Het geestelyck jubilee van het jaer O.H. M.DC.L. ofte Vreugde van 't berouw
(1663)–Joannes van Sambeeck–
Auteursrechtvrij
[pagina 118]
| |
 | |
[pagina 119]
| |
Maer die nu quade wercken doen,
Dan sullen met den Scorpioen
Oock sitten aen de slincker handt,
Verwesen tot den helschen brandt.
Dit is het eynde van het quaet
Dat u in 't eynde soo verraet,
En na dit leven eeuwigh wreeckt,
Gelijck die worm van achter steeckt.
O Sondaer, u noch niet beweeght,
Die Schale, die soo strengh' u weeght.
Die rekent oock met haer getal
Gedachten, woorden, wercken al,
En oordeelt uwen tijt, en goet,
Dat ghy door traegheyt niet en doet.
Waer sult ghy wenden u gesicht?
Waer sult ghy vinden u gewicht?
Den Hemel u vermaledijt.
Godt sijn weldaden u verwijt;
De consciency 't goet vermaen
Dat sy geduerigh heeft gedaen,
De Creatueren hun mis bruyck
Tot gulsigheyt van uwen buyck.
Waer dat ghy keert u droef gelaet,
De valsche werelt u verlaet.
Niet dan u helpen kan het gelt,
Dat niet voor u als Nul en telt.
Den hoogen staet, en grooten pracht,
Sijn in dit Oordeel niet geacht.
De werelts eer is niet als roock,
Een Bovist vol van vuylen smoock.
De werelt is hier al te licht;
De deucht alleen heeft haer gewicht.
O rijcken Vreck van deuchden bloot
Die niet en hebt in uwen schoot,
Met wat een schaemte sult ghy staen
Met Balthasaer, en hooren aen:
| |
[pagina 120]
| |
O mensch' in 't goddelijck gericht
Ghy zijt gevonden al te licht.
| |
Het oordeel van Balthasar Coninck van Babylonien. Dan. 5.
| |
[pagina 121]
| |
Het schrift al aensagen,
En kenden het niet.
Den Coninck verslagen
Bleef in het verdriet.
Na sijn bevel,
Den wijsen Daniel
Heeft die Schriftuer' alleen uytgeleyt,
En aen den Coninck alsoo geseyt,
Ghy hebt bespot
De vaten hier van Godt,
En aengebeden, dat niet en leeft.
Hierom dit oordeel geschreven heeft:
U Rijck, en u leven,
Ontrouwige knecht,
Sijn overgegeven
In 't goddelijck recht:
Ghy zijt opgehangen,
Bevonden te licht,
En nu sult ontfangen
Loon naer u gewicht.
U vonnis hoort,
Dit is het leste woordt:
U Rijck gedeylt gegeven voortaen
Is aen den Meed', en den Persiaen.
Terstont hier naer
De straff' hy wiert gewaer.
Na dese maeltijt, den selve nacht
Van sijnen vyandt is omgebracht.
Het lichaem lach onder
De dooden op straet.
Oock vreest desen donder,
O Sondaer in 't quaet.
Dit vreesselijck oordeel,
Dat Balthasar lijdt
Voorkomt tot u voordeel,
Dewijl het is tijdt.
| |
[pagina 122]
| |
Een ander.
| |
[pagina 123]
| |
Eylaes, voor 't eeuwigh vyer
Om u paysier,
En noch leeft ghy sondaer sonder schroom.
Als ghy voor desen
Strengen Rechter staet
Wie sal dan wesen
Uwen Advocaet
In noot
Verstoot
U dan den vriendt,
Die ghy
Alle ty
Soo trouwigh hebt gedient.
Ghy dan siet
Hoe dat ghy zijt bedrogen,
Van de werelt, die ghy eert.
Het mas ker is terstont
Van haren mont,
En is van u vrientschap afgekeert.
Kent u niet.
De liefd' is al vervlogen,
En niet anders geeft u aen
Als een versleten hemdt
U toegestemt
Daer mee laet u lichaem henen gaen.
U tweede vrienden,
Vrienden van u bloet,
Die u maer dienden
Om een handt vol goet,
U lijck
Gelijck
Maer tot het graf
Gaen naer,
En van daer
Gaen eeuwigh van u af.
