuerliker rasten 6pleghet. Dat es een stille sitten sonder oefeninghe van bin- 7nen ofte van buten, in ere ledicheit, op dat die raste vonden 8werde en̄ onghehindert blive. Maer raste gheoefent in deser 9wijs, dat es ongheorloeft; want si maect inden mensche ene 10verblintheit in niet wetene, ende een neder sighen in hem 11selven sonder were(1): en̄ dese raste en es anders niet dan 12ene ledicheit, daer die mensche in valt en̄ verghet sijns selfs, 13en̄ Gods, en̄ alre dinc na wise enichs werkens(2). Dese raste 14es contrarie der overnatuerliker rasten, diemen in Gode 15besit; want dat es ene minlike ontvlotenheit met enen 16eenvoldighen insiene in onbegripeliker claerheit(3). Dese 17raste in Gode, die altoes met ynnigher begherten werkelike 18ghesocht wert, ende in ghebrukeliker neyghinghen vonden 19wert, ende in ontvlotenheden van minnen ewelike beseten 20wert, en̄ alse si beseten es niet te min ghesocht wert(4): 21dese raste(5) es verhaven boven raste der naturen, alsoe 22hoghe alse God es verhaven boven allen creaturen. En̄ hier 23omme werden alle die menschen bedroghen die hem sel- 24ven meynen ende neder sighen in natuerliker rasten, en̄

1Gode niet en soeken met begheerten, noch in ghebru- 2keliker minnen niet en vinden: want die raste die si be- 3sitten, die leghet in enen ledighen sine haers selfs, daer 4si van naturen ende van costumen toe gheneyghet sijn(1). 5Ende in deser natuerliker rasten en mach men Gode niet 6vinden; maer si bringhet den mensche wel in ene ledicheit 7die heydene ende Joden vinden moghen en̄ alle menschen, 8hoe quaet si sijn, eest dat si in haren sonden sonder be- 9respen van consciencien leven, en̄ hem van beelden en̄ van 10allen werken ledighen connen. In deser ledicheit, es die 11raste ghenoechelyc en̄ groet. Deze raste in hare selven en 12is ghene sonde; want si is in alle menschen van naturen, 13waert dat si hem ledighen consten. Maer wanneer dat men 14se oefenen en̄ besitten wilt sonder werke van dogheden, 15soe valt die mensche in ene gheestelike hoverde, en̄ in een 16behaghen sijns selfs, dair men selden ave gheneset. Ende 17hi waent, selke wile, hebben ende sijn dair hi nemmermeer 18toe en comt. Alse die mensche aldus dese raste in valscher 19ledicheden besit, en̄ hem al minlie toevoeghen een hinder 20dunct(2), soe blijft hi met rasten op hem selven(3), en̄ levet 21der ierster wisen contrarie, die den mensce met Gode vere- 22nicht: en̄ dit is een beghin van alre gheesteliker dolinghen. 23Nu merct een ghelikenisse hier ave: Die inghele, die hem 24minlike ende ghebrukelike in Gode keerden met al dien dat 25si van hem onfaen hadden, die vonden salicheit en̄ ewighe 26raste; maer die hem wederboegheden op hem selven, en̄ 27sochten raste in hem met behaghene haers selfs in natuerliken

1lichte(1), die raste was cort en̄ ongheorlovet: en̄ si worden 2verblint en̄ vermiddelt vanden ewighen lichte, en̄ vielen 3in duysternissen en̄ in ene ewighe onraste. Aldus hebdi die 4ierste contrarie, die men met rasten besit in valscer ledicheit.


Vorige Volgende