Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XXII

Noch sprac hem Ihesus in parabolen toe ende seyde: Dat rijc der hemelen is ghelijc ghemaect enen mensche, enen coninghe, die sinen sone brulochte bereyde. Ende hi seynde sinen knecht uut om te ropen die totter bruloften ghenoed waren, ende si en wouden niet comen. Anderwerf seynde hi ander knechte uut ende seyde: Segghet den ghenen die ghenoed sijn: Siet, mijn marghentmale heb ic bereyt, mijn ossen ende dat ander ghedierte sijn gheslaghen, alle dinghe sijn bereyt, coemt totter brulochten. Ende die versuemdent ende ghinghen heen, sulc in sine darp, sulc ander tot sijnre neringhe. Die ander vinghen sijn knechte ende deden hem laster ende doeden se. Doe dit die coninc hoerde, wart hi toernich ende seynde uut sijn heer ende dede die manslachters verslaen ende verbrande hoer stat. Doe seyde hi toe sinen knechten: Die brulochten sijn bereyt, mer die ghenoedt waren, en warens niet werdich. Daer om gaet totten eynden der weghe ende soe wien ghi vindet, roepet ter brulochten. Ende sijn knechten ghinghen uut in dien weghen ende vergaderden alle die si vonden, guede ende quade. Ende die brulochten sijn vervult van die daer saten. Die coninc ghinc in om dat hi sien woude die daer saten, ende sach daer enen menschen, die mit enen brulochs cleet niet ghecleet en was. Ende hi seyde hem: Vrient, hoe bistu hier in ghecomen ende du gheen brulochs cleet en heveste? Ende hi swech al stille. Ende die coninc seyde den dienren: Bijndet hem hande ende voete ende werpten in die uterste duusternissen.

Voel isser gheropen, mer luttel isser vercoren.

Doe ghinghen die Phariseen heen ende namen enen raet, op dat si Ihesum begripen mochten in sinen worden, ende seynden hem hoer jongheren mit Herodes knechten ende seyden: Meyster,

[fol. 15v]

wij weten dattu warachtich biste ende den wech Gods in waerheyden leerste ende du oec niemen en achste; du en sieste niet aen die persoen der menschen. Daer om seg ons, wat duncti? Ist gheoerloft den keyser tiens te gheven of en eest? Ihesus keende hoer scalcheyde ende seyde: Ypocriten, waer om becaerdi mi? Thoghet mi die munte des tienses. Ende doe brochten si hem enen peninc. Ende Ihesus vraghede hem: Wes is dit beelde ende sijn opghescrift? Si seyden hem: Des keysers. Doe hiet hi hem: Daer om ghevet den keyser dat des keysers is ende Gode dat Gods is. Doe si dit hoerden, verwonderden si hem ende lieten hem ende ghinghen en wech.

In dien daghen quamen tot hem die Saduceen, die die verrisenis weder spraken, ende vragheden hem ende seyden: Meyster, Moyses hevet gheseyt, soe wie stervet ende gheen kijnt en hevet, dat sijn brueder dat wijf neem ende verweec sinen brueder dat saet. Nu waren mit ons soeven brueders, ende die irste nam een wijf ende starf sonder vrucht ende liet sijn wijf sinen brueder. Alsoe dede die ander, die dorde al tot den sovenden toe. Ten leesten van hem allen starf oec dat wijf. Inder opverstandenissen, wies sal dan dat wijf wesen vanden soven brueders? Alle hebben si se ghehadt. Ihesus antworde ende seyde hem: Ghi dwaelt ende en verstaet die scrifture niet noch die moghentheyt Gods. Inder verrisenissen en sullen si noch trouwen noch ghetrouwet werden, mer si sullen wesen als enghelen inden hemel. En hebdi vander verrisenisse der doden niet ghelesen, wat ghesproken is van Gode, die u seyde: Ic bin Abrahams God, Ysaacs ende Jacobs God? God en is der doder niet, mer der levender. Ende die scaren hoerdent ende verwonderden hem in sijnre leringhe.

Doe die Phariseen hoerden dat hi die Saduceen hadde doen swighen, vergaderden si te samen, ende een van hem, een leerre vander ee, vragheden hem ende becaerde hem: Meyster, wat is dat groetste ghebot inder ee? Ihesus antworde hem: Minne dinen Heer, dinen God, van alle dinen herten ende van al dijnre zielen ende van alle dijnre ghedachten. Dat is tmeeste ende dat irste ghebot. Dat ander is desen ghelijcke: Minne dinen naesten ghelijc di selven. In desen tween gheboden hanghet al die ee ende die propheten.

Doe die Phariseen vergadert waren, vraghede hem Ihesus ende seyde: Wat dunket u van Cristo? Wies sone is hi? Si seyden hem: Davids. Doe antworde hi hem: Hoe nuemdenen dan David inden gheest Heer, segghende: Die Here seyde minen Heer: Sittet toe mijnre rechter siden, tot dat ic dine viande setten sal een voet scemel dijnre voet. Of hem dan David Heer hiet, hoe is hi dan sijn sone? Ende niemen en mocht hem een wort antworden noch niemen en dorste hem van dien daghe meer vraghen.