Hoort den Heer,
| |
[pagina 124]
| |
En na sijn goede raden
Tot den Hemel keert u hooft,
Daer sijn barmhertigheydt
U noch verbeydt,
En in desen noot u hulp belooft.
Keert dan weer,
Hy sal u niet versmaden,
Al is hy van u veracht.
Valt hem weerom te voet,
En soo versoet,
Die u tot berouw soo langh verwacht,
Toont hem u tranen,
En beweent u quaedt;
Na sijn vermanen
Haest hem u misdaedt
Belijdt,
En mijdt
De sonden al.
Het goet,
Dat ghy doet,
Alleen u volgen sal.
| |
Ende sy seggen den bergen, ende steenrotsen, valt op ons, ende verberght ons van 't aenschijn des genes, die daer sit op den throon, ende van de gramschap des Lams. Apoc. 6.
| |
[pagina 125]
| |
O Jesu, O Jesu, niet en scheyt van u.
U trompet slaet in mijn ooren:
Op op dooden uyt u graf,
Om u vonnis aen te hooren,
Voor u daden loon, of straf.
Weest my genadigh, &c.
Oock ghy rekeningh sult vragen
Van een ydel woort alleen,Ga naar margenoot+
Dat ick spreeck haest alle dagen,
En, eylaes, niet eens beween.
Weest my genadigh, &c.
Heer en wilt soo nauw niet wegen,
Of ick moet verloren gaen.
Uwe gramschap komt my tegen,
Waer dat ick mijn oogen slaen.
Weest my genadigh, &c.
Als ick sien om hoogh, u wonden,
En u goedertierentheyt
My verwijten al mijn sonden,
En mijn onrechtveerdigheyt.
Weest my genadigh, &c.
Als ick sien weer na beneden,
Onder my de hell' ick sien,
Die, om mijn' ondanckbaerheden
Ick soo menighmael verdien.
Weest my genadigh, &c.
Over my de sonde klagen,
Sien ick aen mijn rechter handt,
En van uwen throon verjagen,
En verwijsen tot den brandt.
Weest my genadigh, &c.
Aen de slincke sien verbeyden
My de beulen van de Hel,
Om mijn ziel met haer te leyden
In het vier naer u bevel.
Weest my genadigh, &c.
| |
[pagina 126]
| |
Voor, ick sien niet sonder beven
De sententie van de doot
Voor de quaden al geschreven,
En voor my van deughden bloot.
Weest my genadigh, &c.
Ick sien achter my verloopen,
En verdweenen mijnen tijt
Van verdienen, en van hopen,
En voor my dan geen respijt.
Weest my genadigh, &c.
Binnen my sal eeuwigh knagen
My den worm van al mijn quaet.
Och! hoe kan dit noch behagen,
Dat mijn ziel' alsoo verraet.
Weest my genadigh, &c.
Buyten my rontsom sien blaken
Heel de werelt met haer pracht,
Die my door haer kort vermaken
Heeft in desen staet gebracht.
Weest my genadigh, &c.
In wat rotsen, in wat bergen
Sal ick dan mijn aengesicht
Soo beschaemt alom, verbergen
Voor u vreesselijck gericht.
Weest my genadigh, &c.
In den tijdt noch van genaden
Laet my met mijn tranen hier
Al uytwissen mijn misdaden,
En uytblusschen 't helsche vyer.
Weest my genadigh, &c.
| |
[pagina 127]
| |
Het Oordeel Godts in all' ons wercken overdacht.
| |
[pagina 128]
| |
Als ick loopen
Sonder hoopen
Sien haer tranen dan te laet.
Op dat ick sou bidden wel,
My voor desen Rechter stel
Metde quaden
Om genaden,
Als verwesen tot de Hel.
Haest mijn pijn, en tegenspoet
Een verdoemde ziel versoet
Met haer suchten
Sonder vruchten
Om 't verlooren eeuwigh goet.
Eer de sonde my behaeght,
Hoor hoe dat een ziele klaeght,
Die versonden
Om die sonden
Is in 't helsche vyer gejaeght.
