Werken. Deel III

* IX. De omgang met de buitenwereld en de geest der clausuur *

Ende werdi dan <gheëyscht ochte gheroepen>⁹⁾ ter spreecvensteren, eest dat ghi daer gherne gaet, met loste van herten,

9) G, w, D; trnsp. F, K.

[p. 100]

soe moechdi <u>¹⁾ wel bedroeven. Want ghi leeft noch meer den vleesche dan den gheeste, meer der werelt dan gode. Ende u ghebreect noch dat eerste dat uwen sloete²⁾ toebehoort³⁾. Ter vensteren en suldi niet gaen seere ghepareert met uwen abyte, noch al te seere verworpen, maer inde goede middelt. Alse ghi daer comt, soe siet vore <u>⁴⁾ nederweert, ende en merct niemene in syn aenschyn; ende en laet u oec niemene⁵⁾ merken daer ghyt behoeden⁶⁾ moecht⁷⁾; ende sonderlinghe hoedt u van mans ghesichte⁸⁾. Gruet die-ghene die tot u comen eenvuldelyc, met corten woorden. Synt gheestelycke menschen, soe bidt hem dat si u yet goets segghen dies ghi ghebetert moecht werden, ende hoe ghi volstaen moecht in uwe gheloften ende in u⁹⁾ slot tot den inde uws levens. Synt menschen uter werelt, soe hoedt¹⁰⁾ uwe worde nauwe, dat ghi niet¹¹⁾ en segt dat si begripen¹²⁾ moghen, ochte dies si gheërghert werden. Ende sidt alsoe verre vander vensteren, dat de-ghene die met¹³⁾ u comen, horen moghen uwe woorde ende ghi die hare. Ghi en sult vragen na maghe noch na vriende noch na¹⁴⁾ gheen dinc dat der werelt toebehoort. Vraechtmen u [oec]¹⁵⁾ yet dat u condich es, soe antwort met den cortsten worden ende met den claersten die ghi gheleisten <cont>¹⁶⁾. Vraechtmen u oec des ghi niet en weet, en scaemt u niet te segghene dat ghys niet vroet en syt. Begheren si oec yet goets van u te hoorne, dies si ghebetert worden, soe lachtert hem zonden, soe ghi meest moecht, ende pryst hem doechde ende gherechticheit. Dreycht metter hellen, ende troost met der ghenadicheit gods. Toent hem swaerheit ende gruwele der duvele ende der helscher pynen, glorie ende bliscap der inghele ende der heilighen met gode in [der]¹⁷⁾ eewigher salicheit. Aldus suldi hem toespreken, ende met goeden exemplen die desen woorden ghelyc syn: soe werden sie berespt ende¹⁸⁾ gheleert ende verveert ende ghetroost, in allen dien dinghen diere hem

1) Add. G, w, D, K.

2) Clausuur.

3) Past.

4) Add. G, w, D, K.

5) 3^e nv.

6) Vermijden.

7) Kunt.

8) Aanblik.

9) Uw.

10) Let op.

11) Niets.

12) Laken.

13) Bij.

14) En add. G, w, D.

15) Om. G, w, D, K.

16) G, w, D, K; moecht F.

17) Om. G, w, D, K.

18) Om G, w, D.

[p. 101]

noet es. En eyscht noch en bidt niemene niet¹⁾, en gheeft noch en neemt niet sonder oorlof uwer prelate. Ende ontcommert u alre menschen, ende alre woorde ende alre onleden met hem²⁾, soe ghi eerst moecht, ende keert u in uwe eenicheit met gode. Want eest alsoe dat ghi met loste ter spreecvensteren gaet, ende eer³⁾ uutweert dan inweert; ende⁴⁾ dat u wel es in sprekene, ende in horne clappagiën ende niemeren die uter werelt comen: soe en moechdi niet clare⁵⁾ werden; maer ghi sult verdonckeren ende vergroven van daghe te daghe, in lanc soe meer. Ende al haddi yet goets van gode ghevoelt in graciën ochte in duechden, datselve seldi verliesen. Ghi sult van binnen woeste ende idel werden van doechden, onghestadich ende menichfuldich van herten. Ghi sult zyn sonder smaec ende troost van gode, sonder eernst⁶⁾ ende sonder devocie in uwen ghebede, ende verbeelt ende vol van utersten⁷⁾ ghepeisen, ende des-ghelycke⁸⁾ van ghebreken sonder ghetal.

1) Vraag noch verzoek niets van niemand.

2) Hen.

3) Liever.

4) Denk bij: eest.

5) Verklaard. Toespeling op de Latijnsche beteekenis van Clara voor: Clarisse.

6) Yver.

7) Uiterlijke, wereldsche.

8) Eveneens.