My mijn eten niet en smaeckt,
Geen welluste my vermaeckt.
Niet verblijden
Laet het lijden.
Daer den Vreck is in geraeckt.
Niet beweeght den snaren klanck,
Als ick hoor den droeven sanck
Van die zielen,
Die soo vielen:
Eeuwigh Eeuwigh is soo langh.
Als het vyer mijn handen wermt,
Tot den Heer mijn ziele kermt:
Van mijn sonden
Nu ontbonden
My van 't eeuwigh vyer beschermt.
My den haet niet meer verleyt,
Niet en kan de nydigheyt
My vergrammen
| |
[pagina 129]
| |
Als die vlammen
Voor den haet ick sien bereyt.
Als het spreken my bekoort,
My de rekeningh verstoort,
Die ick geven
Naer dit leven
Moet oock voor een ydel woort.
Nu dewijl ick noch verdien,
Mijnen Heer ick beter dien,
Als de wonden
Van mijn sonden
Ick noch in sijn handen sien.
Och! hoe menigh pas men doet
Maer alleen om 't sterf'lijck goet!
En om 't leven
Niet verheven
Eens van d'aerde wort den voet.
Als den regen ick aenschouw,
Roep ick vol van tranen douw:
Heer mijn oogen
Wilt afdroogen,
En ontfangen mijn berouw.
Als mijn hande wort geleyt
Op den deur-rinck, dan my seyt
Mijn gedachte,
Dat ick wachte
Voor de deur van d'eeuwigheyt.
Als dan open gaet de poort
Sien de wijsen maer verhoort,
Ingelaten
Met haer vaten
Vol van liefde na Godts woordt.
Als de deur weer valt in 't slot,
Sien den hemel al van Godt
Toegeslooten,
En verstooten
| |
[pagina 130]
| |
Die versmaden sijn gebodt.
Als de Son weer onder gaet,
Sien hoe Christus opwaerts gaet
Met sijn Cooren
Uytverkoren
Hier bevonden sonder quaet.
Als mijn bedd' ick open slaen,
Sien het aerdtrijck open gaen,
En in-slocken
Al de bocken
Afgescheyden nu voortaen.
Als de nacht den hemel sluyt,
Hoor het desperaet geluyt
Van die boosen
Niet verkosen,
Eeuwigh daer gebannen uyt.
Wel geluckigh is hy dan,
Die dit overdencken kan
Alle stonden,
In geen sonden
Valt hy, seyt den Wijsen-man.
Verbetert dat voorleden is.
Neemt waer, dat tegenwoordigh is.
Voorsiet, dat u toekomend' is.
| |
Den H. Hieronymus Is alsoo verschrickt geweest voor dat vreesselijck Oordeel, dat hy seyde:Eet ick, drinck ick, ga ick, sta ick, waeck ick, slaep ick, wat ick doen, altijt dunckt my dat de vreesselijcke basuyn klinckt in mijn ooren:
Staet op ghy dooden, ende CoMtten oor DeeL. | |
[pagina 131]
| |
Gebedt.O Goeden Herder Iesu, die van den hemel hier op der aerden zijt komen soecken naer het verlooren Schaep; wilt ons in den dagh der reeckeninge, door u genaden mede rekenen onder u Schapen. Amen. Wanneer ghy zijt geweken,
Van 't Goddelijck gebodt,
De dagen van de Weken
Doen keeren weer tot Godt.
Versoent u op den Sonnendagh,
Eer dat u maent den Manendagh,
En tegen dinght den Dingesdagh,
En d' Hell' is uwen Woonensdagh,
En dondert u den Donderdagh.
Den Vrydagh u daer van bevrijdt,
Wanneer ghy uwe schult belijdt,
En op den Saterdagh soo zaeyt,
Dat ghy het eeuwigh leven maeyt.
O ziel die noch in 't midden staet
Verkiest nu wel eer 't is te laet.
Wilt ghy dit Oordeel Godts ontgaen
Voorkomt het met het u voortaen:
Vrekeningh in tijts bereyt
Bemint ghy uwe saligheyt.
Doet dit en ghy sult leven.
|